Saltar ao contido

William Ramsay

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaWilliam Ramsay

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento2 de outubro de 1852 Editar o valor en Wikidata
Glasgow, Reino Unido Editar o valor en Wikidata
Morte23 de xullo de 1916 Editar o valor en Wikidata (63 anos)
High Wycombe, Reino Unido (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Causa da mortecancro Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Tubinga (1871–1872)
Universidade de Glasgow (1868–1871)
The Glasgow Academy (en) Traducir
Universidade de Tubinga - Dr. rer. nat. (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Director de teseWilhelm Rudolph Fittig (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoQuímica Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónquímico, historiador, catedrático, arqueólogo Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversity College de Londres
Universidade de Bristol (pt) Traducir
Universidade de Strathclyde
Universidade de Glasgow Editar o valor en Wikidata
Membro de
Obra
DoutorandoMorris William Travers (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Familia
CónxuxeMargaret Johnstone Marshall Editar o valor en Wikidata
Premios

Descrito pola fonteGrande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Рамзай Уильям)
Enciclopedia soviética armenia
Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Editar o valor en Wikidata
WikiTree: Ramsay-377 Find a Grave: 109574032 Editar o valor en Wikidata

Sir William Ramsay, nado en Glasgow o 2 de outubro de 1852 e finado en High Wycombe (Buckinghamshire) en 1916, foi un químico británico que recibiu o Premio Nobel de Química de 1904 polas súas investigacións acerca dos gases nobres. Xunto co físico John William Strutt, foi o descubridor do gas argon.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Fillo de William Ramsay e Catherine Robertson, era sobriño do xeólogo sir Andrew Ramsay.

Estudou química nas universidades de Glasgow e Tubinga. Foi profesor de química do University College de Bristol en 1880 e director do mesmo ao ano seguinte. En 1887 trasladouse a Londres onde exerceu como profesor de química do University College ata que se xubilou en 1913.

A boa situación de Ramsay nos círculos científicos conduciu ao seu desafortunado asunto en 1905 coa compañía Industrial and Engineering Trust Ltd., unha corporación cun suposto proceso secreto para extraer o ouro da auga do mar. A corporación comprou propiedades ao longo da costa inglesa para pór en marcha o proceso de extracción, pero a compañía foi desenmascarada rapidamente pola opinión pública, e nunca conseguiu nada de ouro.

Ramsay faleceu aos 63 anos de idade na súa residencia de High Wycombe, situada no condado de Buckinghamshire, e foi enterrado na igrexa da parroquia de Hazelmere.

En 1976 construiose a escola superior Sir William Ramsay School, en Hazlemere en High Wycombe.

Investigacións científicas

[editar | editar a fonte]

Entre 1885 e 1890 publicou notables estudos sobre os óxidos de nitróxeno. Descubriu cinco elementos gaseosos inertes, os chamados gases nobres: o argon en 1894, traballando con Rayleigh; o helio en minerales terrestres, en 1895; e o cripton, o neon e o xenon, xuntamente con Morris Travers, en 1898. Contribuíu ao coñecemento de que o helio é un produto da desintegración atómica do radio.

Recibiu o premio Nobel de Química do ano 1904 polo descubrimento dos compoñentes do aire e determinar a súa situación na Táboa periódica dos elementos. Pero as súas achegas posteriores no campo da radioactividade teñen tanta ou máis importancia aínda.

Escribiu Gases of the Atmosphere (1896), Modern Chemistry (1902) e Essays, Biographical and Chemical (1908).

Recoñecemento

[editar | editar a fonte]

Na súa honra bautizouse o cráter Ramsay da Lúa.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Predecesor:
Svante Arrhenius
Premio Nobel de Química

1904
Sucesor:
Adolf von Baeyer