Joaquín Almunia

Joaquín Almunia

Data i miejsce urodzenia	17 czerwca 1948 Bilbao
Komisarz UE ds. konkurencji
Okres	od 2010 do 2014
Poprzednik	Neelie Kroes
Następca	Margrethe Vestager
Komisarz UE ds. gospodarczych i walutowych
Okres	od 2004 do 2010
Poprzednik	Pedro Solbes
Następca	Olli Rehn
Multimedia w Wikimedia Commons

José Joaquín Almunia Amann (ur. 17 czerwca 1948 w Bilbao^[1]) – hiszpański prawnik, ekonomista i polityk, parlamentarzysta i minister, od 1997 do 2000 lider Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (PSOE), w latach 2004–2014 komisarz europejski.

W 1971 ukończył ekonomię, a w 1972 prawo na Universidad de Deusto z siedzibą w Bilbao. Kształcił się także w paryskiej École pratique des hautes études oraz w John F. Kennedy School of Government w ramach Harvard University^[1]. W latach 1972–1975 był zatrudniony jako ekonomista w biurze hiszpańskiej izby handlu w Brukseli, od 1976 do 1979 pracował jako główny ekonomista centrali związkowej Unión General de Trabajadores^[2].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej^[1]. W wyborach w 1979 został wybrany na posła do Kongresu Deputowanych, niższej izby Kortezów Generalnych. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w siedmiu kolejnych wyborach do 2004 włącznie, sprawując do tegoż roku mandat deputowanego I, II, III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji^[3]. Od 1982 do 1991 był członkiem rządów premiera Felipe Gonzáleza – najpierw jako minister do sprawy zatrudnienia i ochrony socjalnej, następnie do 1986 jako minister administracji publicznej^[1]. Jednocześnie awansował w strukturach PSOE – wszedł w skład jej komitetu federalnego, a od 1994 do 1997 jako rzecznik kierował klubem poselskim^[1]. W 1997 zastąpił Felipe Gonzáleza na stanowisku sekretarza generalnego socjalistów, ugrupowaniem tym kierował do 2000^[4], ustępując po kolejnej porażce wyborczej swojego ugrupowania. W 2002 założył niezależny think tank pod nazwą Laboratorio de Alternativas^[1].

W kwietniu 2004 wszedł w skład komisji Romano Prodiego, zastępując Pedra Solbesa na stanowisku komisarza ds. gospodarczych i walutowych (od maja 2004 zajmował je wspólnie z Siimem Kallasem). Funkcję tę pełnił również od listopada tegoż roku w pierwsze komisji José Manuela Barroso^[1]. W jego drugiej komisji objął stanowisko komisarza ds. konkurencji oraz wiceprzewodniczącego KE^[5]. Funkcję tę pełnił od lutego 2010^[1] do końca kadencji w 2014.