Carl Theodor von Piloty
Carl von Piloty, 1856 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
niemiecka |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Carl Theodor von Piloty (ur. 1 października 1826 w Monachium, zm. 21 lipca 1886 w Ambach am Starnberger See) – niemiecki malarz, przedstawiciel realistycznego historyzmu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Carl Theodor von Piloty urodził się 1 października 1826 roku w Monachium[1]. Był synem znanego litografa monachijskiego, Ferdinanda Pilotyego Starszego (1786–1844) i bratem Ferdinanda von Pilotyego Młodszego (1828–1895), również malarza[1].
Pierwsze nauki pobierał u ojca, który sporządzał reprodukcje dzieł starych mistrzów i nauczył syna precyzyjnego oddawania barw Rubensa i van Dycka[1].
W roku 1840 rozpoczął studia na monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych u Karla Schorna (1800–1850) i Juliusa Schnorra von Carolsfelda (1794–1872)[1]. Na jego twórczość miały wpływ dzieła belgijskich malarzy historycznych wystawiane w Monachium w 1842 roku, w szczególności prace Louisa Gallaita (1810–1887)[1].
Po śmierci ojca w 1844 roku von Piloty przejął prowadzenie warsztatu litograficznego ojca „Piloty & Löhle“[1]. W 1846 roku wyjechał w podróż studialna do Włochy, Brukseli, Antwerpii i Paryża[1]. W 1848 roku skopiował obraz Gallaita „Abdykacja Karola V.”[1]. W 1852 roku wyjechał do Antwerpii, by kształcić się u Gallaita[1].
Początkowo zajmował się malarstwem rodzajowym[1]. Na zamówienie króla Maksymiliana II namalował w roku 1854 obraz „Przystąpienie Maksymiliana I do Ligi Katolickiej 1609”. Od tego czasu zajął się głównie malarstwem historycznym.
W roku 1856 został powołany na profesora monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych[1]. Do jego uczniów zaliczali się Franz von Lenbach (1836–1904), Franz von Defregger (1835–1921), Rudolf Epp (1834–1910), Hans Makart (1840–84), Wilhelm von Diez (1839–1907)[1].
W 1863 roku został członkiem Akademii Berlińskiej, która zaproponowała mu prowadzenie akademii – von Piloty odmówił z uwagi na zamówienie króla Ludwiga II na obraz Thusneldy[1]. W 1874 roku został dyrektorem monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych[1].
Zmarł 21 lipca 1886 roku w Ambach am Starnberger See[1]. Został pochowany na Starym Cmentarzu Południowym w Monachium.
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Von Piloty tworzył wielkoformatowe obrazy historyczne o patetycznej inscenizacji, często odnosząc się do tragicznych losów jednostek – np. „Seni nad zwłokami Wallensteina” czy „Śmierć Cezara”[1]. Z naukową dokładnością oddawał historyczne detale kostiumów i otoczenia[1]. Uznawany jest za jednego z najważniejszych przedstawicieli historyzmu realistycznego w Niemczech[1].
-
Seni nad zwłokami Wallensteina (1855)
-
Neron przygląda się pożarowi Rzymu (ok. 1861)
-
Śmierć Cezara (1867)
-
Thusnelda na pochodzie triumfalnym Germanicusa (1883)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Reinhold Baumstark, Frank Büttner (Hrsg.): Großer Auftritt. Piloty und die Historienmalerei. DuMont, Köln 2003 ISBN 3-8321-7291-2 – Publikacja z okazji wystawy malarstwa historycznego Piloty’ego