bjørn

bjørn g

1. (roofdieren) beer

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	bjørn	bjørnen	bjørne	bjørnene
genitief	bjørns	bjørnens	bjørnes	bjørnenes

• bjørn in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk

bjørn v

1. (roofdieren) beer

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	bjørn	bjørnin	bjarnir	bjarnirnar
genitief	bjarnar	bjarnarinnar	bjarna	bjarnanna
datief	bjørn	bjørnini	bjørnum, bjarnum	bjørnunum, bjarnunum
accusatief	bjørn	bjørnina	bjarnir	bjarnirnar

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA:

• bjørn

• Afkomstig van het Oudnoorse naamwoord bjǫrn.

bjørn m

1. (roofdieren) beer

m	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	bjørn	bjørnen	bjørner	bjørnene
genitief	bjørns	bjørnens	bjørners	bjørnenes

• (taxonomisch) Ursidae 

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA:

• bjørn

• Afkomstig van het Oudnoorse naamwoord bjǫrn.

bjørn m

1. (roofdieren) beer

m	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	bjørn	bjørnen	bjørnar	bjørnane
genitief

• (taxonomisch) Ursidae