aanhaje
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Wirkwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]houfzats | naevesjikkendj | óngersjikkendj | deilwaord | |
---|---|---|---|---|
sjrif | ich haaj get aan | mer ich haaj get aan | det ich get aanhaaj | ich höb get aangehaje |
IPA | /ɪç há:i̯ ʝæd 'á:n/ | /mær‿ɪ̽ç há:i̯ ʝæd 'á:n/ | /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:ná:i̯/ | /ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣəhá:jə/ |
aanhaje /á:ná:jə/
- (euvergenkelik) blieve vraoge veur get en neet instumme mit 'n aafwiezing
- (euvergenkelik) get in zienen eigendóm haje
- Wie dem ziene miens stórf, haet zie de kefee neet aangehaje.
- (euvergenkelik) get laote blieve bestaon, get laote blieve klinke
- Doe mós die noeat väöl langer aanhaje.
- (euvergenkelik) emes stäöndje haje
- Wie ich mitten hóndj 'nt wanjele waas, heel Mie mich aan en doe vertal 't mich det Koos gestórve waas.
- (euvergenkelik) (euverdrechtelik) emes stäöndje hajen en oppakke (wie dore pliesse)
- Die höbbe dem aangehaje veur 'n wietplantaasj inne kelder.
- (ergatief) blieve bestaon
- Die pien in det kneen hèltj mer aan. d'n Dokter kan nag waal nieks d'rmit.
- Aafbraeking
- aan-ha-je
- Synoniem
- [1] aandringe
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Samestèlling
- Zagswies
- vanwaegen 't ieëwig aanhaje: ómdet zoea aangedrónge wuuert ('n óntligk veur gaer te numme det aangebaoje wuuert; döks gezag wen gaar gènnen aandrank daohaer is)
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 55-56.
Verveuging
[bewirk](det ...) | ich | doe | det | veer | geer | zie | deilwaord | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
hujigen tied | sjrif | aanhaaj | aanhèls ↓aanhils |
aanhèltj ↓aanhiltj |
aanhaje | aanhajen | aanhaadj | aanhaje | aanhajen | aanhajendj | |||||
IPA | /á:ná:i̯/ | /á:nè̞l̥s/ /á:nɪ̀l̥s/ |
/á:nè̞lz/ /á:nɪ̀lz/ |
/á:nè̞ʎ̥c/ /á:nɪ̀ʎ̥c/ |
/á:nè̞ʎɟ/ /á:nɪ̀ʎɟ/ |
/á:ná:jə/ | /á:ná:jən/ | /á:ná:ɟ/ | /á:ná:jə/ | /á:ná:jən/ | /á:ná:jəɲɟ/ | ||||
vergangen tied | sjrif | aanheel | aanheels | aanheel | aanhele | aanhelen | aanheel †aanheeldj |
aanhele | aanhelen | aangehaje | aangehajen | ||||
IPA | /á:nè:l/ | /á:nè:l̥s/ | /á:nè:lz/ | /á:nè:l/ | /á:nè:le/ /á:né:le/ |
/á:nè:len/ /á:né:len/ |
/á:nè:l/ /á:nè:ʎɟ/ |
/á:nè:le/ /á:né:le/ |
/á:nè:len/ /á:né:len/ |
/á:nɣəhá:jə/ | /á:nɣəhá:jən/ | ||||
gebi-jjendje wies | sjrif | haad aan! | haje-v'r aan | haadj aan! | |||||||||||
IPA | /há:d á:n/ | /há:jəvər á:n/ | /há:ɟ á:n/ | ||||||||||||
substantivering | infinitief | gerundium I | gerundium II | supinum | participium | ||||||||||
radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||||||
sjrif | aanhaje | aanhajen | aangehaads ó | aanhaje | aanhajen | aanhajentaere | aanhajentaeren | aangehaje | aangehajen | ||||||
IPA | /á:ná:jə/ | /á:ná:jən/ | /á:nɣəhá:d̥s/ | /á:nɣəhá:dz/ | /á:ná:jə/ | /á:ná:jən/ | /á:ná:jən̥'tɛ̀:re/ | /á:ná:jən̥'tɛ̀:ren/ | /á:nɣəhá:jə/ | /á:nɣəhá:jən/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]
bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: aandringe
[3]
bewirk |
[5]
bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: arretere
Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]aanhaje ó /á:ná:jə/
- Raod
Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.
- Aafbraeking
- aan-ha-je
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | aanhaje | aanhajen | — | |
IPA | /á:ná:jə/ | /á:ná:jən/ | — | ||
dim. | sjrif | — | — | ||
IPA | — | — | |||
dat. | sjrif | aanhaje | aanhajen | — | |
IPA | /á:ná:jə/ | /á:ná:jən/ | — |
Wirkwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]aanhaje /á:ná:jə/
- (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanhaje (in naevezats)
- (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanhaje (in naevezats)
- Aafbraeking
- aan-ha-je
- Variaasje
- (in houfzats) haje aan