Naar inhoud springen

aanhaje

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich haaj get aan mer ich haaj get aan det ich get aanhaaj ich höb get aangehaje
IPA /ɪç há:i̯ ʝæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ç há:i̯ ʝæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:ná:i̯/ /ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣəhá:jə/

aanhaje /á:ná:jə/

  1. (euvergenkelik) blieve vraoge veur get en neet instumme mit 'n aafwiezing
  2. (euvergenkelik) get in zienen eigendóm haje
    Wie dem ziene miens stórf, haet zie de kefee neet aangehaje.
  3. (euvergenkelik) get laote blieve bestaon, get laote blieve klinke
    Doe mós die noeat väöl langer aanhaje.
  4. (euvergenkelik) emes stäöndje haje
    Wie ich mitten hóndj 'nt wanjele waas, heel Mie mich aan en doe vertal 't mich det Koos gestórve waas.
  5. (euvergenkelik) (euverdrechtelik) emes stäöndje hajen en oppakke (wie dore pliesse)
    Die höbbe dem aangehaje veur 'n wietplantaasj inne kelder.
  6. (ergatief) blieve bestaon
    Die pien in det kneen hèltj mer aan. d'n Dokter kan nag waal nieks d'rmit.
Aafbraeking
  • aan-ha-je
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • vanwaegen 't ieëwig aanhaje: ómdet zoea aangedrónge wuuert ('n óntligk veur gaer te numme det aangebaoje wuuert; döks gezag wen gaar gènnen aandrank daohaer is)
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 55-56.

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanhaaj aanhèls
aanhils
aanhèltj
aanhiltj
aanhaje aanhajen aanhaadj aanhaje aanhajen aanhajendj
IPA /á:ná:i̯/ /á:nè̞l̥s/
/á:nɪ̀l̥s/
/á:nè̞lz/
/á:nɪ̀lz/
/á:nè̞ʎ̥c/
/á:nɪ̀ʎ̥c/
/á:nè̞ʎɟ/
/á:nɪ̀ʎɟ/
/á:ná:jə/ /á:ná:jən/ /á:ná:ɟ/ /á:ná:jə/ /á:ná:jən/ /á:ná:jəɲɟ/
vergangen tied sjrif aanheel aanheels aanheel aanhele aanhelen aanheel
aanheeldj
aanhele aanhelen aangehaje aangehajen
IPA /á:nè:l/ /á:nè:l̥s/ /á:nè:lz/ /á:nè:l/ /á:nè:le/
/á:né:le/
/á:nè:len/
/á:né:len/
/á:nè:l/
/á:nè:ʎɟ/
/á:nè:le/
/á:né:le/
/á:nè:len/
/á:né:len/
/á:nɣəhá:jə/ /á:nɣəhá:jən/
gebi-jjendje wies sjrif haad aan! haje-v'r aan haadj aan!
IPA /há:d á:n/ /há:jəvər á:n/ /há:ɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanhaje aanhajen aangehaads ó aanhaje aanhajen aanhajentaere aanhajentaeren aangehaje aangehajen
IPA /á:ná:jə/ /á:ná:jən/ /á:nɣəhá:d̥s/ /á:nɣəhá:dz/ /á:ná:jə/ /á:ná:jən/ /á:ná:jən̥'tɛ̀:re/ /á:ná:jən̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəhá:jə/ /á:nɣəhá:jən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


[3]

bewirk


[5]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanhaje ó /á:ná:jə/

  1. (gerundium) gerundium II van aanhaje
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-ha-je

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanhaje aanhajen
IPA /á:ná:jə/ /á:ná:jən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanhaje aanhajen
IPA /á:ná:jə/ /á:ná:jən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanhaje /á:ná:jə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanhaje (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanhaje (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-ha-je
Variaasje
  • (in houfzats) haje aan