Գրողի տարածը

Գրողի տարածը
Գրքի շապիկի առաջին էջը
Հեղինակ	Վահե Ղուկասյան
Ժանր	Վիպակ, պատմվածք
Կազմված է	«Գրողի տարածը» վիպակից և երկու պատմվածքից
Բնօրինակ լեզու	հայերեն
Կերպար(ներ)	Վ. Կասյան, Արիստակես Մանանդյան, Մառա, Փոլ Անտոնյան, Մայքլ Դենի Աբաբյան, Բաբկեն Ամիրյան
Էջեր	108 էջ
Խմբագիր	Աշոտ Գաբրիելյան
Կազմի հեղինակ	Սիրանուշ Մխիթարյան
Երկիր	Հայաստան
Հրատարակման վայր	Երևան
Հրատարակիչ	Դարակ
Հրատարակման տարեթիվ	2020
ԳՄՍՀ	978-9939-885-15-5
ՀՏԴ	821.19-3
ԳՄԴ	84(5Հ)-44
Վիքիքաղվածք	Գրողի տարածը

«Գրողի տարածը», 2020 թվականին «Դարակ» հրատարակչության հրատարակած Վահե Ղուկասյանի գիրքը, որն ընդգրկում է համանուն վիկաը և «Թելերն ու գրականության նշանները» ու «Վազելու ժամանակ» պատմվածքները^[1]։ Խմբագիր՝ Աշոտ Գաբրիելյան, կազմը՝ Սիրանուշ Մխիթարյանի, գեղարվեստական խմբագիր՝ Դավիթ Հակոբյան։ 108 էջ։

• Կան ստեղծագործություններ, որոնք կարդում ես` ասես սեփական ձեռքով գրելով։ Վահեի վիպակն այդպիսին է։ Այն խուտուտ է տալիս մատներս, զգացումներս և աչքերս։ Ու խնդիրն ամենևին այն չէ, որ ամեն տողը կենդանի է ֆիլմի կադրի նման կամ ամեն իրավիճակ ասես դավադրաբար բազմազան է դարձնում քո առանց իրադարձությունների կյանքը. ինձ դուր է գալիս շարադրանքի պոֆիգիզմը։ Վահեն չի գրում, ի՜նչ պատմես բազմաթիվ հերոսներով մենակության մասին։ Վահեն վերադովլաթովավորում է յուրաքանչյուրիս սոցիալական դատարկությունը, որը մենք լցնում ենք ամեն ինչով, բայց ոչ կյանքով։ Բոլորն այստեղ ծիծաղելի են։ Կյանքից բացի։ Սա գիրք է, որը գրելու փոխարեն հեղինակը կարող էր անիծել կյանքը։ Բայց ոչ։ Նա ավելի տարողունակ մի անեծքի մեջ է ապրում։ Կյանքից ավելի տևական։ Եվ կապտուկներով ու արնոտ շուրթերով Դորիան Գրեյի այս դիմանկարը չի կարող չավարտվել` սեփական աշխարհը կրակի տալով։ Որպեսզի պատմի այն կյանքը, որը չկա^[2]։

Մհեր Արշակյան

• Վահեին որպես խելահեղ ընթերցող եմ հիշում. մարդ, որ կարդում էր աշխարհը։ Իսկ հիմա նրա գրականության պահն է՝ բացարձակ ընթերցողից դեպի բացարձակ գրող^[2]։

Արամ Պաչյան

• «Գրողի տարածը»․․․ այո՛, դա կարող էր պատահել Երևանում Արխիվացված 2021-09-15 Wayback Machine