Przejdź do zawartości

Antyseksualizm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Antyseksualizm − termin odnoszący się do poglądów sprzeciwiających się seksualności.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Dawniej poglądy tego typu były zazwyczaj uzasadniane religijnie, ale obecnie spotyka się świeckich antyseksualistów związanych z ruchami takimi jak straight edge i głęboka ekologia. Pod koniec XX wieku powstał Międzynarodowy Ruch Antyseksualistyczny (IAM, International Antisexual Movement), a jednym z jego twórców został rosyjski pisarz Jurij Niestierienko. Antyseksualizm sprzeciwia się zazwyczaj także romantycznej miłości[1].

Antyseksualiści uzasadniają swój sprzeciw wobec seksu argumentami takimi jak:

  • seksualność komplikuje relacje międzyludzkie
  • popęd płciowy jest prymitywnym zwierzęcym instynktem, natomiast ludzie powinni kierować się rozumem
  • popęd płciowy jest marnotrawstwem energii i pieniędzy, które można zużytkować w sposób bardziej twórczy
  • seks utrudnia rozwój duchowości
  • seks prowadzi do ucisku kobiet przez mężczyzn
  • by zrealizować seksualne pragnienia, ludzie często uciekają się do kłamstwa i przemocy
  • substancje wydzielane w mózgu podczas stosunku działają jak narkotyki
  • seks prowadzi do niekontrolowanej reprodukcji, co jest przyczyną przeludnienia.[2]

Przekonania antyseksualistyczne stanowiły przedmiot badania w pracy Bertranda Russella Małżeństwo i moralność, zwłaszcza w rozdziale IV. Zdaniem Russella, głównymi przyczynami nastrojów antyseksualistycznych są zazdrość i zmęczenie seksualne.

Niektórzy mężczyźni antyseksualiści poddają się kastracji, by ograniczyć swój popęd płciowy (jak Orygenes)[3]

Religie i antyseksualizm

[edytuj | edytuj kod]

Jezus Chrystus przykazuje miłość, lecz zabrania pożądać, i to nie tylko żony swego bliźniego, lecz zabrania pożądać w ogóle[4]:

Słyszeliście, że powiedziano: Nie cudzołóż! A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa.

  • Współżycie poza małżeństwem w religii katolickiej uznawane jest zawsze za grzech przeciwko VI Przykazaniu Bożemu. Kościół nie potępia aktu współżycia, jeżeli jest pełny i dokonany w małżeństwie.
  • Niektóre wyznania gnostyckie uważały materię za złą i unikały wszystkich form przyjemności cielesnej.
  • Szejkersi, radykalne wyznanie protestanckie powstałe w XVIII wieku w Anglii, potępiają wszelkie formy seksualności (również prokreację). By utrzymać swoją liczebność, szejkersi adoptowali sieroty.
  • Podobne poglądy głosili rosyjscy skopcy.
  • Wiele kierunków w hinduizmie (np. wisznuizm, gaudija wisznuizm) oraz w buddyzmie głosi konieczność ograniczenia aktywności seksualnej tylko do prokreacji w ramach małżeństwa, a za najwyższy ideał uznaje wyrzeczenie się tej formy aktywności (np. sannjasa).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zob. np. wywiad, zrobiony przez korespondenta rosyjskiej gazety „Megalopolis News” z Jurijem Niestierienko: Занятия любовью разрушают личность (Uprawiania miłości niszczą osobowość). „Мегаполис-Новости: Еженедельная газета”. 17 (422), s. 4, 26 апреля 2005. Главный редактор Игорь Дудинский. Moskwa: ООО ОИД «Медиа-Пресса». (ros.). 
  2. Антисексуалы :: Antisexual Stronghold :: FAQ эхоконференции RU.ANTISEX [online], info/index.php [dostęp 2024-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-31] (ang.).
  3. Origen’s Castration - EARLY CHURCH HISTORY [online], earlychurchhistory.org [dostęp 2024-04-22] (ang.).
  4. Sztramski 2018 ↓, s. 151.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]