Dodatki do Władcy Pierścieni

Dodatki do Władcy Pierścieni (ang. The Lord of the Rings Appendices) – zbiór objaśnień, historii i tekstów na różny temat dołączonych do Władcy Pierścieni. Rozróżnia się dodatki A, B, C, D, E i F, które dzielą się na jeszcze mniejsze części. Dodatki nie występują jako osobna książka, lecz są umieszczone na końcu Władcy Pierścieni lub Powrotu króla, w przypadku wydania podzielonego na trzy tomy.

Dodatek A - „Kroniki królów i władców”[]

I. Królowie Númenoru[]

Część ta opisuje niektóre z najistotniejszych wydarzeń Pierwszej, Drugiej i Trzeciej Ery, które opisują historie poszczególnych władców i osób związanych z historią Númenoru i númenorejskich królestw w Śródziemiu oraz same królestwa. Dzieli się na pięć mniejszych fragmentów:

1. "Númenor" – streszczenie tych elementów historii Pierwszej Ery, które doprowadziły do powstania Númenoru. Wymienienie poszczególnych królów i królowych wraz z opisem genezy i przebiegu upadku państwa oraz utworzenia królestw na wygnaniu: Gondoru i Arnoru. Narracja kończy się na ostatnim roku Drugiej Ery.
2. "Królestwa na wygnaniu" – spis imion i dat śmierci królów Arnoru, a następnie królów Arthedainu i Wodzów Dúnedainów, od Elendila do Aragorna II włącznie, jak również analogiczny spis królów Gondoru i namiestników Gondoru, ten drugi niekiedy wraz z krótkimi dopiskami o historii państwa w czasach panowania lub o następcach danego władcy.
3. "Eriador, Arnor i dziedzice Isildura" – stylizowana na fragment z hobbickiej kroniki notka określająca granice Arnoru w szczycie rozkwitu, a także miejsca przebywania pozostałych ludów zamieszkujących Eriador, którego krańce też zostały tu opisane. Dalej następuje opisanie kolejno dziejów Arnoru, Arthedainu (ze szczególnym uwzględnieniem postaci Arvedui), częściowo Shire'u oraz wodzów Dúnedainów na tle całego regionu aż do śmierci Elessara.
4. "Gondor i spadkobiercy Anáriona" – relacja o Gondorze, traktująca głównie o poszczególnych okresach w jego dziejach, przede wszystkim o prowadzonych w nich wojnach i ich wpływie na kraj. Znajduje się tam także więcej informacji o rozmaitych postaciach (przeważnie królach i namiestnikach) odgrywających ważne role w tych dziejach.
5. "Fragment historii Aragorna i Arweny" – tekst opowiadający o przodkach późniejszego Elessara, jego spotkaniach z Arweną, podróżach oraz śmierci obojga, już jako króla i królowej Zjednoczonego Królestwa.

II. Ród Eorla[]

Ten fragment zawiera historię pojawienia się przodków Eorla w Éothéodzie i powstania Rohanu oraz opowieść o Helmie Żelaznorękim, zakończoną informacjami na temat okoliczności, w jakich Saruman przejął w posiadanie Isengard. Prócz tego jest jeszcze jeden podrozdział, nazwany "Królowie Marchii", będący wykazem wszystkich królów Rohanu wraz z krótkimi opisami ich panowania.

III. Plemię Durina []

Ta część jest poświęcona historii krasnoludów z rodu Długobrodych, w tym upadkowi Morii, a potem Ereboru, lecz w największej mierze zajmuje się wojnami krasnoludów z orkami.

Dodatek B - „Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich)”[]

Dodatek B składa się z kalendariów w skrótowej formie opisujących najważniejsze wydarzenia w historii Śródziemia, w dwóch przypadkach (Druga Era i Trzecia Era) uzupełnionych o wprowadzenia.

1. "Druga Era"
2. "Trzecia Era"
3. "Wielkie Lata"
4. "Najważniejsze daty okresu od upadku Barad-dûr do końca Trzeciej Ery"
5. "Późniejsze wypadki dotyczące członków Drużyny Pierścienia"

Dodatek C – "Rodowody"[]

Dodatek C to rodowody. Można znaleźć tam drzewa genealogiczne rodzin takich jak Bagginsowie, Tukowie, Gamgee, Brandybuckowie, ale także rodowód plemienia Durina. W jubileuszowym wydaniu Władcy Pierścieni pojawiły się jeszcze dwa rodowody: Boffinów i Bolgerów.

Dodatek D – "Kalendarz Shire'u"[]

Zawiera schemat kalendarza Shire'u oraz (w tekście zatytułowanym "O kalendarzach") informacje o sposobie mierzenia czasu przez elfów, Dúnedainów i hobbitów wraz z historiami ich zmian, a także używanymi w nich terminami.

Dodatek E – "Pisownia i rodzaje liter"[]

To opisy alfabetów i pism różnych ras Śródziemia. Składają się na nie dwie części:

1. "Wymowa wyrazów i nazw własnych" – dane na temat wymowy spółgłosek, samogłosek i akcentowania w sindarinie oraz quenyi, oraz częściowo także w innych językach.
2. "Alfabety i pisma" – wprowadzenie do historii metod zapisu języków w Śródziemiu, a następnie opisy tengwaru i cirthu

Przynajmniej niektóre wydania polskie Władcy Pierścieni zawierają ponadto opracowaną przez Ryszarda Derdzińskiego, tłumacza "Dodatku E", propozycję wykorzystania tengwaru do zapisu języka polskiego.

Dodatek F[]

Na ten dodatek składają się, tak jak poprzednio, dwa teksty:

1. "Języki i ludy Trzeciej Ery" – zawiera wiadomości na temat powstania i zasięgu używania westronu w Trzeciej Erze, a także omówienie języków stosowanych pośród poszczególnych ras.
2. "Zasady przekładu" – jest to pewnego rodzaju wykaz różnic (i wynikających z nich dostosowań) między przedstawionymi w książce nazwami a ich oryginalnym brzmieniem w niektórych z języków.