Naar inhoud springen

mangele

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

mangele /máŋə̽lə/

  1. (euvergenkelik) get door 'ne wringer ('n mangel) haole
Aafbraeking
  • mang-e-le
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif mangel mangels mangeltj mangele mangelen mangeltj mangele mangelen mangelendj
IPA /máŋəl/ /máŋəl̥s/ /máŋəlz/ /máŋəʎ̥c/ /máŋəʎɟ/ /máŋə̽lə/ /máŋə̽lən/ /máŋəʎ̥c/ /máŋəʎɟ/ /máŋə̽lə/ /máŋə̽lən/ /máŋə̽ləɲɟ/
vergangen tied sjrif mangeldje mangeldjen mangeldjes mangeldje mangeldjen mangeldje mangeldjen mangeldje mangeldjen mangeldje mangeldjen gemangeldj
IPA /máŋəʎɟə/ /máŋəʎɟən/ /máŋəʎɟəs/ /máŋəʎɟəz/ /máŋəʎɟə/ /máŋəʎɟən/ /máŋəʎɟə/ /máŋəʎɟən/ /máŋəʎɟə/ /máŋəʎɟən/ /máŋəʎɟə/ /máŋəʎɟən/ /ɣə'máŋəʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif mangel! mangele-v'r mangeltj!
IPA /máŋəl/ /máŋə̽ləvər/ /máŋəʎ̥c/ /máŋəʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif mangele mangelen gemangel ó mangele mangelen mangelentaere mangelentaeren gemangele gemangelen
IPA /máŋə̽lə/ /máŋə̽lən/ /ɣə'máŋəl/ /máŋə̽lə/ /máŋə̽lən/ /máŋə̽lən̥'tɛ̀:re/ /máŋə̽lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'máŋə̽lə/ /ɣə'máŋə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

mangele ó /máŋə̽lə/

  1. (gerundium) gerundium II van mangele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • mang-e-le

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mangele mangelen
IPA /máŋə̽lə/ /máŋə̽lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif mangele mangelen
IPA /máŋə̽lə/ /máŋə̽lən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

mangele /máŋə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van mangele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van mangele
Aafbraeking
  • mang-e-le

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

mangele /máŋə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van mangel
Aafbraeking
  • mang-e-le