Լատինաամերիկյան պարեր
Լատինաամերրիկյան պարեր, պարահանդեսային և ժողովրդական պարերի ընդհանուր անվանում, ձևավորված Լատինական Ամերիկայի տարածքում, սկսած Լատինական Ամերիկայի առաջացումից՝ Իսպանապորտուգալական գաղութացման հետևանքով և այդ իսկ պատճառով լատինոամերիկյան պարերի հիմքում կա մեծ մասամբ իսպանական ազդեցություն։
Հաբաներա և ռումբա պարերն առաջացել են 18-րդ դարում՝ ոնտրաբանսաի հիման վրա, իսկ բաչատան՝ բոլերոյի հիման վրա։ Բրազիլական սամբայում, կոլումբիական կումբիայում, կուբայական մամբայում և ռումբայում Եվրոպականից բացի նկատվում են աֆրիկական ավանդույթներ, իսկ դիաբլադեում՝ հնդկացիական։ Ունիկալ լատինաամերիկյան պար է համարվում տանգոն[1]։
Լատինաամերիկյան պարերին բնորոշ առանձնահատկություններից են էներգետիկան, կրքոտ շարժումները և կոնքերի ճոճումը։
Կանանց զգեստները որպես կանոնկարճ են, շատ բաց և ընդգրկող։ Տղամարդկանց կոստյումները նույնպես ընդգրկող են, հաճախ (բայց ոչ միշտ) սև գույնի։ Նման հագուստի իմաստն այն է, որ ցուցադվի մարզիկի մկանների աշխատանքը։
XX դարում նկատվում է լատինոամերիկյան պարերի ծաղկում։ Առաջանում են այնպիսի նոր պարաձևեր ինչպիսիք են՝ սալսան, չա-չա-չան և ռեգգետոնը։
Այժմ լատինոամերիկյան պարահանդեսային պարերի ծրագրում ներառված են 5 տարրեր՝
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Լատինո (Լատինոամերիկյան ծրագիր)
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Танго теперь стало танцем Европейской программы (Standart, Modern, Ballroom)