Vejatz lo contengut

Artanhan

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Artanhan
Artagnan
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Sent Nazari d'Artanhan.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 24′ 13″ N, 0° 04′ 36″ E
Superfícia 4,94 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
214 m
208 m
199 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Bigòrra Armas de Bigòrra
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
65
Hauts Pirenèus Armas deu Departament deus Hauts Pirenèus
Arrondiment
653
Tarba
Canton
6525
Canton de Vic de Bigòrra
Intercom
246500375
CC d'Ador Madiran
Cònsol Stéphane Étienne
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
513 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

525 ab.
Densitat 103,44 ab./km²
Autras informacions
Escais Los pèpis. Los pè-descaus.
Còde postal 65500
Còde INSEE 65035

Artanhan (Artagnan en francés) qu'ei ua comuna gascona de Bigòrra situada dens lo departament deus Hauts Pirenèus e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion qu'ei [arta'gna] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : Artagna au sègle XII e cap a 1200-1230, Bernardus d'Artanha en 1283, De Artanhano, en latin, en 1300, 1313, De Artanhano, en latin, en 1342, Artanhan en 1429, Artagnan (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII)[1].

Segon Dauzat, Artanhan que vien deu nom galloroman d'òme Artinius (deu gallic artos, « ors ») dab lo sufixe -anum[2].

Rohlfs que causeish eth nom latin d'òmi Artanius, Negre, lo nom galloroman d'òmi Artanius. Segon R. Aymard, « Lo nomen prepausat qu'ei dens lo linhatge deus gallics arto, « ors », Artaius, diu, Artanus e Artinus trobats dens inscripcions »[1].

Miquèu Grosclaude qu'arrefusa tot ligam dab lo gallic artos, « ors » e lo nom Artinius. Artanius qu'ei per eth un nom latin. Dab lo sufixe -anum, qu'ei un nom de maine antic[1].

Xavier Delamarre que torna au nom celtic d'òmi Artinios, atestat, e 325 dab la derivacion toponimica celtica -ānon (diferenta deu sufixe latin -anum)[3]. L'assimilacion vocalica *Artiniano > *Artaniano (en passant probablament per *Arteniano, cf. Artenay, Arthenac, de *Artinācon) qu'ei un fenomèn frequent au prumèr millenari gascon e catalan.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2010 2026 Stéphane Étienne    
març de 2001 2010 Olivier Baccialone    
1995 ? 2001 André Laterrade    
  1995 ?      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 511, totala: 524

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
740 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 592 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 548 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
498
480
440
431
436
433
472
478
484
498
2009 2010
489
506
495
513
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 513 abitants e la densitat qu'èra de 103,85 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas dab la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 1,1 et 1,2 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=891&titre=artagnan
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 30
  3. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 62, 286