dispositief
Uiterlijk
- Geluid: dispositief (hulp, bestand)
- dis·po·si·tief
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | dispositief | dispositieven |
verkleinwoord | - | - |
- (juridisch) beschikking in een vonnis
- apparaat, systeem of ander ding waarover men kan beschikken om iets te doen of te bereiken
- Dit dispositief is tegelijkertijd een hamer die toelaat de ramen zonder inspanning te breken, alsmede een mes om zonder kwetsuren de veiligheidsriemen door te snijden
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | dispositief | dispositiever | dispositiefst |
verbogen | dispositieve | dispositievere | dispositiefste |
partitief | dispositiefs | dispositievers | - |
dispositief [3]
- Het woord dispositief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.