Անտոնի Մարիանովիչ

Անտոնի Մարիանովիչ; լեհ.՝ Antoni Marianowicz
Ծնվել է	հունվարի 4, 1924
Ծննդավայր	Վարշավա, Լեհաստանի Երկրորդ Հանրապետություն
Վախճանվել է	հունիսի 3, 2003 (79 տարեկան)
Վախճանի վայր	Վարշավա, Լեհաստան
Գերեզման	Վարշավայի կալվինիստական գերեզմանոց
Մասնագիտություն	գրող, լրագրող, բանաստեղծ, դիվանագետ, արձակագիր, թարգմանիչ, դրամատուրգ, սցենարիստ և դրամատուրգ
Լեզու	լեհերեն
Քաղաքացիություն	Լեհաստան
Կուսակցություն	Լեհաստանի միացյալ աշխատավորների կուսակցություն
Պարգևներ	և
Կայք	marianowicz.pl

Անտոնի Մարիանովիչ (լեհ.՝ Antoni Marianowicz, հունվարի 4, 1924(1924-01-04)^[1], Վարշավա, Լեհաստանի Երկրորդ Հանրապետություն - հունիսի 3, 2003(2003-06-03)^[1], Վարշավա, Լեհաստան), հրեական ծագմամբ լեհ բանաստեղծ, գրող, դրամատուրգ, սցենարիստ, երգիծաբան, լրագրող և թարգմանիչ։

Կենսագրություն

Ավարտել է գիմնազիա։ Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմի սկզբին ծնողների հետ հայտնվել է Վարշավայի գետտոյում։ 1942 թվականի հուլիսին կեղծ փաստաթղթերով նրան հաջողվել է դժվարությամբ դուրս գալ գետտոյից։

Պատերազմի ավարտից հետո փոխել է իր անունը և ազգանունը` դարձնելով այն Անտոնի Մարիանովիչ։ 1945 թվականից ապրել է Լոձում, աշխատել է Polpress մամուլի գործակալությունում։ Այդ ժամանակ սկսել է համագործակցել «Szpilki» երգիծական շաբաթաթերթի հետ, որը շարունակվել է երկար տարիներ։ 1946 թվականից թղթակցել է Լեհական տպագրական գործակալությանը Բրյուսելում, ավելի ուշ այնտեղ աշխատել է որպես կցորդ` լեհական դեսպանատանը։

1947 թվականին անդամակցել է Կոմունիստական կուսակցությանը և եղել է կուսակցության անդամ մինչև 1980 թվականը։

1948 թվականին վերադարձել է հայրենիք, նշանակվել է «Przegląd Międzynarodowу» և «Szpilki» ամսագրերի գլխավոր խմբագիր։

Նա բազմաթիվ ստեղծագործական միությունների և ասոցիացիաների անդամ էր, այդ թվում` Լեհ գրողների միության, PEN միջազգային կազմակերպության և լեհական հեղինակային իրավունքի ZAiKS կազմակերպության։

Թաղված է Վարշավայի Կալվինիստական գերեզմանատանը։

Գործունեություն

Որպես գրող նա իր դեբյուտը նշել է 1955 թվականին։ Հիմնականում երգիծական ստեղծագործությունների, բանաստեղծությունների, երգերի, պատմվածքների հեղինակ է, որոնցից շատերը երեխաների համար էին։ Հեղինակել է մի շարք հուշեր. Pchli targ (1991), Życie surowo wzbronione (1995), Polska, Żydzi i cykliści; Dziennik roku przestępnego 1996 (1999), Wyciąg na szklaną górę; Dziennik roku przestępnego 2000 (2002) և այլն։

Մի շարք հեռուստաներկայացումների և կինոնկարների սցենարների հեղինակ է («Պան Անատոլի ստուգումը» (1959), «Przygody Otka» (հեռուստասերիալ, 1966—1968), «Minio» (հեռուստասերիալ, 2000))։

Ընտրված աշխատանքներ

Arszenik i stare koronki,
Madame Sans-Gene,
My Fair Lady,
Hello Dolly!,
Zorba:

Զբաղվել է գերմաներեն և անգլերեն լեզուներից թարգմանություններով, երաժշտական և կատակերգական թատրոնների համար թատերական բեմադրությունների և մյուզիքլների մշակմամբ։ Գրել է երգիծական տեքստեր` հեռուստա և ռադիոբեմադրությունների, ինչպես նաև` էստրադայի համար։ Թարգմանել է Մարկ Տվենի հումորային պատմությունները, Լուիս Քերոլի «Ալիսան հրաշքների աշխարհում», Էդվարդ Լիրի պոեզիան։

Պարգևներ

Լեհաստանի վերածննդի 3-րդ աստիճանի շքանշան
Լեհաստանի վերածննդի 4-րդ աստիճանի շքանշան

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.

Արտաքին հղումներ

Antoni Marianowicz Արխիվացված 2020-11-27 Wayback Machine (լեհ.)

[_b692a69f4d9f0b41-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.

[1]