Од Википедија — слободната енциклопедија
Интегрирање со смена на променливата, во математиката т.е. интегралното сметање еден од основните методи за решавање на интеграли. Ова правило допушта, т.е. ги дава потребните услови под кои, слично како кај лимес на функција, може да се изврши смена на променливата во определен интеграл. Заедно со методот на интегрирање по делови, овој метод е едно од двете најнужни тврдења кои треба да се познаваат при решавањето на интегралите.
Нека е интервал и нека е дефинирана непрекината функција: и нека е непрекинато-диференцијабилна функција на интервалот . Тогаш важи следново равенство:
Ќе го докажеме тврдењето:
Нека се исполнети условите и нека е примитивна за на , т.е. . Тогаш пак функцијата е примитивна за бидејќи
Тогаш според формилата на Њутн-Лајбниц имаме:
- Да се пресмета интегралот:
Ќе ја воведеме смената: . Следствено имаме: и за смената на границите: и
Сега „настапува“ смената. Еве што всушност правиме:
односно добиваме: