dis-

• Geluid:  dis-    (hulp, bestand)

• dis-

• ^[1]

dis-

1. ter aanduiding van het tegenovergestelde van wat het grondwoord noemt

   • disharmonie is het tegensgestelde van harmonie 

2. ter aanduiding van een scheiding, verwijdering, ontkenning
3. ter aanduiding van een tweedeling (als di- , bi-)

• dys-

• Het woord 'dis-' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.