pappa

• Geluid:  pappa    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈpɑpa / (2 lettergrepen)

• pap·pa

• van Middelnederlands pappa; klanknabootsing en reduplicatie in kindertaal van het begin van een woord dat in veel talen "vader" betekent, vermoedelijk beïnvloed door Frans papa ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	pappa	pappa's
verkleinwoord	pappaatje	pappaatjes

de pappa m

1. (informeel) benaming voor mannelijke ouder door zijn kind

   • Ik hernieuwde mijn pogingen vader te zijn: of mijn dochter toch niet komen wou. Desnoods met vriendinnetjes erbij - ze hoefde niet mee naar de opera, ik zou hen zelfs naar een megadiscotheek in Viareggio brengen.
     "En halen, pappa? Dat is juist het probleem. Jij komt altijd te vroeg." ^[2]

• pa, papa, pappie, paps, vader

• mamma

• Het woord pappa staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pappa" herkend door:

86 %	van de Nederlanders;
34 %	van de Vlamingen.[3]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• klanknabootsing en reduplicatie in kindertaal van het begin van een woord dat in veel talen "vader" betekent, aangetroffen in 1283 (zie vindplaats hieronder) ^[1]

de pappa m

1. (informeel) benaming voor mannelijke ouder door zijn kind

   • Tote Spieren upten Rijn
     Es een gebeelde scone ende fijn
     In onser Vrouwen eere geset.
     Daer quam een wijf ende haer kint met,
     Ende soe knielde ende bat.
     Hare kindekijn stont vor hare ende at,
     Ende sach upt scone Jhesueel.
     Doe braect van sinen brode een deel
     Ende boot dien beeldekine. Daer na
     Seit in sijn Duutsch: ‘Pappa! pappa!’ ^[2]

• Geluid:  pappa    (hulp, bestand)

• pap·pa

pappa g

1. vader

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	pappa	pappan	pappor	papporna
genitief	pappas	pappans	pappors	pappornas

• fader, far, farsa

• pappaledig, pappaledighet