plocha

• IPA: /plɔxa/

plocha v

1. oppervlak; een vlak dat iets naar boven of naar buiten begrenst
2. (wiskunde) oppervlak; de begrenzing van een vast lichaam in de gewone driedimensionale euclidische ruimte

1. rovina v
2. –

• plochý
• plošina v
• plôška v
• plošný

• pracovní plocha v – bureaublad

• plošne (bw.)
• plošnosť v

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /plɔxa/
• Geluid:  plocha    (hulp, bestand)

• plo·cha

plocha v

1. oppervlak; een vlak dat iets naar boven of naar buiten begrenst
2. (wiskunde) oppervlak; de begrenzing van een vast lichaam in de gewone driedimensionale euclidische ruimte

   «Plocha trojúhelníka ABC je deset centimetrů čtverečních.»

   Het oppervlak van de driehoek ABC is 10 vierkante centimeter.

3. (informatica) bureaublad

	enkelvoud	meervoud
nominatief	plocha	plochy
genitief	plochy	ploch
datief	ploše	plochám
accusatief	plochu	plochy
vocatief	plocho	plochy
locatief	ploše	plochách
instrumentalis	plochou	plochami

1. rovina v, areál monbezield
2. výměra v, obsah monbezield, rozloha v
3. –

dvouplošník m plochý plošina v

ploška v plošný vlnoplocha v

• kulová plocha v
• kvadratická plocha v kwadratisch vlak
• pracovní plocha v – bureaublad
• rovná plocha v – vlak oppervlak

• ploše (bw.)
• plošinka v
• plošně (bw.)

• dostat se na šikmou plochu

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)