buigen

• Geluid:  buigen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbœyɣə(n) / (2 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /bœʏ̯χə(n)/
  • (Vlaanderen, BrabantLimburg): /bœːɣə(n)/

• bui·gen

• In de betekenis van ‘krom worden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901.^[1]
• erfwoord: Middelnederlands būghen ‘krom worden’, ontwikkeld uit Oergermaans *būgan- ‘krom worden’, bij Indo-Europees *bʰeugʰ-, waartoe ook Russisch dial. bgatʹ (бгать) ‘buigen’, bugór (буго́р) ‘heuveltje’ en Lets baũgurs ‘heuvel’ behoren.^[2][3] Eveneens Nederduits bugen, Fries bûg(j)e en Engels bow ‘een buiging maken’.

buigen

1. overgankelijk krommend vervormen, van de gewoonlijk rechte stand, houding of richting afwijken

   • Hij boog het ijzer. 

2. onovergankelijk krom worden, (door vervorming) doen afwijken

   ▸ Langzaam boog hij voorover en hij rechtte daarna met veel moeite zijn rug.^[4]

   ▸ De zilte adem van de zee liet de toppen van een overdaad aan palmbomen licht buigen.^[4]

3. inergatief een buiging maken

   • Hij boog diep bij de begroeting van de hoge gast. 

4. wederkerend zich ~ over: aandacht besteden aan iets

   • De regeringen zullen zich diep moeten buigen over de problemen ontstaan in de economie. 

5. een bocht maken

   • De weg boog naar rechts. 

• plooien

• [4]: zich buigen over...

• Het woord buigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "buigen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.