korf
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]korf m /kɒ́r̥f/
- 'n gevlóchte manj, die ane baovekantj ummer aop is, döks mit 'nen dèksel
- (synoniem) anger waord veur kaar
- (synoniem) anger waord veur kerf
- Aafbraeking
- korf
- Aafleijinge
- körve, körver
- korfbal
- aolkorf, biejekorf, blajerkorf, blomekorf, botterkorf, doevekorf, eierkorf, moelkorf, vuurkorf, waskorf
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Me kan baeter op 'ne korf vluue passen es op e gek wief: Dóm of gekke vrouwluuj zeen ónberaekenbaar.
- oppe korf stoeate: emes indirek örges op wieze
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 205.
Verbuging
[bewirk]| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | korf | körf | ||
| IPA | /kɒ́r̥f/ | /kɒ́rv/ | /kœ̀r̥f/ | /kœ̀rv/ | |
| dim. | sjrif | körfke | körfken | körfkes | |
| IPA | /kœ̀r̥fkə/ | /kœ̀r̥fkən/ | /kœ̀r̥fkəs/ | /kœ̀r̥fkəz/ | |
| dat. | sjrif | korf | körf | ||
| IPA | /kɒ̀r̥f/ | /kɒ̀rv/ | /kœ̀r̥f/ | /kœ̀rv/ | |
In anger spraoke
[bewirk][1]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: körf
Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]korf /kɒ̀r̥f/
- (neet-lemma) vorm innen datief van korf
- Aafbraeking
- korf