weed

• Geluid:  weed    (hulp, bestand)

• weed

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘marihuana’ voor het eerst aangetroffen in 1962 ^{[1] [2]}

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	weed	-
verkleinwoord	weedje	weedjes

de weed m

1. (plantkunde) Isatis tinctoria  plant van het geslacht Isatis , uit de familie der kruisbloemigen die werd gebruikt voor het blauw verven van stoffen ^[3]
2. marihuana, wiet

• [1] wede

• [1] weedas

• Het woord weed staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "weed" herkend door:

54 %	van de Nederlanders;
67 %	van de Vlamingen.[4]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  weed (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /wi:d/

enkelvoud	meervoud
weed	weeds

weed

1. onkruid, wied

   «He grew wild, a thriving weed, a tall, quick boy, loud and proud and full of temper.^[1]»

   Hij schoot op als een wildeling, tierig als onkruid, een grote, kwieke jongen, fel en fier en vol branie.^[2]

2. marihuana, wiet
3. tabak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

weed v

1. (spreektaal) wiet

   «Si je fume de la weed c’est pour être plus près de Dieu.»

   Ik rook wiet om dichter bij God te zijn. ^[1]

• IPA: /weːd/ (Etsbergs)

weed o

1. onkruid, wied
2. marihuana, wiet

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	weed	-	wèèske	-	wede	-	wèèskes	-
genitief	weeds	-	wèèskes	-	wede	-	wèèskes	-
locatief	wedes	-	wedeske	-	wedese	-	wedeskes	-
datief	wede	-	wèèske	-	wede	-	wèèskes	-
accusatief	weed	-	wèèske	-	wede	-	wèèskes	-