Jump to content

Բրուտալիստը

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Բրուտալիստը
անգլ.՝ The Brutalist
Երկիր ԱՄՆ
Ժանրդրամա
Թվականսեպտեմբերի 1, 2024[1], դեկտեմբերի 20, 2024, հունվարի 23, 2025[2] և հունվարի 24, 2025
Լեզուանգլերեն
ՌեժիսորԲրեդի Քորբեթ
ՊրոդյուսերԲրեդի Քորբեթ և D. J. Gugenheim?
Սցենարի հեղինակՄոնա Ֆաստվոլդ և Բրեդի Քորբեթ
ԴերակատարներԷդրիան Բրոուդի, Ֆելիսիթի Ջոնս, Գայ Փիրս, Ջո Էլվին, Ռեֆի Քեսիդի, Արիանա Լաբեդ, Սթեյսի Մարտին, Emma Laird?, Իսաակ դը Բանկոլե, Ալեսանդրո Նիվոլա, Ջոնաթան Հայդ և Փիթեր Պոլիկարպու
ՕպերատորԼոլ Քրոուլի
ԵրաժշտությունDaniel Blumberg?
ՄոնտաժDávid Jancsó?
Պատմվածքի վայրՆյու Յորք և Փենսիլվանիա
Նկարահանման վայրԲուդապեշտ և Կարրարա
ԿինոընկերությունBrookstreet Pictures?
Տևողություն215 րոպե
Բյուջե9 600 000 $
 The Brutalist Վիքիպահեստում

«Բրուտալիստը» (անգլ.՝ The Brutalist), 2024 թվականի էպիկական պատմական դրամատիկ ֆիլմ։ Ֆիլմի ռեժիսորը և պրոդյուսերը Բրե��ի Քորբեթն է իր համահեղինակած սցենարով[3], որը նա գրել է Մոնա Ֆասթվոլդի հետ։ ԱՄՆ-ի, Մեծ Բրիտանիայի և Հունգարիայի միջև միջազգային համատեղ արտադրություն հանդիսացող այս ֆիլմում Էդրիեն Բրոուդին կատարում է Լասլո Տոթի (László Tóth) դերը՝ հունգարական ծագմամբ հրեա ճարտարապետ, որը վերապրում է Հոլոքոստը և գաղթում Ամերիկա՝ պայքարելով ամերիկյան երազանքին հասնելու համար, մինչ այն պահը, երբ հարուստ հաճախորդը փոխում է նրա կյանքը։ Ֆիլմի դերասանական կազմում ընդգրկված են նաև Ֆելիսիթի Ջոնսը, Գայ Փիրսը, Ջո Ալվինը, Ռաֆի Քեսիդին, Սթեյսի Մարտինը, Էմմա Լեյրդը, Իսաակ դը Բանկոլեն և Ալեսանդրո Նիվոլան։

«Բրուտալիստը» ֆիլմի պրեմիերան տեղի է ունեցել 2024 թվականի սեպտեմբերի 1-ին Վենետիկի 81-րդ միջազգային կինոփառատոնում, որտեղ Բրեդի Քորբենը ստացել է «Արծաթե առյուծ» մրցանակ՝ լավագույն ռեժիսորական աշխատանքի համար։ Ֆիլմը ստացել է դրական քննադատություններ և Ամերիկայի կինոարվեստի ինստիտուտի կողմից ընդգրկվել է 2024 թվականի լավագույն տասը ֆիլմերի շարքում։ Ֆիլմը ստացել է երեք մրցանակ «Ոսկե գլոբուս» 82-րդ մրցանակաբաշխությունում, այդ թվում՝ լավագույն ֆիլմ՝ դրամա անվանակարգում[4][5]։ Ֆիլմը թողարկվել է ԱՄՆ-ում «A24» ընկերության կողմից 2024 թվականի դեկտեմբերի 20-ին, իսկ Մեծ Բրիտանիայում նախատեսվում է ցուցադրվել «Universal Pictures» և «Focus Features» ընկերությունների կողմից 2025 թվականի հունվարի 24-ին։

Սյուժե

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մաս 1․ Ժամանման ծածկագիր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հոլոքոստը վերապրած հունգարա-հրեա Լասլո Տոթը, որը բռնի կերպով բաժանվել է կնոջից և որբ զարմուհուց, ներգաղթում է Միացյալ Նահանգներ։ Նախկին ճարտարապետ Լասլոն մնում է Ֆիլադելֆիայում իր զարմիկի՝ Աթթիլայի և Օդրիի՝ Աթթիլայի կաթոլիկ կնոջ հետ, մինչ նա աշխատանք է փնտրում։

1947 թվականին Լասլոն օգնում է Աթթիլային՝ կահույքի բիզնեսում։ Նրանց հանձնարարվում է վերանորոգել հարուստ արդյունաբերող Հարիսոն Լի Վան Բուրենի տան մի մասը՝ վերջինիս որդու թելադրանքով, հոր բացակայության ընթացքում: Հարիսոնը վերադառնում է տուն վաղաժամ, զայրացած անակնկալ վերանորոգումից, և հեռացնում է տղամարդկանց՝ չվճարելով խոստացված հոնորարը։ Ավելի ուշ Աթթիլան, դժկամությամբ խնդրում է Լասլոյին լքել իրենց տունը՝ հիմք ընդունելով Օդրիի կեղծ պնդումները, որ Լասլոն նրա նկատմամբ սիրահետող պահվածք է ցուցաբերել։ Երեք տարի անց, Լասլոն, ով ձեռք է բերել կախվածություն հերոինից, ապրում է բարեգործական բնակարանում Գորդոնի՝ միայնակ հայրիկի հետ, որի հետ նա ընկերացել էր անմիջապես Ամերիկա տեղափոխվելուց հետո։ Հարիսոնը հայտնվում է նրան ասելու, որ ճարտարապետական ​​համայնքը գովաբանում է նրա ժամանակակից վերանորոգումը և վճարում է Լասլոյի պարտքը, որը տղամարդիկ այնուհետև ծախսում են հերոինի վրա:

Հարիսոնը Լասլոյին հրավիրում է վերջինիս պատվին կազմակերպված երեկույթի, որտեղ բացահայտվում է, որ նա ժամանակին Եվրոպայում հաջողությունների հասած ճարտարապետ է եղել։ Գիտակցելով Լասլոյի՝ մեծ ժառանգություն թողնելու ցանկությունը, Հարիսոնը պատվիրում է նրան կառուցել հսկայական նախագիծ՝ իր հանգուցյալ մոր հիշատակին։ Դա պետք է լիներ համայնքային կենտրոն, որն ընդգրկում է գրադարան, թատրոն, մարզասրահ և եկեղեցի։ Աշխատանքները սկսվում են անմիջապես, և Լասլոն ապրում ու աշխատում է շինարարության վայրում, Գորդոնի հետ միասին, ովքեր արդեն լիարժեք հերոինային կախվածություն ունեին։ Լասլոյի ծառայությունների համար Հարիսոնն իր անձնական փաստաբանին հանձնարարում է արագացնել իր կնոջ և զարմուհու ներգաղթը:

Մաս 2․ Գեղեցկության էությունը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1953 թվականին Լասլոն երկաթուղային կայարանում դիմավորում է իր կնոջն ու զարմուհուն՝ Էրզսեբեթին և Ժոֆյային, որտեղ նա հասկանում է, որ պատերազմի ժամանակ նրանց տառապանքների պատճառով Էրզսեբեթը օստեոպորոզի հետևանքով գամվել է անվասայլակին, իսկ Ժոֆիան կորցրել է խոսելու ունակությունը։ Շինարարության ընթացքում Լասլոն վեճերի մեջ է մտնում Հարիսոնի կողմից վարձված այլ ընկերության շինարարների հետ՝ նրանց կողմից իր նախագծից շեղվելու պատճառով, իսկ Հարրին ամաչեցնում է Լասլոյին՝ ասելով, որ նրան պարզապես «հանդուրժում են», և անպարկեշտ մեկնաբանություններ է անում Ժոֆյայի մասին։ Լասլոն զգուշացնում է Ժոֆյային խուսափել Հարրիից, որը ենթադրաբար արդեն հարձակվել է նրա վրա: Նյութեր տեղափոխող գնացքի վթարի և դրա հետևանքով առաջացած իրավաբանական ծախսերի պատճառով Հարիսոնը զայրացած լքում է շինարարությունը, ինչի արդյունքում բոլոր ներգրավված անձինք մնում են անգործ։

1958 թվականին Լասլոն և Էրզսեբեթը տեղափոխվում են Նյու Յորք, որտեղ Լասլոն սկսում է աշխատել ճարտարապետական ​​ընկերությունում։ Ժոֆիան, որն այլևս համր չէ, երեխայի է սպասում իր ամուսնուց՝ Բինյամինից: Մի օր նա հայտարարում է, որ նրանք ալիա են կատարելու և տեղափոխվում են Երուսաղեմում ապրելու։ Հարիսոնը կապվում է Լասլոյի հետ՝ շինարարությունը վերսկսելու համար։

Կարարայի հանքերում մարմար գտնելու ժամանակ, Հարիսոնը բռնություն է գործադրում հարբած Լասլոյի նկատմամբ՝ ցուցադրելով իր բարձր դիրքը վերջինիս նկատմամբ՝ անվանելով նրան «սոցիալական մակաբույծ», որին ժողովուրդը, ըստ նրա, «հալածում է իր իսկ դրդմամբ»։ Շինարարական տարածքում, գնալով ավելի շատ տրավմա ապրող Լասլոն սկսում է կորցնել իր պայքարելու ունակությունը, դառնում է ավելի ագրեսիվ ինչպես աշխատավայրում, այնպես էլ տանը, ու անկանխատեսելիորեն կրակում է Գորդոնին վիճաբանության ընթացքում։ Տուն գնալու ճանապարհին, նա բողոքում է Էրզսեբեթին, որ նրանց չեն ընդունում Ամերիկայում։ Երբ Լասլոն գրեթե սպանում է Էրզեբետին՝ նրան հերոին տալով՝ օստեոպորոզի ցավը մեղմելու համար, նա առաջարկում է, որ նրանք ապրեն Երուսաղեմում՝ Ժոֆիայի և նրա ընտանիքի հետ, ինչին նա համաձայնվում է։ Կարճ ժամանակ անց Էրզսեբեթը, ով այժմ հաշմանդամի սայլակի փոխարեն հենակներ էր օգտագործում, այցելում է Հարիսոնին իր տուն, որտեղ նա նրան բռնարար է անվանում իր ընտանիքի և համախոհների աչքի առաջ։ Զայրացած Հարրին բռնի ուժով դուրս է բերում նրան ճաշասենյակից, մյուս հյուրերը սկսում են հեռանալ, իսկ Հարիսոնը անհետանում է։

Վերջաբան: Ճարտարապետության առաջին բիենալեն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1980 թվականին Էրզեբետը մահանում է, և Լասլոյի աշխատանքի ցուցադրություն է կազմակերպվում Վենետիկում։ Ցուցադրությունը ներառում է համայնքային կենտրոնը, որը վերջապես ամբողջական տեսքի է բերվել տասնամյա ընդմիջումից հետո։

Այդ պահին մեծահասակ Ժոֆիան, իր երիտասարդ դստեր և ծեր Լասլոյի ուղեկցությամբ, ելույթ է ունենում՝ ընդգծելով, թե ինչպես է Վան Բյուրենի համայնքային կենտրոնը նախագծվել Լասլոյի կողմից՝ նմանեցնելով այն կոնցենտրացիոն ճամբարներին, որտեղ բանտարկվել էին Տոթների ընտանիքը։ Նա եզրափակում է՝ մեջբերելով Լասլոյի խոսքերը. «Անկախ նրանից, թե ինչ կփորձեն համոզել մյուսները, կարևորը նպատակակետն է, ոչ թե ճանապարհը»։

Դերերում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Էդրիեն Բրոուդին՝ հունգարա-հրեա ճարտարապետ, Հոլոքոստը վերապրած և Ամերիկա գաղթած Լասլո Տոթի դերում
  • Ֆելիսիթի Ջոնսը Լասլոյի կնոջ՝ Էրզբեթի դերում
  • Գայ Փիրսը հարուստ արդյունաբերող և Լասլոյի ամենակարևոր հաճախորդ Հարիսոն Լի Վան Բուրենի դերում
  • Ջո Ալվինը Հարիսոնի որդու՝ Հարի Լի Վան Բյուրենի դերում
  • Ռաֆի Քեսիդին որպես Ժոֆիա՝ Լասլոյի համր, որբ դեռահաս զարմուհին (ինչպես նաև Ժոֆիայի դստեր դերում)
    • Արիեն Լաբեդ մեծահասակ Ժոֆիայի դերում
  • Սթեյսի Մարտինը Հարրիի երկվորյակ քրոջ՝ Մեգգի Վան Բյուրենի դերում
  • Էմմա Լեյրդը Աթթիլայի կաթոլիկ կնոջ՝ Օդրիի դերում
  • Իսաակ դը Բանկոլեն Լազսլոյի ընկերոջ՝ Գորդոնի դերում
  • Ալեսանդրո Նիվոլան Ֆիլադելֆիայում կահույքի խանութի սեփականատեր և Լասլոյի զարմիկի՝ Աթթիլայի դերում
  • Մայքլ Էփը՝ Ջիմ Սիմփսոնի դերում
  • Ջոնաթան Հայդը՝ ճարտարապետ Լեսլի Վուդրոյի դերում
  • Փիթեր Պոլիկարպուն՝ Հարիսոնի հրեա փաստաբան Մայքլ Հոֆմանի դերում
  • Մարիա Սենդը Մայքլի կնոջը՝ Միշել Հոֆմանի դերում
  • Սալվատորե Սանսոնեն՝ Կարարայում Լասլոյի ընկերոջ՝ Օրացիոյի դերում

Արտադրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մշակում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռեժիսոր և համասցենարիստ Բրեդի Քորբեթը

2018 թվականի սեպտեմբերին «Deadline» կայքը հաղորդել է, որ ռեժիսոր Բրեյդի Քորբեթը ընտրել է պատմական դրամա «Բրուտալիստը» որպես իր հաջորդ նախագիծ՝ իր երկրորդ լիամետրաժ ֆիլմի՝ «Vox Lux»-ի համաշխարհային պրեմիերայից հետո[6]: Նյու Յորքում տեղակայված Andrew Lauren Productions (ALP) ընկերությունը մշակել է սցենարը Կորբետի հետ միասին և ֆինանսավորել է ֆիլմը[6]։ Քորբեթը սցենարը գրել է իր գործընկեր Մոնա Ֆաստվոլդի հետ, որի հետ միասին նա գրել էր 2015 թվականի «The Childhood of a Leader» և 2018 թվականի «Vox Lux» ֆիլմերի սցենարները[7]։ Ֆիլմի արտադրության մասին սկզբնական հայտարարության համաձայն, այն համատեղ նախագիծ էր, որը ղեկավարվում էր Andrew Lauren Productions-ի (ALP) ներկայացուցիչներ Էնդրյու Լորենի և Դ․ Ջ․ Գուգենհայմի կողմից, ինչպես նաև Brookstreet Pictures-ի թիմի՝ Թրևոր Մեթյուզի և Նիկ Գորդոնի մասնակցությամբ[8], Բրայան Յանգի Three Six Zero պրոդյուսերական ընկերությունը նույնպես մասնակցել է ֆիլմի արտադրությանը՝ որպես հիմնական գործընկեր[6], և լեհական Madants ընկերության[9][10], և գործադիր պրոդյուսերներ Քրիստին Վաչոնը, Պամելա Կոֆլերը և Դեյվիդ Հինոհոսան Killer Films ընկերությունից[8]։

2020 թվականի սեպտեմբերի 2-ին Deadline-ը հաղորդել է, որ Ջոել Էջերտոնը և Մարիոն Կոտիյարը ընտրվել են ֆիլմի գլխավոր դերերում՝ Լասլո Տոթ և Էրզեբետ Տոթ՝ համապատասխանաբար, և որ Մարկ Ռայլանսը ընտրվել է Լասլոյի գաղտնի հաճախորդի դերում[8]։ Սեբաստիան Սթենը, Վանեսա Կիրբին, Իսաակ դը Բանկոլեն, Ալեսանդրո Նիվոլան, Ռաֆի Քասսիդին և Ստեյսի Մարտինը նույնպես հայտարարվել են ահայտ դերերում[8]։ Կորբեն նկարագրել է «Բրուտալիստը» որպես «ֆիլմ, որը նշում է ամենահամարձակ և կայացած տեսլականների՝ մեր նախնիների հաղթանակները», և նախագիծ, որն առայժմ ամենամոտ է նրա սրտին և ընտանիքի պատմությանը[8]։ Նկարահանումները նախատեսվում էր սկսել Լեհաստանում 2021 թվականի հունվարին[11][8]։ Protagonist Pictures-ը ներկայացրել է նախագիծը գնորդներին 2020 թվականի Տորոնտոյի միջազգային կինոփառատոնի ընթացքում[8]։ Ֆիլմի նկարահանումները տեղի են ունեցել Փենսիլվանիայում և նկարահանվել է անգլերեն, իդիշ, հունգարերեն և իտալերեն լեզվերով[7][8]։ Լազլո Տոթի կերպարը ոգեշնչված է մի քանի իրական ճարտարապետներից և դիզայներներից, այդ թվում՝ Փոլ Ռուդոլֆի, Լյուդվիգ Միս վան դեր Ռոեից, Լասլո Մոխոյ-Նադիից և Մարսել Բրեյերից[12]։ Ֆիլմում Տոթի կահույքի մի քանի դիզայններ շատ նման են Բրեյերի աշխատանքներին, այդ թվում՝ Չեսկա աթոռը և Երկար աթոռը։

Օպերատոր Լոլ Քրոուի, խմբագիր Դեյվիդ Յանցոն և հագուստի դիզայներ Քեյթ Ֆորբսը հայտարարվել են 2023 թվականի մարտի 9-ին[13][14]։ Արտադրական դիզայներ Ջուդի Բեքերը հայտարարվել է 2023 թվականի ապրիլի 11-ին։ Դանիել Բլումբերգը ստեղծել է ֆիլմի երաժշտությունը[15]։

2023 թվականի ապրիլի 11-ին հայտարարվել է, որ Էդրիեն Բրոուդին, Ֆելիսիթի Ջոնսը, Գայ Փիրսը, Ջո Ալվինը, Ջոնաթան Հայդը, Էմմա Լեյրդը և Պիտեր Պոլիկարպուն լինելու են ֆիլմի գլխավոր դերերում, իսկ Էջերտոնը, Կոտիլարդը, Ռայլանսը, Սթանը և Քիրբին այլևս չեն լինելու նախագծում: Հայտարարվել է նաև, որ ֆիլմը համատեղ արտադրություն կլինի ԱՄՆ-ում հիմնված Andrew Lauren Productions և Yellow Bear ընկերությունների կողմից՝ Միացյալ Թագավորության Brookstreet և Intake Films ընկերությունների, և Հունգարիայի Proton Cinema ընկերության հետ։ Ֆիլմը ֆինանսավորվել է Brookstreet UK, Yellow Bear, Lip Sync Productions, Richmond Pictures, Meyohas Studio, Carte Blanche, Cofiloisirs և Parable Media ընկերությունների կողմից։ CAA Media Finance կազմակերպությունը պատասխանատու է ԱՄՆ վաճառքների համար, իսկ Protagonist Pictures-ը՝ միջազգային վաճառքների։ Ավելի ուշ Focus Features-ը ձեռք է բերել ֆիլմի միջազգային տարածման իրավունքները[16]։

Նկարահանումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլմի նկարահանումները սկզբում նախատեսվում էր սկսվել 2020 թվականին[17], սակայն հետաձգվեցին COVID-19 համավարակի պատճառով[17]։ Այնուհետև նախատեսվում էր այն սկսել 2021 թվականի հունվարին[11], սակայն հետաձգվել է 2021 թվականի օգոստոսին[18], այդուհանդերձ, նկարահանումները կրկին հետաձգվեցին և սկսվեցին միայն 2022 թվականի երկրորդ եռամսյակում[17]։ Քորբեթը հայտնել է, որ նկարահանումները հետաձգվել են մի քանի անգամ՝ COVID-19 համավարակի, ինչպես նաև ֆիլմի դերասանների և թիմի անդամների ընտանիքներում տեղի ունեցած մի քանի հղիությունների և մահերի պատճառով[19]։

Մի քանի հետաձգումներից հետո նկարահանումները վերջապես սկսվեցին Բուդապեշտում[20], Հունգարիա, 2023 թվականի մարտի 16-ին[21]։ Նկարահանումները հետո տեղափոխվեցին Կարարա, Տոսկանա, 2023 թվականի ապրիլի 29-ին[22][23] և ավարտվեցին 2023 թվականի մայիսի 5-ին[24]։

Ֆիլմը նկարահանվել է VistaVision գործընթացով և տեսախցիկներով, որը ենթադրում է հորիզոնական նկարահանում 35մմ ֆիլմի վրա, որը հետո սկանավորվում է՝ նախատեսելով նաև 70մմ ֆիլմի թողարկման համար պոլիգոններ պատրաստել, որն ունի նույն բարձրությունը և հանդիսանում էր ամենաանհրաժեշտ ձևաչափը՝ VistaVision-ի շրջանակի բնօրինակ չափը ցուցադրելու համար ֆիլմի պրոյեկտացման ժամանակ[25]։ Քորբեթը բացատրել է, որ VistaVision-ի ընտրությունը նույնպես գեղագիտական ​​էր. «Ուղղակի թվում էր, թե այդ ժամանակաշրջան (1950-ականներ) մուտք գործելու լավագույն միջոցը նկարելն էր հենց այն բանի վրա, որը նույնպես նախագծվել էր նույն տասնամյակում»: Բացի այդ, ֆիլմը ներկայացված է երկու գործողությամբ՝ 15 րոպե ընդմիջումով[26]։

Երաժշտություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլմի երաժշտությունը գրել է Դանիել Բլումբերգը, ով Քորբեթի հետ աշխատել էր 2019 թվականին «Gyuto» կարճամետրաժ ֆիլմում, այս ֆիլմի վրա աշխատել են յոթ տարվա ընթացքում[27][28]։ Երաժշտական ալբոմը, որն ընդգրկում է ֆիլմի երաժշտությունը, թողարկվել է 2024 թվականի դեկտեմբերի 13-ին՝ Milan Records-ի միջոցով[28]։ Բլումբերգը և Կորբետը ցանկանում էին ֆիլմի առաջին տասը րոպեների ընթացքում անընդմեջ երաժշտություն, ինչի հետևանքով «Բրուտալիսը» ֆիլմի բացման հաջորդականությունը պլանավորվել և նկարահանվել է Բլումբերգի դեմոների հիման վրա[27]։ Նախերգանքում մասնակցել են դաշնակահարներ Ջոն Թիլբերին, Սոֆի Ագնելը և Սայմոն Զիգերը, շեփորահար Աքսել Դորները և սաքսոֆոնահար Էվան Փարքերը, նրանք բոլորը մասնակցում են սաունդթրեքում[27]։ Սինթ-փոփ երաժիշտ Վինս Քլարկը «Epilogue (Venice)»-ում սինթեզատոր է նվագում։[28]

Փորձարարական «Construction» ստեղծագործությունը առաջին ստեղծագործությունն էր, որը Բլումբերգը գրել է ֆիլմի երաժշտության համար։ Սկզբնական դեմոն ստեղծվել է Լոնդոնի Café Oto-ում՝ օգտագործելով հատուկ պատրաստված դաշնամուր, որի միջոցով նպատակ էր դրված ստանալ կառուցման աղմուկներին մոտ հնչողություններ[28]։ «Erzsébet»-ը՝ սաունդթրեքի թեմաներից մեկը, կատարվել է Բլամբերգի կողմից կենդանի դաշնամուրով, քանի որ Կորբետն ուզում էր, որ դերասանները երաժշտությունը լսեն նկարահանման ընթացքում: Գնացքի ձայները, որոնք լսվում են այդ տեսարանում, ի վերջո ներառվել են երգի վերջնական տարբերակում[28]։

Թողարկում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Brutalist»-ի համաշխարհային պրեմիերան տեղի է ունեցել 2024 թվականի սեպտեմբերի 1-ին Վենետիկի 81-րդ միջազգային կինոփառատոնում, որտեղ այն արժանացել է «Արծաթե առյուծի»՝ ռեժիսորական աշխատանքի համար[29]։ Այն ցուցադրվել է նաև Տորոնտոյի միջազգային կինոփառատոնում՝ 2024 թվականի սեպտեմբերի 6-ին[30]։ Ֆիլմը նաև մասնակցել է փառատոների, այդ թվում՝ 2024 թվ��կանի Նյու Յորքի կինոփառատոնին, 69-րդ Վալյադոլիդի միջազգային կինոփառատոնին և 31-րդ Օսթինի կինոփառատոնին[31][32][33]։ Վենետիկում պրեմիերայից մեկ շաբաթ անց, A24 ընկերությունը ձեռք է բերել ֆիլմի ԱՄՆ-ում ցուցադրելու իրավունքները «շուրջ 10 միլիոն դոլար» գումարով՝ մրցակցային իրավիճակում[34]։ Այն թողարկվել է ԱՄՆ-ում A24-ի կողմից 2024 թվականի դեկտեմբերի 20-ին[35], և նախատեսվում է թողարկել Միացյալ Թագավորությունում Universal Pictures and Focus Features-ի կողմից 2025 թվականի հունվարի 24-ին[36]։

Ֆիլմը ցուցադրվել է IMAX սրահներում երկու օր առաջ՝ նախքան սահմանափակ ցուցադրությունները Նյու Յորքում և Լոս Անջելեսում, ապա հունվարին ամբողջ Միացյալ Նահանգներում IMAX ձևաչափով։

Ֆիլմը ներկայացվել է Ռոտերդամի 54-րդ միջազգային կինոփառատոնի Limelight բաժնում և նախատեսվում է ցուցադրվել 2025 թվականի փետրվարին[37]։

Արձագանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քննադատական ​​արձագանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլմը ստացել է հինգ աստղ The Guardian-ի հեղինակ Փիթեր Բրեդշոուի կողմից, ով այն անվանել է «հիասքանչ և կլանող»[38]։ Vogue-ի գրախոսության մեջ կինեմատոգրաֆիան, երաժշտությունը, զգեստները և արտադրության ձևավորումը նկարագրվել են որպես «շքեղ», «տպավորիչ նորաձև» և «ապշեցուցիչ հավակնություններ»[39]: The Ringer-ի Ադամ Նեյմանը, ֆիլմը քննադատող համեմատաբար քիչ վերանայողներից մեկը[40], The New Yorker-ի Ռիչարդ Բրոդին, ով հիմնականում քննադատել է ֆիլմը մակերեսային լինելու համար, գրել է. «Բրեյդի Քորբեթի ֆիլմը շոշափում է ծանր թեմաներ, բայց չի կարողանում իր կերպարներին տալ կյանքի էություն»[41]։

RogerEbert.com կայքի հեղինակները «Բրուտալիստը» ֆիլմը տեղադրել են 2024 թվականի Ռոջեր Էբերտի տասը լավագույն ֆիլմերի ցանկի առաջին տեղում, որը որոշվում է կայքի հեղինակների Բորդա հաշվարկի միջոցով[42]: Ֆիլմարտադրողները Օլիվեր Սթոունը, Թիմ Ֆեհլբաումը, Դրյու Գոդարդը, Ռեյնալդո Մարկուս Գրինը, Դոն Հերթսֆելդը, Մեթ Ջոնսոնը, Քարին Կուսաման, Դավիդ Լոուրին, Լանս Օփպենհեյմը, Փոլ Շրեյդերը, Սելին Սոնգը և Մալքոմ Ուաշինգտոնը նշել են, որ «Բրուտալիստը»-ը իրենց 2024 թվականի սիրելի ֆիլմերից է[43][44]։

Պարգևներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վենետիկի 81-րդ միջազգային կինոփառատոնում իր պրեմիերայի ժամանակ «Բրուտալիստը» արժանացել է հինգ մրցանակի, այդ թվում՝ «Արծաթե առյուծի»[45][46]: Հետագայում ֆիլմը առաջադրվել է 82-րդ Գոլդեն Գլոբ մրցանակաբաշխությունում յոթ անվանակարգերում, ստանալով երեք՝ «Լավագույն դերասան դրամա ժանրի ֆիլմում», «Լավագույն ռեժիսոր» և «Լավագույն դրամա ժանրի ֆիլմ»[47][4] և Critics' Choice Awards-ի 30-րդ մրցանակաբաշխությունում ստացել է ինը մրցանակ[48]։ Ավելին, Ամերիկայի կինոարվեստի ինստիտուտը «Բրուտալիստը»-ը ներառել է 2024 թվականի լավագույն 10 ֆիլմերի շարքում[49]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Internet Movie Database — 1990.
  2. ↑ Terjesztésre kerülő filmalkotások és artfilmek nyilvántartása (հունգ.) — NMHH.
  3. ↑ «'The Brutalist' producers betting on a 3.5-hour Adrian Brody Indie - Los Angeles Times». Արխիվացված օրիգինալից December 27, 2024-ին. Վերցված է December 31, 2024-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 Lee, Benjamin (6 January 2025). «The Brutalist, Emilia Pérez and Shōgun triumph at the Golden Globes». The Guardian.
  5. ↑ «Golden Globes 2025: 'Wicked' Dominates with Major Wins, 'All We Imagine As Light' Snubbed». Bru Times News (անգլերեն).
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 White, Peter (September 6, 2018). «'Vox Lux' Director Brady Corbet Sets Artist Drama 'The Brutalist' As Next Project». Deadline. Արխիվացված օրիգինալից March 16, 2023-ին. Վերցված է March 21, 2023-ին.
  7. ↑ 7,0 7,1 Keslassy, Elsa (November 22, 2018). «'Vox Lux' Director Brady Corbet on His Next Project, 'The Brutalist'». Variety. Արխիվացված օրիգինալից March 16, 2023-ին. Վերցված է March 21, 2023-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 Wiseman, Andreas (September 2, 2020). «Joel Edgerton, Marion Cotillard, Mark Rylance, Sebastian Stan & Vanessa Kirby To Lead Brady Corbet's Sweeping Immigrant Drama 'The Brutalist'». Deadline. Արխիվացված օրիգինալից November 18, 2020-ին. Վերցված է March 21, 2023-ին.
  9. ↑ Hundic, Stjepan; Roxborough, Scott (July 8, 2021). «The Streaming Age Has Turned Poland Into a Deep-Pocketed Production Paradise». The Hollywood Reporter. Արխիվացված օրիգինալից March 16, 2023-ին. Վերցված է March 21, 2023-ին.
  10. ↑ Kemp, Stuart (May 15, 2022). «The Euro 75: Madants (Poland)». Screen Daily. Արխիվացված օրիգինալից March 6, 2023-ին. Վերցված է March 21, 2023-ին.
  11. ↑ 11,0 11,1 «The Brutalist - Production List». productionlist.com. November 16, 2020. Արխիվացված օրիգինալից March 16, 2023-ին. Վերցված է March 21, 2023-ին.
  12. ↑ Bains, Prabhjot (December 20, 2024). «The Brutalist: Inside Brady Corbet's New Great American Epic». Range Magazine. Արխիվացված օրիգինալից January 3, 2025-ին. Վերցված է January 3, 2025-ին.
  13. ↑ «Lol Crawley, Dávid Jancsó & Kate Forbes on The Brutalist». Lux Artists. March 9, 2023. Արխիվացված օրիգինալից March 15, 2023-ին. Վերցված է March 21, 2023-ին.
  14. ↑ «Dávid Jancsó». Lux Artists. Արխիվացված օրիգինալից March 21, 2023-ին. Վերցված է March 20, 2023-ին.
  15. ↑ Ottewill, Jim. «Daniel Blumberg on scoring The World To Come & how Cafe Oto shaped him». Spitfire Audio. Արխիվացված օրիգինալից September 8, 2022-ին. Վերցված է March 20, 2023-ին.
  16. ↑ Keslassy, Elsa (February 17, 2024). «Focus Features Buys International Rights to Brady Corbet's 'The Brutalist,' Starring Adrien Brody and Felicity Jones». Variety. Վերցված է February 18, 2024-ին.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 Titze, Anne-Katrin (December 9, 2021). «At the heart of the character | Alessandro Nivola on his upcoming projects, The Many Saints Of Newark, and Gay Talese». Eye For Film. Արխիվացված օրիգինալից March 16, 2023-ին. Վերցված է March 21, 2023-ին.
  18. ↑ Film Updates (July 16, 2021). «EXCLU: Production on Brady Corbet's #TheBrutalist starring Joel Edgerton, Marion Cotillard, Sebastian Stan, Vanessa Kirby, Mark Rylance, Raffey Cassidy, Stacy Martin and Isaach De Bankolé will begin this August». Twitter. Արխիվացված օրիգինալից December 12, 2021-ին. Վերցված է March 21, 2023-ին.
  19. ↑ «The Sync Report | Brady Corbet». audioboom.com. August 11, 2022. Արխիվացված օրիգինալից February 8, 2023-ին. Վերցված է March 21, 2023-ին. «Corbet starts talking about The Brutalist at the 1:11:48 mark.»
  20. ↑ «The Brutalist Is Currently Filming in Budapest». Budapest Reporter. April 17, 2023. Արխիվացված օրիգինալից April 17, 2023-ին. Վերցված է May 15, 2023-ին.
  21. ↑ «Gemma Hoff's Instagram story from March 16, 2023: "The Brutalist" Call Sheet | Shooting Day 1 | Thursday, March 16, 2023». Imgur. March 16, 2023. Արխիվացված օրիգինալից March 16, 2023-ին.
  22. ↑ Lombardini, Eleonora (April 30, 2023). «Ciak si gira! Carrara attrice protagonista di un nuovo film americano: The Brutalist» [Action! Carrara protagonist of a new American film: The Brutalist]. La Gazzetta di Massa e Carrara (իտալերեն). Արխիվացված օրիգինալից May 13, 2023-ին. Վերցված է May 15, 2023-ին.
  23. ↑ «Carrara protagonista di una grande produzione internazionale» [Carrara protagonist of a big international production]. Toscana Film Commission (իտալերեն). May 2, 2023. Արխիվացված օրիգինալից May 6, 2023-ին. Վերցված է May 15, 2023-ին.
  24. ↑ «Gemma Hoff's Instagram story from May 5, 2023: "Last shoot day of The Brutalist! What an adventure we'll never forget." | "The Brutalist" Call Sheet | Shooting Day 34 | Friday, May 5, 2023». Imgur. May 15, 2023. Արխիվացված օրիգինալից May 15, 2023-ին.
  25. ↑ «How Directors of Indie Movies Like Venice's 'The Brutalist' Have Been Helped to Shoot on Film». September 3, 2024.
  26. ↑ Lang, Brent (July 25, 2024). «'The Brutalist' Director Brady Corbet on Making His 215-Minute 70mm Epic and Including an Intermission». Variety. Արխիվացված օրիգինալից July 25, 2024-ին. Վերցված է July 25, 2024-ին.
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 Strauss, Matthew (November 22, 2024). «Daniel Blumberg Shares Songs From Soundtrack to New Movie The Brutalist: Listen». Pitchfork. Արխիվացված օրիգինալից December 23, 2024-ին. Վերցված է December 17, 2024-ին.
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 28,3 28,4 Bergeson, Samantha (December 11, 2024). «Haunting 'The Brutalist' Score Sets the Stage for a 'Disorienting Sensory Overload' — Listen Now». IndieWire. Արխիվացված օրիգինալից December 15, 2024-ին. Վերցված է December 17, 2024-ին.
  29. ↑ Lattanzio, Ryan (July 23, 2024). «'The Brutalist' First Look: Brady Corbet's 215-Minute, 70mm Epic Stars Adrien Brody in a 'Fountainhead' Homage». IndieWire. Արխիվացված օրիգինալից July 31, 2024-ին. Վերցված է July 31, 2024-ին.
  30. ↑ «The Brutalist». Toronto International Film Festival. Արխիվացված օրիգինալից August 13, 2024-ին. Վերցված է July 22, 2024-ին.
  31. ↑ Vlessing, Etan (September 25, 2024). «Austin Film Festival Adds 'The Order,' 'The Brutalist,' 'September 5' to Lineup (Exclusive)». The Hollywood Reporter (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից November 9, 2024-ին. Վերցված է November 1, 2024-ին.
  32. ↑ Rubin, Rebecca (August 6, 2024). «New York Film Festival Unveils 2024 Lineup: Sean Baker's 'Anora,' Paul Schrader's 'Oh, Canada' and More». Variety. Արխիվացված օրիգինալից October 7, 2024-ին. Վերցված է October 5, 2024-ին.
  33. ↑ «La aclamada en Venecia 'The Brutalist' cierra la Sección Oficial de la 69 Seminci». Infobae (իսպաներեն). October 4, 2024. Արխիվացված օրիգինալից October 7, 2024-ին. Վերցված է October 5, 2024-ին.
  34. ↑ Rubin, Rebecca (September 8, 2024). «A24 Nabs Brady Corbet's Historical Epic 'The Brutalist' in Reported $10 Million Sale After Venice Film Festival Premiere». Variety. Արխիվացված օրիգինալից September 8, 2024-ին. Վերցված է September 8, 2024-ին.
  35. ↑ D'Alessandro, Anthony (September 24, 2024). «A24 Sets Awards Season Release Dates For Luca Guadagnino's 'Queer' & Brady Corbet's 'The Brutalist'». Deadline Hollywood. Արխիվացված օրիգինալից September 24, 2024-ին. Վերցված է September 24, 2024-ին.
  36. ↑ «The new 'masterpiece' movie being branded 'next Godfather'». The Independent (անգլերեն). October 24, 2024. Արխիվացված օրիգինալից December 3, 2024-ին. Վերցված է October 28, 2024-ին.
  37. ↑ «Limelight: The Brutalist». International Film Festival Rotterdam. Վերցված է 7 January 2025-ին.
  38. ↑ Bradshaw, Peter (September 5, 2024). «The Brutalist review – epic Adrien Brody postwar architectural drama stuns and electrifies». he Guardian. The Guardian. Վերցված է September 10, 2024-ին.
  39. ↑ Hess, Liam (September 2024). «Is Venice's The Brutalist This Year's Surprise Awards Season Contender?». Vogue.com. Արխիվացված օրիգինալից October 4, 2024-ին. Վերցված է November 6, 2024-ին.
  40. ↑ «'The Brutalist' Is an Achievement—and It Knows It». www.theringer.com (անգլերեն). 2024-12-18. Վերցված է 2025-01-14-ին.
  41. ↑ Brody, Richard (2025-01-03). «The Empty Ambition of "The Brutalist"». The New Yorker (ամերիկյան անգլերեն). ISSN 0028-792X. Վերցված է 2025-01-14-ին.
  42. ↑ «The Best Films of 2024». Roger Ebert. Ebert Digital. Արխիվացված օրիգինալից December 20, 2024-ին. Վերցված է 2024-12-17-ին.
  43. ↑ O'Flat, Chris (30 December 2024). «65 Directors Pick Their Favorite Films of 2024». IndieWire. Արխիվացված օրիգինալից December 30, 2024-ին. Վերցված է 30 December 2024-ին.
  44. ↑ Plale, Mathew (January 2, 2025). «Oliver Stone weighs in on some 2024's top movies: Wicked, A Complete Unknown, The Brutalist, and more».
  45. ↑ Wiseman, Nancy Tartaglione,Andreas (2024-09-07). «Venice Winners: Pedro Almodóvar's 'The Room Next Door' Wins The Golden Lion; Also Wins For Nicole Kidman, Brady Corbet, 'I'm Still Here' & More». Deadline (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2024-09-07-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  46. ↑ «Collateral awards of the 81st Venice Film Festival». Արխիվացված օրիգինալից September 8, 2024-ին. Վերցված է September 6, 2024-ին.
  47. ↑ Barnard, Matthew (2024-12-09). «NOMINATIONS ANNOUNCED FOR 82nd ANNUAL GOLDEN GLOBES®». Golden Globes (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից December 9, 2024-ին. Վերցված է 2024-12-09-ին.
  48. ↑ Evans, Greg (December 12, 2024). «'Conclave' and 'Wicked' Lead Critics Choice Awards Film Nominations – Full List». Deadline Hollywood. Վերցված է December 22, 2024-ին.
  49. ↑ Hammond, Pete (December 5, 2024). «AFI Awards Movie Top 10: 'Wicked', 'Dune: Part Two', 'Anora', 'Emilia Pérez' & More». Deadline Hollywood. Վերցված է December 22, 2024-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բրուտալիստը» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Բրուտալիստը&oldid=10195296» էջից