flexie

• Geluid:  flexie    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈflɛk.si/

• flexie

• In de betekenis van ‘buiging, woordbuiging’ voor het eerst aangetroffen in 1663.^[1]
• Leenwoord uit Frans flexion, geleerde ontlening aan Latijn flexiō ‘buiging, verandering’, afleiding van flectere; zie verder flecteren.^[2]

de flexie v

1. (medisch) een buiging, een buigbeweging in een gewricht door de buigspieren

   • Hij had last van flexie van de elleboog. 

2. (taalkunde) de vormverandering van een woord naar gelang zijn grammaticale functie in de zin

   • Zo gaat de flexie van het zelfstandig naamwoord. 

• [2] buiging

• [1] extensie

• [2] conjugatie, vervoeging ; declinatie, verbuiging

• deflexie, flexieloos, retroflexie
• casusflexie, genusflexie, groepsflexie, uitgespaarde flexie

• flecteren, flexibel
• [1] aanspanning, buiging
• [2] verbuiging

• Afrikaans: fleksie ^(af)
• → Indonesisch: fléksi ^(id)

• Het woord flexie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "flexie" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.