ნატვრის ხე (ფილმი)
„ნატვრის ხე“ | |
---|---|
ფილმის საბჭოთა პოსტერი | |
დამდგმელი რეჟისორი | თენგიზ აბულაძე |
სცენარის ავტორი |
რევაზ ინანიშვილი, თენგიზ აბულაძე |
კომპოზიტორი |
ბიძინა კვერნაძე, იაკობ ბობოხიძე |
ოპერატორი | ლომერ ახვლედიანი |
სტუდია | ქართული ფილმი |
გამოსვლის თარიღი | 1977 |
ხანგრძლივობა | 107 წთ. |
ქვეყანა | საქ. სსრ |
ენა | ქართული |
ნატვრის ხე — თენგიზ აბულაძის 1976 წელს შექმნილი მხატვრული ტრილოგიის მეორე ფილმი გიორგი ლეონიძის მოთხრობების მიხედვით. დადგმული კინოსტუდიაში „ქართული ფილმი“. ხანგრძლივობა — 87 წთ. სცენარის ავტორი რევაზ ინანიშვილი და თენგიზ აბულაძე. ტრილოგიის დანარჩენი ფილმებია „ვედრება“ და „მონანიება“.
როლებში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ლიკა ქავჟარაძე (მარიტა)
- სოსო ჯაჭვლიანი (გედია)
- ზაზა კოლელიშვილი (შეთე)
- კოტე დაუშვილი (ციციკორე)
- სოფიკო ჭიაურელი (ფუფალა)
- კახი კავსაძე (მეამბოხე იორამი)
- ოთარ მეღვინეთუხუცესი (ელიოზი)
- რამაზ ჩხიკვაძე (მამაო ოხროხინე)
- ეროსი მანჯგალაძე (ბუმბულა)
- სესილია თაყაიშვილი (მარადია)
- გიორგი ხობუა (ბათულა)
- გივი ბერიკაშვილი (პადღულა)
- ჯემალ ღაღანიძე (თაღრია)
- ბორის წიფურია (ქორია)
- ია ხობუა (გედიას დედა)
- თემინა ტუაევა (ნარგიზა)
- დათო აბაშიძე (გაულაწუნე)
- თინა ბურბუთაშვილი (შეთეს დედა)
- შოთა სხირტლაძე
- ბერტა ხაფავა
- ლეილა ძიგრაშვილი
სიუჟეტი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ფილმი რევოლუციამდელი სოფლის მოზაიკურ პანოს წარმოადგენს, რომელშიც სინამდვილე ორგანულადაა შერწყმული პირობითთან. ამ იდეალისტთა, მეოცნებეთა, ამპარტავანთა და პატივმოყვარეთა სამყაროში მთავარი სიუჟეტური ხაზი მარიტასა და გედიას ტრაგიკული სიყვარულით არის წარმოდგენილი, რომელთაგანაც გადაჯაჭვულია სოციალური წყალგამყოფი ხაზის ორთავე მხარეს მოქცეულ სხვა პერსონაჟთა ბედი. მშვენიერი მარიტა იძულებული გახდება მამის ნებას დაყვეს და შეძლებულ შეთეს მისთხოვდეს, თუმცა მისი გული დიდი ხანია გედიას ეკუთვნის. ქალ-ვაჟი ერთმანეთთან დაცილებას მწარედ განიცდის. მარიტას დედამთილი მიხვდება, რომ რძალს მისი შვილი არ უყვარს და ქმრის ღალატს დასწამებს. ადათის თანახმად, მოღალატე ცოლს საქვეყნოდ დასჯიან. უდანაშაულოდ ისჯება მშვენიერება, ბოროტი სძლევს კეთილს. თუმცა სოფელში მეამბოხეებიც არიან, რომლებიც უზნეობას არასდროს შეურიგდებიან. ადამიანები ლუკმა-პურისათვის წელზე ფეხს იდგამენ, იტანჯებიან და ოცნებობენ ნათელ მომავალზე, ყველა საკუთარი „ნატვრის თვალს“ დაეძებს, სასწაულების ასრულებას შესთხოვს თავის ნატვრის ხეს.
ჯილდოები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- 1977: მთავარი პრიზი და დიპლომი რიგის X საკავშირო კინოფესტივალზე
- 1977: ჟიურის სპეციალური პრიზი : „ოქროს ჯიხვი“ საუკეთესო რეჟისურისათვის თეირანის VI საერთაშორისო კინოფესტივალზე
- 1978: ჩეხოსლოვაკია-სსრკ მეგობრობის საზოგადოების პრემია, პრიზი კარლოვი-ვარის XXI საერთაშორისო კინოფესტივალზე
- 1978: ჩიკაგოს კინოს ფესტივალი, ოქროს ჰიუგო(ნომინირებული : საუკეთესო სრულმეტრაჟიანი კინორეჟისურასთვის)
- 1978: პრიზი კარლოვი-ვარის XXI საერთაშორისო კინოფესტივალზე
- 1979: პრემია დონატელოს „დავითი“ იტალიაში საერთაშორისო კონკურსზე
- 1979: რუსთაველის სახელობის სახელმწიფო პრემია
- 1983: კინოპრესის საერთაშორისო ფედერაციის პრემია „ფიპრესი“ კაბურში რომანტიკული ფილმების I საერთაშორისო კინოფესტივალზე
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული ფილმოგრაფია - ნატვრის ხე დაარქივებული 2010-09-22 საიტზე Wayback Machine.
- იხ. ფილმი სრულად. დაარქივებული 2016-03-05 საიტზე Wayback Machine.
- „ნატვრის ხე“ — კინოფილმების ინტერნეტ-მონაცემთა ბაზა (ინგლისური)
კინოს პორტალი – დაათვალიერეთ ვიკიპედიის სხვა სტატიები კინოს შესახებ. |
|