abbadís
Uiterlijk
- ab·ba·dís
- Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord abbatissa
m a-klasse sterk
|
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | abbadís | abbadísar abbadísir |
||
genitief | abbadísar | abbadísa | ||
datief | abbadísi abbadís |
abbadísum | ||
accusatief | abbadí | abbadísar abbadísir |
abbadís, v
- (religie) abdis
- (religie) hoofdpriesteres (van een heidense tempel)