Vejatz lo contengut

Sent Amanç de Pelagal

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Sent Amanç de Pelagal
Saint-Amans-de-Pellagal
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L'ostal de comuna.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 13′ 44″ N, 1° 06′ 33″ E
Superfícia 14,51 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
227 m
210 m
93 m
Geografia politica
País Carcin Armas de Carcin
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
82
Tarn e Garona Armas deu Departament de Tarn e Garona
Arrondiment
821
Los Sarrasins
Canton
8209
País de Sèrras Sud Carcin (Lausèrta abans 2015)
Intercom
ZZZZZZZZZ
CC del País de Sèrras en Carcin
Cònsol Pascal Aurientis
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
214 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

219 ab.
Densitat 14,75 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 82110
Còde INSEE 82154

Sent Amanç de Pelagal[1],[2],[3],[4] (Saint-Amans-de-Pellagal en francés) es una comuna carcinòla situada dins lo departament de Tarn e Garona e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Sent Amanç de Pelagal
Montagudet Lausèrta
Montvarlan Sent Amanç de Pelagal
Durfòrt e la Capeleta Cases e Montdenard

Sent Amanç de Pelagal

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son Sancti Amantii, en latin, al sègle VII, St Amans de Pellagal, en 1259, Sancto Amancio, en latin, en 1271, St Amans de Pellagal, en 1311, Sancti Amanci de Pelagal, en latin, en 1326, Sancti Amanti de Pelagalho, en latin, cap a 1400, St Amans de Pelagal, en 1467, Pelagual, en 1476, Sainct Amand de Pellogal, en 1526, Sancti Amantii de Pelagal, en 1640. La prononciacion es [senta'mans], çò pus sovent, o [senta'mandepela'gal]. I a dotze Sent Amanç, mès dans la region, se tracta del primièr avesque de Rodés [5],[6],[7]. Pelagal es format del resultat del vèrbe latin pilare, « pelar », qu'aviá en occitan vièlh lo sens de « plumar », qu'a gardat, mès tanben lo de « panar, raubar, pilhar », e del resultat de gallum, gal. Pelagal es un escais-nom, mès lo nom pòt èsser donat a un elevaire de polas (sens de « plumar ») coma a un lairon (sens de « panar, pilhar ») [5], sense comptar los sens metaforics que nos escapan. La prononciacion regulara seriá [pelɔ'gal] (cf. atestacion de 1526), mès la conservacion de [a] es pas impossibla, quitament sense influéncia de la fòrma escrita francesa ( veire Tombabuèu, ['tumba'bɛw], ['senta'fe] per Senta Fe, [pəla'grujə] per Pelagru(i)a).

Sent Avit de Combalonga

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son ecclesia Sancti Aviti prope la Garde de Bellopodio, en latin, en 1255, parrochia de Sanct Avit, en 1269, ecclesia Sancti Aviti, en latin, en 1270, gleia de S. Avit, en 1296, Sancti Aviti, cap a 1400, Sainct Avit, en 1526, Sanctus Avitus de Comba Longa, en 1580, Sancti Aviti de Combalongua, en latin, en 1640, St Avit de Combelongue Succ. [sucursala] sus la mapa de Cassini, a la fin del sègle XVIII. La prononciacion es [senta'bit]. I a mai d'un Sent Avit, mès se tracta probablament de l'avesque de Viana (Isèra). Pel determinant, la comba es « longa » perqué es estreta, segon Burgan e Lafon [5],[8]; ajustem que sembla longa tanben perqué es dreta.

La Garda en Calvèra

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son la onor de Sant Marti de la Garda Laiguil, en 1215, Guarda, en 1240, la gleia de la Guarda, en 1241, Sancti Martini de la Garda, en 1270, Garda, en 1271, Lagarda, en 1326, La Garda, cap a 1400, Lagarde, en 1526, Lagarde en Calvere, en 1543, Sanctus Martinus de Gardia en Calvera, en 1580, Sancti Martini de Lagarde et Alvero, en 1640, La Garde en Calvere Succ. [sucursala] sus la mapa de Cassini, a la fin del sègle XVIII. La prononciacion es [la'gardɔ]. Lo mot garda designa a l'origina una gacha e Calvèra es lo nom d'una familha nòbla mèstra del lòc. En francés, per atraccion paronimica explicada per l'oblit del nom de la familha, se ditz La Garde du Calvaire ([kal'vɛrə], al sens de « Calvari ») [5].

  • Abans 1806, las ancianas comunas de Sent Avit de Combalonga e de La Garda [en Calvèra] foguèron annexadas a Sent Amanç de Pelagal [9].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2026 Pascal Aurientis sense conselhièr general (2011-2015)
març de 2008 2014 Pascal Aurientis sense conselhièr general (2011-2015)
març de 1971 2008 Jean-Marie Graulières    
1955 1971 André Lafon    
1912 1955 Ernest Arnaud Méric    
1902 1912 Pierre Chanouny    
1893 1902 Arnaud Augustin Mourgues    
1888 1893 Arnaud Clément Albugues    
1884 1888 Arnaud Augustin Mourgues    
mai 1884 julhet 1884 Jules Panissières    
1878 1884 Jean-Baptiste Roux    
1876 1878 Jean Bonnis    
1871 1876 Etienne Servat    
1870 1871 Auguste Mourgues    
1863 1870 Etienne Servat    
1846 1863 Jean-Pierre Amans Martin Panissières    
1843 1846 Arnaud Mourgues    
1836 1843 Antoine Solacroup    
1832 1836 Pierre Panissières    
1816 1831 Jean-Pierre Dupeiron    
1813 1816 Jean-Louis Daudebard de Ferrussac    
1800 1813 Pierre Arnaldy    
1795 1800 Bernard Guillaume Monmayou    
1792 1795 Arnaud Mourgues    
         
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Lausèrta; es ara del canton de Pays de Serres Sud-Quercy (en francés), donc del País de Sèrras Carcin Sud.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 214, totala: 220

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
334 441 790 867 887 847 839 782 774

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
785 729 682 676 652 624 590 554 517

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
509 507 519 382 396 399 379 340 332

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
321
295
268
232
224
206
233
237
239
242
2009 2010
243
246
235
240
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Demografia Sent Avit de Combalonga

[modificar | Modificar lo còdi]
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 214, totala: 220

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
170 - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
233
237
239
242
2009 2010
243
246
235
240
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • Las donadas de la dreta del grafic, plaçadas automaticament, son las de la comuna entièra de Sent Amanç de Pelagal

Demografia La Garda en Calvèra

[modificar | Modificar lo còdi]
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 214, totala: 220

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
80 118 - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
233
237
239
242
2009 2010
243
246
235
240
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • Las donadas de la dreta del grafic, plaçadas automaticament, son las de la comuna entièra de Sent Amanç de Pelagal

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas ambe la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. 5,0 5,1 5,2 et 5,3 Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 170-171
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 585
  7. https://nominis.cef.fr/contenus/saint/8834/Saint-Amans-de-Rodez.html
  8. https://nominis.cef.fr/contenus/saint/573/Saint-Avit-de-Vienne.html
  9. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=30325