datief
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]datief m /dà:tif/ (ouch: /da̽'tif/)
- (spraoklieër) d'n derdje naamval dae 't mitwirkendj veurwerp of d'n óntvenger aanguuef
- Raod
De klemtoean ligk op dit waord meistens oppe ieëste silbe, meh versjuuf bie de verbaoge vörm ummer nao de twieëdje silbe.
d'n Diminutief van dit waord wuuertj praktisch neet gebroek.
- Aafbraeking
- da-tief
Grammaer
[bewirk]d'n Datief wuuertj op 't Mofers eigentlik nimmieë gebroek. Allein bie e deil mannelike, en zeldjzaam ónziejige, wäörd guuef 't nag 'nen apaarte vorm dae allein wuuertj gebroek in e deil versteindje oetdrökkinge.
Verbuging
[bewirk]| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | datief | datieve | datieven | |
| IPA | /dà:tif/ | /dà:tiv/ | /da̽'tive/ | /da̽'tiven/ | |
| dim. | sjrif | datiefke | datiefken | datiefkes | |
| IPA | /da̽'tifkʲe/ | /da̽'tifkʲen/ | /da̽'tifkʲes/ | /da̽'tifkʲez/ | |
| dat. | sjrif | datief | datieve | datieven | |
| IPA | /dà:tif/ | /dà:tiv/ | /da̽'tive/ | /da̽'tiven/ | |