Occitan

Etimologia

Prononciacion

/tɾeβuˈla/, /tɾeβuˈla/; gascon e provençau /tʀebuˈla/, /tʀebuˈla/ França (Bearn) : escotar « trebolar »

Sillabas

tre|bo|lar

Vèrb

Trebolar

1. Venir trebol.
2. Causar una agitacion desordonada.
3. (particular) Perturbar una foncion fisiologica.
4. (figurat) Perturbar los senses, la rason e las facultats de l’arma.
5. (particular) Emocionar.
6. (particular) Se perdre, en parlant de la ment.
7. Levar a qualqu'un son abeluc.
8. Destorbar una persona dins la possession, dins la gausida d'un ben.
9. Interrompre d’un biais desagradable.
10. Portar de trebols, de desòrdres ; causar de discòrdia ; desturbar.

Parents

• agitacion

Traduccions