Straatkind
Een straatkind is een kind dat niet bij zijn of haar ouders thuis woont, maar op straat leeft. Over het algemeen gaan straatkinderen niet naar school.
Om te kunnen leven verkopen straatkinderen lootjes, ze wassen auto's, of ze plegen kleine diefstallen om aan geld en aan voedsel te komen.
Naar schatting leven tussen 100 miljoen en 150 miljoen kinderen op straat. Sommige verwachtingen gaan ervan uit dat dit aantal tot 2020 zal toenemen tot 800 miljoen.
UNICEF definieert straatkinderen in twee categorieën:
- Kinderen die een of andere economische activiteit op straat uitvoeren, zoals bedelen of verkopen. Zij gaan aan het eind van de dag naar huis om hun verdienste aan hun familie af te dragen. Omdat deze families vaak instabiel zijn kiezen kinderen soms voor een permanent leven op straat.
- Kinderen die buiten een familiekring op straat leven. Familiebanden bestaan wellicht wel, maar zijn los en worden weinig onderhouden.
Wereldwijd leven er meer dan 100 miljoen kinderen op straat, veelal in de sloppenwijken van de steden. Straatkinderen zijn niet per definitie thuisloos of zonder familie, maar leven in een situatie waar geen bescherming, toezicht of sturing van verantwoordelijke volwassenen is. Straatkinderen vormen een kwetsbare groep en zijn vaak slachtoffer van geweld of misbruik.
Oorzaken
[bewerken | brontekst bewerken]Sommige kinderen worden er door hun ouders op uitgestuurd om geld te verdienen op straat. Andere kinderen hebben geen eigen thuisbasis meer, of kiezen er door de slechte thuissituatie - als gevolg van armoede, alcoholgebruik van de ouders en fysiek geweld - noodgedwongen voor om op straat te gaan leven. Deze kinderen zijn dag en nacht op straat en proberen in hun eigen onderhoud te voorzien door bijvoorbeeld te bedelen, kleine producten te verkopen of te werken als schoenpoetser.