Przejdź do zawartości

„I Quit” match

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

„I Quit” match jest rodzajem walki w profesjonalnym wrestlingu, gdzie jedynym sposobem na wygraną jest zmuszenie przeciwnika do wypowiedzenia słów „I quit”[1] (najczęściej do mikrofonu). Jest to wariacja submission matchu, w której można wygrać tylko jeżeli przeciwnik się podda. W tej wersji walki można się poddać jedynie mówiąc „I quit”. Generalnie, osoba obijana przez przeciwnika jest pytana przez sędziego lub przeciwnika, czy chce się poddać, mając mikrofon przed ustami.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy „I Quit” match odbył się w federacji National Wrestling Alliance/Jim Crockett Promotions na gali Starrcade 28 listopada 1985. Magnum T.A. pokonał Tully’ego Blancharda w walce (Steel Cage matchu) o tytuł NWA United States Heavyweight Championship. Magnum użył kawałka drewna z gwoździem i zaczął wbijać go w czoło Blancharda. W tym momencie Blanchard poddał się, krzycząc do mikrofonu „Yes! Yes!”[2].

Jeden z najbardziej znanych „I Quit” matchów odbył się 24 stycznia 1999 na gali Royal Rumble pomiędzy The Rockiem i Mankindem o WWF Championship. Walka trwała ponad 20 minut, a pod jej koniec Mankind otrzymał jedenaście ciosów krzesełkiem w głowę, podczas gdy jego dłonie były skute w kajdanki. The Rock wygrał walkę, lecz później się okazało, że podczas walki The Rock puścił wcześniej przygotowane nagranie Foleya krzyczącego „I quit”[1]. Inaczej zakończyła się walka pomiędzy Triple H'em a The Rockiem – Triple H wypowiedział słowa „I quit”, kiedy to Kane miał wymierzyć jego przyjaciółce Chynie Chokeslam. Triple H poddał walkę, by ratować wrestlerkę.

W „I Quit” matchu mogą brać udział kobiety. Na No Mercy 2003, Mr. McMahon zmierzył się z własną córką, Stephanie. Jednakże, walka została zakończona, kiedy stojąca w narożniku Stephanie Linda McMahon rzuciła do ringu ręcznik[3]. Oznaczało to poddanie się uczestniczki[1]. Pierwszy „I Quit” match pomiędzy dwoma Divami odbył się na gali One Night Stand w 2008, w walce Beth Phoenix pokonała Melinę[4].

14 maja 2009, na TNA Impact, odbył się pierwszy „I Quit” match w historii federacji TNA. W tej walce Booker T pokonał Jethro HoliDaya[5].

„I Respect You” match

[edytuj | edytuj kod]

"I Respect You” match jest podobny do „I Quit” matchu – różnica jest taka, że wrestler musi wypowiedzieć słowa „I respect you” (pol. „Szanuję Cię”). Pierwsza tego typu walka odbyła się w World Championship Wrestling (WCW) na gali SuperBrawl VI w lutym 1996, a wzięli w niej udział Brian Pillman i „Taskmaster” Kevin Sullivan. Pillman przegrał, mówiąc „I respect you, bookerman!”[6]. W ten sposób, Pillman złamał czwartą ścianę (tzw. kayfabe), gdyż Sullivan pracował w federacji jako booker. Było to posunięcie planowane[6].

Lista walk w poszczególnych federacjach

[edytuj | edytuj kod]

World Wrestling Federation/Entertainment (WWF/WWE)

[edytuj | edytuj kod]
Uczestnicy Tytuł na szali/Stypulacja Gala Notka
Bret Hart pokonał Boba Backlunda brak WrestleMania XI
2 kwietnia 1995
Sędzia specjalny Roddy Piper zakończył walkę, pomimo iż Backlund nie wypowiedział do końca słów „I Quit”.
Stone Cold Steve Austin pokonał Kena Shamrocka brak Raw Is War
26 października 1998
Austin użył rąk nieprzytomnego Shamrocka, aby zasygnalizować poddanie przez odklepanie.
The Rock pokonał Mankinda (c) WWF Championship Royal Rumble (1999)
24 stycznia 1999
Mankind nie wypowiedział słów „I Quit”. The Rock puścił wcześniej przygotowane nagranie. Mimo to, The Rock oficjalnie uznawany jest za zwycięzcę.
The Rock (c) pokonał Triple H’a WWF Championship Raw Is War
25 stycznia 1999
Mr. McMahon pokonał Stephanie McMahon Przegrany miał zrezygnować z posady:
  • Vince McMahon - Właściciel WWE
  • Stephanie McMahon - Generalna menedżerka brandu SmackDown!
No Mercy
19 października 2003
Stephanie nie wypowiedziala słów „I Quit”; jej matka wrzuciła do ringu ręcznik sygnalizując poddanie.
John Cena (c) pokonał Johna „Bradshaw” Layfielda WWE Championship Judgment Day
22 maja 2005
Ric Flair pokonał Micka Foleya brak SummerSlam
20 sierpnia 2006
Chavo Guerrero Jr. pokonał Reya Mysterio brak SmackDown!
20 października 2006
(nagrano 15 października 2006)
Rey Mysterio pokonał Chavo Guerrero brak SmackDown!
7 września 2007
(nagrano 1 września 2007)
Beth Phoenix pokonała Melinę brak One Night Stand
1 czerwca 2008
Big Show pokonał Ryana Taylora brak SmackDown!
17 października 2008
(nagrano 14 października 2008)
Jeff Hardy pokonał Matta Hardy’ego brak Backlash
26 kwietnia 2009
John Cena pokonał Randy’ego Ortona (c) WWE Championship Breaking Point
13 września 2009
Gdyby ktokolwiek interweniował w obronie Ortona, straciłby on tytuł natychmiast.
John Cena (c) pokonał Batistę WWE Championship Over The Limit
23 maja 2010
John Cena (c) pokonał The Miza WWE Championship Over The Limit
22 maja 2011
Alberto Del Rio pokonał Jacka Swaggera Zwycięzca stanie się 1. pretendentem do World Heavyweight Championship Extreme Rules
19 maja 2013
John Cena (c) pokonał Ruseva WWE United States Championship Payback
17 maja 2015
Managerka Ruseva, Lana, wypowiedziała słowa „He quits” w imieniu Ruseva.
Jack Gallagher pokonał Ariya Daivari brak 205 Live
17 stycznia 2017
Nazwano „I Forfeit” match.
Cedric Alexander pokonał Noama Dara brak 205 Live
11 lipca 2017
Kay Lee Ray (c) pokonała Toni Storm NXT UK Women’s Championship NXT UK
27 lutego 2020
(nagrano 18 stycznia 2020)
Był to Last Chance „I Quit” match. Od kiedy Toni Storm przegrała, nie mogła walczyć o NXT UK Women’s Championship tak długo jak Kay Lee Ray była mistrzynią.
Roman Reigns (c) pokonał Jeya Uso WWE Universal Championship Hell in a Cell
25 października 2020
Był to „I Quit” Hell in a Cell match.
Ronda Rousey pokonała Charlotte Flair w "I Quit" Beat the Clock Challenge’u
Ronda Rousey pokonała Shotzi w 1:41
Flair nie była w stanie w tym czasie pokonać Aliyah.
brak SmackDown
29 kwietnia 2022
(nagrano 22 kwietnia 2022)
Był to Beat the Clock challenge zakwestionowane pod stypulacją „I Quit”. Odbyły się dwie walki, oba rozegrane zgodnie ze stypulacją. Rousey ustanowiła czas 1:41, ale Flair nie udało się pokonać Aliyah w wyznaczonym czasie, co dało Rousey zwycięstwo.
Ronda Rousey pokonała (c) Charlotte Flair WWE SmackDown Women’s Championship WrestleMania Backlash
8 maja 2022
Finn Bálor pokonał Edge’a brak Extreme Rules
8 października 2022
Cody Rhodes (c) pokonał AJ Stylesa Undisputed WWE Championship Clash at the Castle: Scotland
15 czerwca 2024

All Elite Wrestling (AEW)

[edytuj | edytuj kod]
Uczestnicy Tytuł na szali/Stypulacja Gala Notka
Jon Moxley (c) pokonał Eddiego Kingstona AEW World Championship Full Gear
7 listopada 2020
Adam Copeland pokonał Christiana Cage’a (c) AEW TNT Championship Dynamite
20 marca 2024

Extreme Championship Wrestling (ECW)

[edytuj | edytuj kod]
Uczestnicy Tytuł na szali/Stypulacja Gala Notka
Terry Funk pokonał Eddiego Gilberta brak ECW Show
23 stycznia 1993
Walka była Texas Death matchem.
Tommy Dreamer pokonał The Sandmana brak ECW Show
1 października 1994
Tommy Dreamer pokonał C.W. Andersona brak Guilty as Charged
7 stycznia 2001

Ring of Honor (ROH)

[edytuj | edytuj kod]
Uczestnicy Tytuł na szali/Stypulacja Gala Notka
Alex Shelley pokonał Jimmy’ego Jacobsa brak Joe vs. Punk II
16 października 2004
Jimmy Rave pokonał Nigela McGuinnessa brak Battle of the Icons
27 stycznia 2007
Sędzia przerwał walkę, widząc, że McGuinness nie chce się poddać, mimo że Rave chce złamać mu nogę.
Austin Aries pokonał Jimmy’ego Jacobsa brak Rising Above 2008
22 listopada 2008
Colt Cabana pokonał Steve’a Corino brak Richards vs. Daniels
16 października 2010
Ethan Page pokonał Tony’ego Nese brak Final Battle (2023)
15 grudnia 2023

Total Nonstop Action Wrestling (TNA)

[edytuj | edytuj kod]
Uczestnicy Tytuł na szali/Stypulacja Gala Notka
Booker T pokonał Jethro HolliDaya brak Impact!
14 maja 2009(data nagrania)
AJ Styles pokonał Bookera T TNA Legends Championship Sacrifice
24 maja 2009
Brian Kendrick pokonał Douglasa Williamsa TNA Legends Championship Impact!
12 lipca 2010
AJ Styles pokonał Tommy’ego Dreamera brak No Surrender
5 października 2010
AJ Styles pokonał Christophera Danielsa brak Bound For Glory
16 października 2011
Kurt Angle pokonał D’Lo Browna brak Impact!
2 maja 2013(data nagrania)
Gunner pokonał Jamesa Storma brak Sacrifice
24 kwietnia 2014
Mr. Anderson pokonał Samuela Shawa brak Hardcore Justice
20 sierpnia 2014(data nagrania)
Kurt Angle pokonał Erica Younga TNA World Heavyweight Championship Impact!
29 maja 2015(data nagrania)
Jeff Hardy vs. Matt Hardy zakończyło się bez rezultatu brak Impact!
19 czerwca 2016(data nagrania)
Walka zakończyła się, gdy żaden z zawodników nie mógł kontynuować.

World Championship Wrestling (WCW)

[edytuj | edytuj kod]
Uczestnicy Tytuł na szali/Stypulacja Gala Notka
The Taskmaster pokonał Briana Pillmana brak SuperBrawl VI
11 lutego 1996
Był to „I Respect You” Strap match.
Bill Goldberg pokonał Sida Viciousa brak Mayhem
21 listopada 1999
Roddy Piper pokonał Creative Control (Geralda i Patricka) brak Nitro
6 grudnia 1999
Był to Handicap „I Quit” match.
David Flair pokonał Terry’ego Funka brak Nitro
7 lutego 2000
Dustin Rhodes pokonał Terry’ego Funka brak WCW Uncensored
19 marca 2000
Był to Bullrope Match.
Norman Smiley (c) pokonał M.I. Smootha WCW Hardcore Championship Thunder
23 sierpnia 2000
(nagrano 22 sierpnia 2000)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Brian Shields, Kevin Sullivan: WWE Encyclopedia. DK, 2009, s. 136. ISBN 978-0-7566-4190-0.
  2. Magnum TA vs. Tully Blanchard - Steel Cage I Quit Match - video dailymotion [online], Dailymotion [dostęp 2019-03-09] (ang.).
  3. 411MANIA | The SmarK Rant For WWE No Mercy 2003 [online], The SmarK Rant For WWE No Mercy 2003 [dostęp 2016-03-19].
  4. 411MANIA | Random Network Reviews: One Night Stand 2008 [online], Random Network Reviews: One Night Stand 2008 [dostęp 2016-03-19].
  5. PWTorch.com - CALDWELL'S TNA IMPACT REPORT 5/14: Foley brutalizes Jarrett, Booker vs. Jethro, Eric Young tastes violence, Suicide is Daniels...Finkle is Einhorn! [online], pwtorch.com [dostęp 2016-03-19].
  6. a b On this date in WCW History: I respect you, Booker Man [online], Cageside Seats [dostęp 2016-03-19].