Clarinetto
| Clarinetto |
|---|
| instantia de: typo de instrumento musical[*], family of musical instruments[*] |
| subclasse de: transposing instrument[*], single clarinets with cylindrical bore, with fingerholes[*] |
|
|
| Commons: Clarinets |
Le clarinetto[1] es un instrumento musical del familia del instrumentos de vento-ligno que consta ex un becco con linguetta simple. In le orchestra, illo se incontra in le section de vento-ligno, juxta al flauta, le oboe, le corno anglese e le fagotto.
Le accordatura scripte le plus basse del clarinetto es E sub medie C, le plus alte es C tres octavas super medie C. Musica pro clarinetto transpone a A o B-bemol.
Le musica famose pro le clarinetto include le concerto pro clarinetto de Wolfgang Amadeus Mozart K. 622, e musica de Benny Goodman.
Description
[modificar | modificar fonte]Le clarinetto pertine al familia del ventos de ligno, assi como le flauta, le oboe e le fagotto. Illo es un aerophono de linguetta simple. Le linguetta es facite de canna del specie Arundo donax. Le corpore del instrumento pote esser facite de ligno (traditionalmente de ebeno o mpingo), ebonite o ABS e su perfectionamento, in le seculo XIX, con un systema de claves meliorate lo situava in un loco privilegiate inter le instrumentos. Le beltate de su timbro lo face apte pro interpretar passages como solista in addition a esser un instrumento de enorme agilitate e sonoritate, specialmente por le execution de trinos e chromatismos.
Le nomine proveni ex le termino clarino, que se usava antiquemente pro referer se al trompetta natural empleate in su registro plus acute. In le Baroco se exigeva un uso cata vice plus ample de iste tonos acute del trompetta porque per iste maniera se poteva profitar melodicamente le registro complete, nam al suber trans le gamma de harmonicos istos se incontra plus unite in le registro acute que in le registro grave ubi le intervallos son plus grande. Hodie isto se combatte in le instrumentos de metallo per le uso de pistones o valvulas ma in le seculo XVII le trompettistas debeva attinger isto usante su technica e habilitate, combinante le fortia del diaphragma e le precision del imbuccatura. Ultra, illes debeva saper interpretar lineas melodic assatis virtuose con omne typo de alteration chromatic. Assi que a vices illes facilitava iste difficile labor empleante un chalumeau in le registro grave o un clarinetto (parve clarino) in le registro acute. Por isto, le registro plus grave del clarinetto se appella chalumeau e le registro acute, clarino.
Le timbro del clarinetto es ric in nuances e possibilitates expressive. Juxta al flauta e le violino illo es le instrumento le plus agile del orchestra; illo pote emitter ulle nuance extreme in ulle ex su registros, lo que face de iste instrumento un voce summemente versatile. Tal capacitate de emitter nuances extreme in ulle registro es unic inter omne le instrumentos de vento. Illo es anque un ex le instrumentos con un ex le extensiones le plus grande in su registro: le soprano attinge plus de quatro octavas e le moderne clarinettos basse ampliate superpassa le cinque octavas.