Vejatz lo contengut

Codons

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Codons
Coudons
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Dintrada de Codons.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 42° 51′ 50″ N, 2° 07′ 34″ E
Superfícia 9,5 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 271 m
883 m
779 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
112
Limós
Canton
1114
La Val Nauta d'Aude (burèu centralizator Quilhan), Quilhan abans 2015
Intercom
200043776
CC dels Pirenèus audencs
Cònsol Jacky Ondedieu
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
52 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

53 ab.
Densitat 5,16 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 11500
Còde INSEE 11101

Codons (Coudons en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Codons
Nebiàs Quilhan
Belvís Codons Ginòlas
Quirbajon Quilhan per un qüadripunt

Las fòrmas ancianas son Locus de Codunchis, en latin, en 1360, Codons, en 1571, Coudons, seize maisons ou couverts fort pauvres, en 1594, Coudoms, en 1639, de Coudonhibone, als sègles XIII-XVIII [1]. Codons vendriá de l'ancian occitan cot, « calhau, còdol, còde » e del sufixe latin -onem. Lo sens seriá d'un terrenh peirós, rocassut [2]; Codons es entremièg tres montanhas e los productes de l'erosion i devon pas mancar. Pr'aquò, las fòrmas ancianas, latinizadas o francizadas, de còps estranhas, fan supausar quicòm mai que -onem. L'abat Sabarthès dona pas la prononciacion; s'es pas [ku'dus], caldrà acceptar l'idèa d'un autre sufixe e benlèu d'una autra origina.

Montmijan es a l'oèst-nòrd-oèst de Codons, al sud del Sarrat de las Boishas.
Las fòrmas ancianas son Chasteau de Mirailhes entre 1148 e 1639, Mirals entre 1148 e 1639, Le chasteau de Montmirat entre 1185 e 1639, Montmija en 1781, Montmigea (cadastre) [3].
Montmijan, mont entre autres dos monts. Le vilatge es sus un penjal, environat de monts dins totas las direccions.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 1977 (2026) Jacky Ondedieu    
  1977      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra del canton de Quilhan, i demorèt. Tornèron batejar lo canton Canton de la Val Nauta d'Aude per decret del 27 de decembre 2015.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 49, totala: 50

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
333 240 289 306 330 362 314 359 337

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
317 324 334 314 334 305 298 262 240

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
254 221 244 211 185 166 164 158 128

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
107
83
84
81
79
62
54
52
51
52
2009 2010
49
50
48
49
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 52 abitants e la densitat èra de 5,47 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 102, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f194.item.texteImage
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 216
  3. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 252, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f344.item.texteImage