Saltar ao contido

T-Vision

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Terravision
Instalación de TerraVision no NTT InterCommunication Center Tokio, 1998
Desenvolvedor(es)ART+COM
Publicación inicial1994 (1ª demostración)

Terravision, tamén TerraVision, T-Vision ou T_Vision, foi un globo terráqueo dixital interactivo desenvolvido pola axencia berlinesa Art+Com a partir de 1993, que utilizaba a imaxe da terra como sistema de organización espacial da información. O proxecto artístico, en colaboración con Weathernews International, foi financiado por Deutsche Telekom Berkom (DeTeBerkom). En 1995 a instalación presentouse no SIGGRAPH de Mountain View (California).[1]

Segundo os desenvolvedores, Terravision formou o modelo inspirador e técnico para Google Earth. Porén, en 2017 Art+Com perdeu unha batalla legal con Google que se levaba a cabo neste sentido. A historia foi filmada en 2021.

O proxecto foi realizado por Joachim Sauter, Pavel Mayer, Axel Schmidt, Gerd Grueneis, Dirk Luesebrink, Hendrik Tramberend e Steffen Meschkat utilizando ordenadores Onyx de Silicon Graphics.

Orixes e desenvolvemento

[editar | editar a fonte]

Terravision foi concibida orixinalmente en 1991 como un proxecto artístico por membros da Hochschule der Künste (Universidade das Artes) de Berlín. En 1993, Art+Com gañou unha subsidiaria de investigación e desenvolvemento de Deutsche Telekom AG, Berkom, como patrocinador para a implementación. Unha primeira demostración presentouse ao público en xeral na conferencia da ITU (Unión Internacional de Telecomunicacións) en Kyoto a finais de 1994.

Funcionalidade

[editar | editar a fonte]

Como aplicación xeográfica, Terravision combina fotos aéreas, imaxes de satélite e datos de elevación que se poden navegar en tempo real. Ademais da representación fotorrealista da Terra, o sistema ofrece unha variedade de información como datos meteorolóxicos, modelos arquitectónicos ou rutas da rede. Pódese interactuar co sistema a través de tres elementos de interface: o Earthtracker, un modelo físico de globo terráqueo para controlar a terra virtual, a través dun rato 3D, que permite o voo sobre a superficie, e a través dunha pantalla táctil para interactuar cos obxectos e información mostrados. Os usuarios móvense libremente e en tempo real sobre a terra virtual: dende a vista macro desde o espazo até a vista micro, poden voar virtualmente cara á superficie terrestre, na que primeiro se ven os continentes, despois as cidades e, finalmente, os modelos arquitectónicos de alta resolución de edificios individuais. Ademais da navegación espacial, tamén é posible a navegación temporal, na que se pode navegar no tempo coa axuda de fotografías aéreas históricas e comprender así o desenvolvemento dun lugar.

Todos os datos necesarios para a visualización distribúense en servidores descentralizados de todo o mundo, conectados por unha rede de proba de banda ancha e cárganse e móstranse en tempo real. Terravision é, polo tanto, un primeiro exemplo dun proxecto colaborativo, no que os usuarios contribúen colectivamente a completar unha imaxe grande, neste caso a de toda a terra. O sistema tamén se utilizou para visualizar a planificación do novo centro da cidade de Berlín, que aínda estaba en desenvolvemento nese momento.

Litixio con Google

[editar | editar a fonte]

Despois dunha presentación en SIGGRAPH 1995 en Mountain View, Art+Com fixo unha presentación no centro de demostración de SGI onde se demostrou e explicou o sistema completamente. O entón desenvolvedor xefe do departamento responsable das bibliotecas gráficas de SGI, Michael T. Jones, pronto fundou Keyhole Inc. e desenvolveu a aplicación similar a Earth Viewer, similar a Terravision que pasou a chamarse Google Earth despois de que a compañía fose vendida a Google e lanzada como unha aplicación gratuíta en 2001.[2]

En opinión de Art+Com, Earth Viewer era un clon de Terravision que utilizaba moitas das ideas que foran achegadas alí e unha patente específica pendente de Art+Com nos Estados Unidos.[3][4]

Por iso, Art+Com presentou unha demanda de patentes contra Google nos EUA en 2014. Non obstante, a demanda de patentes foi desestimada polo tribunal competente en maio de 2016, xa que a patente foi declarada nula. Antes da data de presentación, SRI International, entón chamado Stanford Research Institute (SRI), lanzou un sistema de visualización xeográfica chamado "SRI TerraVision", que proporcionou a base para o caso de apelación de 2017 do Tribunal de Apelación dos Estados Unidos para o Circuíto Federal.[5]

Adaptación da historia

[editar | editar a fonte]

A historia da creación e do litixio de TerraVision foi publicada por Netflix en 2021 como unha miniserie titulada The Billion Dollar Code.[6] Os creadores mantiveran previamente discusións intensas cos desenvolvedores implicados en Art+Com, o que resultou nunha función adicional de media hora Making The Billion Dollar Code.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Grau, Oliver. "Virtual-artfrom-illusion-to-immersion". direct.mit.edu. doi:10.7551/mitpress/7104.001.0001. Consultado o 2023-01-27. 
  2. ↑ Christian Wilk: Welt in Händen, iX – Magazin für professionelle Informationstechnik; decembro de 2005, páx. 52.
  3. ↑ Mayer, Pavel; Schmidt, Axel; Sauter, Joachim; Gruneis, Gerd (2000-08-08). "Method and device for pictorial representation of space-related data". Consultado o 2023-01-28. 
  4. ↑ online, heise. "Zahlen, bitte! Blick auf die Erde mit einer Auflösung von 30 Metern". heise online (en alemán). Consultado o 2023-01-28. 
  5. ↑ "CAFC affirms invalidity of geographic map visualization patent asserted against Google Earth". IPWatchdog.com ; Patents & Intellectual Property Law (en inglés). 2017-10-25. Consultado o 2023-01-27. 
  6. ↑ Vanessa Schneider: Netflix-Serie: „The Billion Dollar Code“ Arquivado 05 de decembro de 2021 en Wayback Machine., SWR2, 9 de outubro de 2021.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns web

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=T-Vision&oldid=6813313»