შინაარსზე გადასვლა

აბი აჰმედი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
დასაბეჭდი ვერსია აღარ არის მხარდაჭერილი და შეიძლება ჰქონდეს რენდერის შეცდომები. გთხოვთ, განაახლოთ თქვენი ბრაუზერის სანიშნეები და გამოიყენეთ ბრაუზერის თავისი ბეჭდვის ფუნქცია.
აბი აჰმედი
აბი აჰმედი
ეთიოპიის პრემიერ-მინისტრი
ამჟამინდელი თანამდებობა
დაიკავა2 აპრილი, 2018
პრეზიდენტი  მულატუ ტეშომე
წინამორბედიჰაილემარიამ დესალენი
ეთიოპიის მეცნიერებისა და ტექნოლოგიების მინისტრი
თანამდებობაზე ყოფნის დრო
6 ოქტომბერი, 2015 – 1 ნოემბერი, 2016
პრემიერ-მინისტრიჰაილემარიამ დესალინი
წინამორბედიდემიტუ ჰამბისა
მემკვიდრეგეტაჰუნ მეკურია
დაბადებული15 აგვისტო, 1976
ბეშაშა, ორომია, ეთიოპია
მოქალაქეობაეთიოპიის დროშა ეთიოპია
პოლიტიკური პარტიაორომოს ხალხთა დემოკრატიული ორგანიზაცია
განათლებაადის-აბების უნივერსიტეტი
საქმიანობაპოლიტიკა
რელიგიაორმოცდაათიანელი
ჯილდოებინობელის პრემია ნობელის მშვიდობის პრემია, 2019

აბი აჰმედ ალი (ამჰ. አብይ አህመድ አሊ; დ. 15 აგვისტო, 1976) — ეთიოპიელი პოლიტიკოსი, ქვეყნის მოქმედი პრემიერ-მინისტრი 2018 წლის 2 აპრილიდან[1].

ბიოგრაფია

აბი აჰმედი დაიბადა ეთიოპიაში, ქალაქ ბეშაშაში. მიეკუთვნება ორომოს ხალხთა ჯგუფს. მამამისი, აჰმედ ალი, იყო მუსლიმი, ხოლო დედა ტეზეტა ვოლდე ქრისტიანი.[2] 1991 წელს ჯერ კიდევ მოზარდი შეუერთდა მენგისთუ ჰაილე მარიამის წინააღმდეგ მებრძოლთა დაჯგუფებას და გაწევრიანდა ორომოს ხალხთა დემოკრატიულ ორგანიზაციაში, ხოლო აჯანყებულების ლიდერის მელეს ზენავის ხელისუფლების სათავეში მოსვლის შემდეგ მუშაობა გააგრძელა ქვეყნის შეიარაღებულ ძალებში. 1995 წელს იმყოფებოდა რუანდაში გაეროს მშვიდობისმყოფელთა კონტიგენტში, 1998-2000 წლებში მონაწილეობდა ეთიოპია-ერიტრეის კონფლიქტში.

განათლება მიიღო პროგრამირების სფეროში. 2007 წელს გახდა ეთიოპიის უსაფრთხოების საინფორმაციო სააგენტოს ერთ-ერთი დამაარსებელი და ამავე ორგანიზაციის დირექტორის მოადგილე (2008 წლიდან ასრულებდა დირექტორის მოვალეობას).

2010 წელს ლეიტენანტ-პოლკოვნიკის წოდებით მიატოვა სამხედრო სამსახური და აირჩიეს პარლამენტის ქვედა პალატის, სახალხო წარმომადგენელთა საბჭოს, დეპუტატად. ამ ხარისხში იგი ცდილობდა დაეძლია რელიგიური კონფლიქტი მუსულმანებსა და ქრისტიანებს შორის. 2014 წელს დანიშნეს მეცნიერებისა და ტექნოლოგიების საინფორმაციო ცენტრის დირექტორად, ხოლო 2015 წელს მეცნიერებისა და ტექნოლოგიების მინისტრად.

2016 წლიდან ორომიის რეგიონის პრეზიდენტის მოადგილე და ამავე რეგიონის მშენებლობისა და ურბანული განვითარების სამსახურის უფროსია.

2018 წელს პრემიერ-მინისტრ ჰაილემარიამ დესალენის გადადგომის შემდეგ პარლამენტმა აბი აჰმედი დაამტკიცა პრემიერ-მინისტრად.

აბი აჰმედ ალი პირველი პრემიერ-მინისტრია, რომელიც მიეკუთვნება ორომოს ხალხთა ჯგუფს და ასევე პირველი მუსულმანი აღნიშნულ თანამდებობაზე.

2019 წლის 11 ოქტომბერს აბი აჰმედი დააჯილდოეს ნობელის პრემიით მშვიდობის განმტიკიცების დარგში, რადგან მეზობელ ერიტრეასთან სასაზღვრო კონფლიქტთან დაკავშირებული ოცწლიანი დაძაბულობა დაასრულა[3].

პირადი ცხოვრება

აბი აჰმედი დაოჯახებულია ზინაშ ტაიაჩევზე, რომელიც არის ამჰარას ხალხთა წარმომადგენელი გონდარიდან[4][5], მათ ერთმანეთი გაიცნეს, როდესაც ორივე მსახურობდა ეთიოპიის შეიარაღებულ ძალებში[6]. მათ ჰყავთ სამი ქალიშვილი[6]. აბი აჰმედი ფლობს ორომოს, ამჰარულს, ტიგრინიასა და ინგლისურ ენებს[6].

რესურსები ინტერნეტში

სქოლიო

  1. ↑ „Dr Abiy Ahmed sworn in as Prime Minister of Ethiopia“ (ინგლისური). Fana Broadcasting. 2018-04-01. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2018-05-13. ციტირების თარიღი: 2018-08-10.
  2. ↑ Abiy Ahmed | Encyclopedia Britannica | Britannica
  3. ↑ Busby, Mattha (2019-10-11). „Ethiopian prime minister Abiy Ahmed wins 2019 Nobel peace prize – live news“. The Guardian (ინგლისური). ISSN 0261-3077. ციტირების თარიღი: 2019-10-11.
  4. ↑ Dawit Endeshaw. (2018-03-31) The rise of Abiy 'Abiyot' Ahmed. Ethiopianreporter. ციტირების თარიღი: 2018-03-31.
  5. ↑ Dr. Abiy Ahmed’s diversity portfolio en (2018-04-01). ციტირების თარიღი: 2018-04-06.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 "Dr Abiy Ahmed interview with Amhara TV", ZeHabesha TV, 2017-11-21, https://www.youtube.com/watch?v=XRTTnLIwghQ. წაკითხვის თარიღი: 2018-02-18
ხ • გ • რ
1901-1925

ანრი დიუნანი და ფრედერიკ პასი (1901) · ელი დიუკომენი და შარლ ალბერ გობა (1902) · უილიამ რანდალ კრიმერი (1903) · საერთაშორისო სამართლის ინსტიტუტი (1904) · ბერტა ფონ ზუტნერი (1905) · თეოდორ რუზველტი (1906) · ერნესტო თეოდორო მონეტა და ლუი რენო (1907) · კლას არნოლდსონი და ფრედერიკ ბაიერი (1908) · ოგიუსტ ბერნარი და პოლ კონსტანი (1909) · მშვიდობის საერთაშორისო ბიურო (1910) · ტობიას ასერი და ალფრედ ფრიდი (1911) · ელიუ რუთი (1912) · ანრი ლაფონტენი (1913) · წითელი ჯვრის საერთაშორისო ორგანიზაცია (1917) · ვუდრო უილსონი (1919) · ლეონ ბურჟუა (1920) · კარლ ბრანტინგი და კრისტიან ლანგე (1921) · ფრიტიოფ ნანსენი (1922) · ოსტინ ჩემბერლენი და ჩარლზ დეივისი (1925)

1926–1950

არისტიდ ბრიანი და გუსტავ შტრეზემანი (1926) · ფერდინანდ ბიუისონი და ლუდვიგ კვიდე (1927) · ფრენკ ბილინგს კელოგი (1929) · ნათან სედერბლუმი (1930) · ჯეინ ადამსი და ნიკოლას მიურეი ბატლერი (1931) · რალფ ნორმან ენჯელი (1933) · ართურ ჰენდერსონი (1934) · კარლ ფონ ოსეცკი (1935) · კარლოს საავედრა ლამასი (1936) · რობერტ სესილი (1937) · ნანსენის საერთაშორისო ორგანიზაცია ლტოლვილთა საქმეებში (1938) · წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტი (1944) · კორდელ ჰალი (1945) · ემილი გრინ ბოლჩი და ჯონ მოტი (1946) · მეგობართა საბჭო საზოგადოების სამსახურში და ამერიკის მეგობართა კომიტეტი საზოგადოების სამსახურში (1947) · ჯონ ბოიდ ორი (1949) · რალფ ბანჩი (1950)

1951–1975

ლეონ ჟუო (1951) · ალბერტ შვეიცერი (1952) · ჯორჯ მარშალი (1953) · გაეროს ლტოლვილთა უმაღლესი კომისარიატი (1954) · ლესტერ პირსონი (1957) · დომინიკ პირი (1958) · ფილიპ ნოელ-ბეიკერი (1959) · ალბერტ ლუთული (1960) · დაგ ჰამარშელდი (1961) · ლაინუს პოლინგი (1962) · წითელი ჯვრისა და წითელი ნახევარმთვარის საერთაშორისო მოძრაობა და წითელი ჯვრის ლიგა (1963) · მარტინ ლუთერ კინგი (1964) · გაეროს ბავშვთა ფონდი (1965) · რენე კასინი (1968) · შრომის საერთაშორისო ორგანიზაცია (1969) · ნორმან ბორლოუგი (1970) · ვილი ბრანდტი (1971) · ჰენრი კისინჯერი და ლე დიკ თხო (ჯილდო უარყო) (1973) · შონ მაკბრაიდი და ეისაკუ სატო (1974) · ანდრია სახაროვი (1975)

1976–2000

ბეტი უილიამსი და მეირიდ კორიგანი (1976) · საერთაშორისო ამნისტია (1977) · ანვარ ალ-სადათი და მენახემ ბეგინი (1978) · დედა ტერეზა (1979) · ადოლფო პერეს ესკიველი (1980) · გაეროს ლტოლვილთა უმაღლესი კომისარიატი (1981) · ალვა მიურდალი და ალფონსო გარსია რობლესი (1982) · ლეხ ვალენსა (1983) · დეზმონდ ტუტუ (1984) · მსოფლიოს ექიმები ბირთვული ომის წინააღმდეგ (1985) · ელი ვიზელი (1986) · ოსკარ არიას სანჩესი (1987) · გაეროს სამშვიდობო ძალები (1988) · XIV დალაი ლამა (1989) · მიხეილ გორბაჩოვი (1990) · აუნ სან სუ ჩი (1991) · რიგობერტა მენჩუ (1992) · ნელსონ მანდელა და ფრედერიკ დე კლერკი (1993) · შიმონ პერესი, იცხაკ რაბინი და იასირ არაფატი (1994) · პაგუოშის კონფერენციები და იოსებ როტბლატი (1995) · კარლუშ ბელუ და ჟოზე რამუშ-ორტა (1996) · საერთაშორისო მოძრაობა ქვეითსაწინააღმდეგო ნაღმების აკრძალვის შესახებ და ჯოდი უილიამსი (1997) · ჯონ ჰიუმი და დევიდ ტრიმბლი (1998) · ექიმები საზღვრებს გარეშე (1999) · კიმ დე ჯუნი (2000)

2001–დღემდე

კოფი ანანი და გაერთიანებული ერების ორგანიზაცია (2001) · ჯიმი კარტერი (2002) · შირინ ებადი (2003) · ვანგარი მაატაი (2004) · მოჰამედ ალ-ბარადეი და ატომური ენერგიის საერთაშორისო სააგენტო (2005) · მუჰამედ იუნუსი და გრამინ ბანკი (2006) · ალბერტ გორი და კლიმატის ცვლილების სამთავრობათშორისო ექსპერტთა ჯგუფი (2007) · მარტი აჰტისაარი (2008) · ბარაკ ობამა (2009) · ლიუ სიაობო (2010) · ელენ ჯონსონ-სირლიფი, ლეიმა გბოვი და ტავაკულ კარმანი (2011) · ევროკავშირი (2012) · ქიმიური იარაღის აკრძალვის ორგანიზაცია (2013) · მალალა იუსაფზაი და კაილაშ სატიართი (2014) · ტუნისის ეროვნული დიალოგის კვარტეტი (2015) · ხუან მანუელ სანტოსი (2016) · ბირთვული იარაღის განადგურების კამპანია (2017) · დენი მუკვეგე და ნადია მურადი (2018) · აბი აჰმედი (2019) · მსოფლიო სასურსათო პროგრამა (2020) · მარია რესა და დიმიტრი მურატოვი (2021) · ალეს ბიალიაცკი, მემორიალი და სამოქალაქო თავისუფლების ცენტრი (2022) · ნარგიზ მოჰამადი (2023) · ნიჰონ ჰიდანკიო (2024)

ხ • გ • რ
← 2019 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატები →
ფიზიოლოგია
და მედიცინა
ფიზიკა
ქიმია
ლიტერატურა
მშვიდობა
ეკონომიკა
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=აბი_აჰმედი&oldid=4678624“-დან