bin

• IPA^(kilîd): /bɪn/
• Deng (Wan)^ⓘ
• Kîtekirin: bin

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bin	bin
Îzafe	binê	binên
Çemandî	binî	binan
Nîşandera çemandî	wî binî	wan binan
Bangkirin	bino	binino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	binek	binin
Îzafe	binekî	binine
Çemandî	binekî	bininan

bin nêr

1. Nizmtirîn dera yan parçeya tiştekê/î.

   Binê behrê.

2. Aliyê jêrîn yê tiştekê/î.

   Binê perdaqê.

• kurdî-erebî: بن‎
• kurdî-krîlî: бьн

• ser

Ji proto-hindûewropî *bʰudʰno-, hevreha بن‎ (bun) ya farisî, बुध्न (budhne) ya sanskrîtî, Boden ya almanî, bodan, botm yên inglîziya kevn, bottom ya inglîziya nû, fundus ya latînî, fond ya fransî û pythmen ya yewnaniya kevn e.

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

bin

1. aliyê jêrîn yê tiştekî:

Pisîk çûn bin maseyê.

1. Vê kitêbê deyne bin wê.

• ser

• jêr

Ji bin ya navdêr - li jor binêre.

• ji bin
• li bin

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

bin

1. Formek e ji lêkera bûnê.

   Eger em kurd bin, em dê bi kurdî biaxivin.

bin

1. girê dan, bestin, bend kirin

Ev peyv ji wergerên girê dan hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Bilêvkirina nêzîk bi kurmancî: ~ bîn (agahdarî)

• Deng (DYA)^ⓘ
• Deng^ⓘ

bin

1. sindoq, setil

• Deng^ⓘ

bin

1. hezar

   Bu taşları, toprakları bin zorlukla taşıdık.

   Me ev kevir ax û kevir bi hezar kul û derdî kişandin.