şane

•  IPA^(kilîd): /ʃɑːˈnɛː/
• Jihevqetandin: şa‧ne

Di Wîkîpediyaya kurmancî de gotarek li ser şane (biyolojî) heye.

şane mê

1. (biyolojî) Koma xaneyên hevkar.

   Ajal çar cure şane lixwe digirin.

   Rûkeşe şane (epithelium)

   Bestere şane (connective tissue)

   Masûlke şane (muscle tissue)

   Demare şane (nervous tissue)

2. Şimaya çerçoveya kewara hingivê, ji çavikan (xaneyan) pêk tê. Mêşhingiv di çavikên şaneyê de hingiv û tozkulilk tomar dikin. Herwisa Şaheng (mêşhingiva mak) jî hêkên xwe berdide nav çavikên şaneyê.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

şane mê

1. şane, şeh,
   firçeya mirov pê porê xwe hilû dike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. her tiştê wek wî

   şeyê berikan

• Narê biskê xwe şe kir
  Hinne li destê xwe kir
  Rindê biskê xwe şe kir
  Hinne li destê xwe kir — (Ji strana Narê ya Hozan Şêxo, ronibaran.de)

• şeh şan

• se
• seh

• şanik
• şanikî
• şanî
• şank
• şanker

Bi pehlewî şânek, bi soranî û zazakî şane. Peyva şane'yê bi kurdî herî kevin e.