Naar inhoud springen

Pieter Jacob Andriessen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pieter Jacob Andriessen
Pieter Jacob Andriessen
Algemene informatie
Pseudoniem(en) Pieter Jacobsz
Geboren 17 december 1815
Geboorte­plaats Den Haag
Overleden 19 maart 1877
Overlijdensplaats Amsterdam
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep schrijver, onderwijzer
Werk
Genre jeugdliteratuur
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Pieter Jacob Andriessen ('s-Gravenhage, 17 december 1815Amsterdam, 19 maart 1877) was een Nederlandse schrijver en onderwijzer.

In 1844 werd hij hoofdonderwijzer te Amsterdam, een functie die hij uitoefende tot in 1872. Hierna wijdde hij zich volledig aan het schrijven. Hij overleed te Amsterdam en werd te Rustoord begraven, waar ook een gedenkteken voor hem onthuld werd.

Zijn eerste boeken werden uitgebracht onder het pseudoniem Pieter Jacobsz. Dit waren Adolf of de verloren zoon; De minnezanger van Gravinne Ada; en De Schoondochter. Onder zijn eigen naam schreef hij 'eene geheele reeks van romantische verhalen voor jongelieden, voornamelijk aan de vaderlandsche geschiedenis ontleend, verder verhalen voor meisjes en voor jongere kinderen'.[1]

Samen met W.J. Hofdijk schreef hij Panorama van Neerlands verleden. Samen met zijn dochter Suze Andriessen schreef hij vlak voor zijn dood Het Heidebloempje: een verhaal uit onzen tijd, voor meisjes.[2]

[bewerken | brontekst bewerken]