Bèucaire (Gard)

Pels articles omonims, vejatz Bèucaire.

Vila d'Occitània

Bèucaire
Beaucaire

Vista de Bèucaire

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 48′ 29″ N, 4° 38′ 39″ E

Superfícia

86,52 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

156 m
10 m
1 m

Geografia politica

País

Provença

Estat

França

Region
76

Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon

Capluòc del
canton de Bèucaire, puèi burèu centralizator

Intercom
243000585

CC Bèucaire Tèrra d'Argença (residéncia) SIREN 243000585

Cònsol

Julien Sanchez
(2014-2020)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

15 718 ab.

Evolucion de la populacion

15 857 ab.

Densitat

185,34 ab./km²

Autras informacions

bèucairenc

30300

Bèucaire (Beaucaire en francés) es una comuna occitana de Lengadòc, situada administrativament dins lo departament de Gard e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon. Es situada a la broa de Ròse, fàcia a la vila de Tarascon e forma amb ela una aglomeracion d'aperaquí 30 000 abitants.

La vila foguèt un centre important d'escambis dei païses mediterranèus, e mai europèus, gràcias a sa fiera de la Magdalena.

Geografia

La vila de Bèucaire se tròba a ras de Ròse e marca la termiera orientala de Lengadòc e a l'encòp dau departament de Gard. Se situa au centre d'un triangle format per Nimes a l'oèst, Avinhon au nordèst e Arle au sud. Es au crosament dei grandas regions naturalas de l'airau coma Provença, Camarga e lei Costieras. De l'autra mand dau flume, s'i acara la ciutat de Tarascon en Provença.

Bèucaire es una dei 79 comunas que son membres de l'esquema de Coeréncia Territoriala SCOT dau Sud dau departament de Gard. Es tanben demest lei 41 comunas dau País Garrigas Costieras.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Bèucaire**
Jonquièra de Sent Vincenç Redeçan	Combs	Valabrega
Manduèlh		Tarascon (Bocas de Ròse)
Bèlagarda	Forcas	Arle (Bocas de Ròse)

Toponimia

Lo nom pus ancian de Bèucaire es Ougernon, segon Estrabon. Bèucaire es atestat en 1096, castrum Bellicadri. Lo nom de Bèucaire es format de bèu, vengut dau latin bellum, e de caire, vengut probablament dau latin quadrum, « cairat » (encara que d'uni fagan intervenir un pre-indoeuropèu *kar-). Caire a en occitan lo sens de « angle, canton, costat, pèira angulara, pèira de talha »; aqueu darrièr sens mena au sens de « mòta feudala » ^[1]^,^[2], o de castèu, de fortificacions.

Istòria

Probablament fondada a l'entorn dau sègle VII abans Crist, la vila d'Ugernum èra coneguda coma una deis etapas de la Via Domícia que ligava Roma a la peninsula Iberica devèrs 121 abans Crist. Formava una mena d'interseccion que la via s'i devesissiá en mantuna rota en direccion d'Arle, Nimes, Remolins o mai Sant Gèli. Aicí foguèt ont, après la conquesta de Roma per lei vandals, s'amassèt la noblesa galesa per tal d'elegir un emperador novèu: Avitus.

Edat Mejana

A l'Edat Mejana la vila coneguèt una creissença mendra que se veguèt agarrida per divèrseis invasions. D'en primièr aguèt de patir leis atacas dei burgonds, puèi dei gòts e mai tard dei sarrasins. Foguèt en aquela epòca que se construsiguèt la primièra muralha e que se faguèt l'agrandiment dau castèu. Es a partir d'aqueu temps que la vila recebèt son nom actual de Bèucaire.

La vila dependiá originalament del comtat de Provença. Foguèt lo comte Ramon Berenguièr que, lo 15 de decembre de 1125, la cediguèt al comte de Tolosa, Anfós Jordan.

En 1216 Simon de Montfòrt ensagèt d'assetjar Bèucaire, mas leis occitans resistiguèron e foguèt una dei desfachas mai importantas de l'invasor francés.

Durant lo sègle XIII, lo rei de França Loís IX visitèt mantun còp la vila que començava una expansion considerabla en conéisser una aumentacion importanta de sa populacion.

Maugrat la Guèrra de Cent Ans e lei guèrras de religion ulterioras (durant lei sègles XIV e XVI), l'arquitectura de Bèucaire coneguèt de melhoraments significatius dau mai èra a créisser la fortuna dei mercadièrs dau país.

Administracion

Lista dei cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta
e 2014	2020	Julian Sanchez	FN, RN
2008	2014	Jacques Bourbousson	PR, puèi UDI
març de 2001	2008
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra dau canton de Bèucaire (capluòc), i demorèt (burèu centralizator)

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 16036, totala: 16245

8 510

7 943

8 671

9 825

9 967

9 601

9 795

9 725

11 045

12 713

9 544

9 395

8 804

8 777

9 724

9 824

8 947

9 020

9 143

8 764

8 488

7 916

8 479

9 701

10 059

9 343

10 197

11 061

12 740

12 829

12 840

13 400

13 748

15 099

15 274

15 505
15 730

2009

2010

15 857
16 089

15 946
16 183

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

Castèu de Bèucaire

Personalitats liadas ambé la comuna

Pèire Bonet (1786-1858), escrivan occitan burlesc
Antòni Bertièr (1878-1953), escrivan occitan
Ròsa Artaud, mai coneguda sota l'escais Artaleta de Bèucaire (1857-1943), escrivana felibrenca occitana

Veire tanben

Liames extèrnes

Nòtas

↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 61
↑ Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 165, per Bèlcaire, comuna de Lausèrta

Portal de Provença

[1] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 61

[2] Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 165, per Bèlcaire, comuna de Lausèrta

[1]