Krwawy Baron

Seamus Finnigan: Dlaczego jest taki zakrwawiony?
Sir Nicholas de Mimsy−Porpington: Nigdy go o to nie pytałem

Krwawy Baron (ang. Bloody Baron) — czarodziej czystej krwi bądź półkrwi, żyjący na przełomie X i XI wieku. Uczęszczał do Hogwartu w czasach jego założycieli. Był uczniem Slytherinu, a po śmierci został duchem-rezydentem swojego domu.

Krwawy Baron trafił do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie najprawdopodobniej w wieku 11 lat. W jego czasach żyli jeszcze założyciele, a sam Baron trafił pod opiekę Salazara Slytherina. Dalszą historię jego życia poznajemy w siódmym tomie z opowieści Heleny Ravenclaw. Helena była córką jednej z założycielek - Roweny Ravenclaw, w której w pewnym okresie swojego życia Krwawy Baron się zakochał i pojechał ją odnaleźć. Znalazł ją tuż po tym, jak schowała diadem matki do dziupli w drzewie w albańskiej puszczy (potem przybył tam Voldemort, wziął diadem i uczynił go horkruksem, a następnie wrócił z nim do Hogwartu). Helena odmówiła przybycia do swojego kraju razem z Krwawym Baronem. W napadzie szału zamordował ją nożem, a następnie z wielkiego żalu sam popełnił samobójstwo tym samym sztyletem, którym zabił Helenę. Oboje wrócili na ziemię jako duchy. Trochę później w wyniku śmiertelnej choroby zmarła również Rowena.

Biografia[]

Wczesne życie[]

„Baron był zawsze mężczyzną o gorącej krwi”

— Helena Ravenclaw opisująca osobowość Barona przed śmiercią

Urodził się w szlachetnej rodzinie przed rokiem 982. W wieku 11 lat, stał się częścią pokoleń uczniów w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie w Szkocji. Został przydzielony do domu Salazara Slytherina. W tym czasie poznał Helenę Ravenclaw – córkę Roweny Ravenclaw, w której się zakochał.

Śmierć[]

„Wytropił mnie w puszczy, w której się ukrywałam. Kiedy odmówiłam powrotu do domu, wpadł w furię. Baron zawsze był mężczyzną o gorącej krwi. Rozwścieczony moją odmową, zaślepiony zazdrością o moją wolność, przebił mnie sztyletem... A kiedy zobaczył, co uczynił, ogarnął go straszliwy żal. Odebrał sobie życie tym samym sztyletem, którym zabił mnie. I odtąd przez wszystkie stulecia dźwiga swoje łańcuchy w akcie pokuty... i słusznie.”

— Helena opowiadająca Harry'emu historię śmierci jej i Barona

Kiedy Helena ukradła diadem, który należał do jej matki, uciekła do Albanii. W tym samym czasie Rowena zapadła na śmiertelną chorobę, chociaż legendy mówią, że umarła z powodu złamanego serca, po tym, jak jej córka ją porzuciła. Rowena dała rozkaz Baronowi, aby podążył za Heleną i odnalazł ją. Udało mu się wytropić ją w puszczy, w której się ukrywała, a kiedy nie był w stanie nakłonić jej do powrotu, z wściekłości zabił ją sztyletem. Kiedy tylko zorientował się co zrobił, z żalu popełnił samobójstwo, używając do tego tej samej broni, którą wcześniej przebił Helenę.

Jako duch[]

Baron został duchem i rezydentem Slytherinu. Wyróżniał się plamami srebrzystej krwi, ale tego nie widział żaden duch. Cechował się groźnym wyglądem, że bał się go Irytek. Pomagał on w ten sposób uczniom i nauczycielom, bo zawsze mogli zagrozić, że powiedzą wszystko Krwawemu Baronowi. Nosił ciężkie łańcuchy na znak pokuty, a więc żałował swego czynu z młodości. Helena w rozmowie z Harrym wyznała, że uważa to za słuszną karę dla niego, co sugerowałoby, że z pewnością miała do Barona wielki żal. Był obecny podczas Przyjęcia z Okazji Śmierci Prawie Bezgłowego Nicka. Zawsze też był na ucztach powitalnych i pożegnalnych przy stole Slytherinu. Nie wiadomo jaki był jego kontakt z Slytherinem.

Rok szkolny 1991-1992[]

„Więc - nowi Gryfoni! Mam nadzieję, że pomożecie nam zdobyć Puchar Domów w tym roku? Gryffindor nigdy na tak długo nie utracił prowadzenia. Slytherin zgarnął Puchar już szósty rok z rzędu! Krwawy Baron staje się nie do wytrzymania - jest duchem Slytherinu.”

— Rozmowa o Krwawym Baronie, dumnym ze swojego domu

1 września 1991 roku Krwawy Baron, jak zawsze uczestniczył w uczcie powitalnej. Zajął miejsce obok pierwszorocznego Dracona Malfoya, który nie był specjalnie zadowolony z obecności ducha.

Gdy Harry Potter, Hermiona Granger i Ron Weasley wyruszali, aby przeszkodzić Lordowi Voldemortowi w porwaniu Kamienia filozoficznego, natknęli się na Irytka, który zagroził im wezwaniem woźnego. Wtedy Potter zaczął udawać głos Barona, aby odpędzić ducha.

Rok szkolny 1992-1993[]

W II tomie, Baron pojawił się na przyjęciu z okazji śmierci Prawie Bezgłowego Nicka. Jak można się domyślić, inne duchy omijały go szerokim łukiem.

Balduchy — Krwawy Baron uczestniczący na przyjęciu z okazji 500-tnej rocznicy śmierci Sir Nicolasa

Podczas tego roku szkolnego duch pojawił się jeszcze raz, kiedy to w świąteczną noc przechadzał się samotnie po Lochach Hogwartu.

Rok szkolny 1994-1995[]

1 września wszystkie duchy Hogwartu zebrały się, aby przedyskutować sprawę dopuszczenia Irytka do uczestniczenia w uczcie powitalnej. Gruby Mnich domagał się dopuszczenia, jednak Nick i Baron przegłosowali go. W odwecie poltergeist zaczął siać spustoszenie w hogwardziej kuchni.

Druga Wojna Czarodziejów (1995-1996)[]

Do 1995 roku znajdował się jego portret, powieszony w Piwnicy Hogwartu. Często nawiedzał ten obszar Lochów Hogwartu podczas tego roku szkolnego. Podczas Uczty powitalnej, 1 września 1995 roku, Ronowi Weasleyowi udało się nieumyślnie obrazić Sir Nicholasa de Mimsy−Porpingtona, przez powiedzenie, że duch bał się Krwawego Barona. Tydzień później 7 września, Sir Nicholas de Mimsy-Porpington, znalazł Barona.

Rok szkolny 1996-1997[]

Harry Potter: Gdzie on jest?
Sir Nicholas de Mimsy−Porpington: Och, jęczy i brzęczy na Wieży Astronomicznej, to ulubiona rozrywka Krwawego Barona...

We wczesnych godzinach 22 kwietnia 1997 roku, Krwawy Baron widział Albusa Dumbledore'a, który wracał do zamku z jednej z jego misji, aby znaleźć Horkruksa Lorda Voldemorta i poinformował o tym Sir Nicholas de Mimsy−Porpington. Później wycofał się do Wieży Astronomicznej.

Druga bitwa o Hogwart[]

Podczas II bitwy o Hogwart Krwawy Baron uczestniczył w zebraniu, zwołanym przez dyrektorkę - Minerwę McGonagall, odnośnie ewakuacji niepełnoletnich uczniów i zebraniu ochotników do walki ze Śmierciożercami.

Krwawy Baron, tak jak reszta duchów Hogwartu uczestniczył w żałobie po poległych w Wielkiej Sali.

Wygląd[]

Krwawy Baron został opisany jako wychudły, lekko przezroczysty i perłowo biały duch z wielkimi, czarnymi oczami. Ubrania, które nosił, były poplamione krwią Heleny Ravenclaw. Na głowie miał perukę, a przy boku swój miecz. Baron mówił ochrypłym szeptem.

Osobowość[]

Krwawy Baron nie był lubiany wśród uczniów, a nawet duchów. Wydaje się, że jego jedynym przyjacielem był Nick. Podczas pierwszej uczty powitalnej Harry'ego Pottera, Sir Nicholas powiedział, że Baron stał się nie do zniesienia. Przyczyną jego dumy był fakt, że Slytherin przez 6 lat z rzędu zdobywał Puchar Domów. Helena Ravenclaw natomiast w swojej opowieści, opisała go jako porywczego człowieka. Baron, zaraz po Albusie Dumbledorze był jedyną sobą, której bał się Irytek.

Ciekawostki[]

Krwawy Baron lubił jęczeć i brzęczeć łańcuchami w nocy na wieży astronomicznej.
Nosił łańcuchy, jako znak swojej pokuty, za zabicie Heleny Ravenclaw.
W walijskim tłumaczeniu, nazwisko Baron jest podane jako Waldo.
W Harrym Potterze i Kamieniu Filozoficznym, Krwawy Baron był grany przez Terence'a Baylera.
Był jedyną osobą której bał się i słuchał Irytek.
Wszystkie kreacje filmowe Krwawego Barona wyglądają na te z końca XVII wieku. Ubrania te zostały wybrane do filmu Harry Potter i Kamień Filozoficzny, w których data śmierci Barona była nieokreślona.
Epitet Krwawy Baron, jest również anachronizmem, ponieważ feudalizm nie został wprowadzony na Wyspy Brytyjskie, aż do podboju Normanów w 1066 roku.
W wersji gry na PS2 Harry'ego Pottera i więźnia Azkabanu, jest duża statua Krwawego Barona.

Galeria[]

Występowanie[]

Przypisy

↑ Był uczniem Slytherinu, czyli musiał być czarodziejem czystej krwi lub przynajmniej półkrwi

[krew-1] Był uczniem Slytherinu, czyli musiał być czarodziejem czystej krwi lub przynajmniej półkrwi

[1]

Harry Potter Wiki

Konkursy