Saltar ao contido

Proclamación da I República portuguesa

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bandeira de Portugal despois da proclamación da República
Serie
Historia de Portugal
Portugal na prehistoria
Portugal prerromano
Romanización: Lusitania e Gallaecia
Visigodos e Suevos
Dominio árabe e a Reconquista
Condado Portucalense
Independencia de Portugal
Dinastía de Borgoña
Crise de 1383-1385
Dinastía de Avis
Descubrimentos e Expansión Portuguesa
Imperio portugués
Crise sucesoria de 1580
Dinastía Filipina
Restauración da Independencia
Dinastía de Braganza
Terremoto de Lisboa de 1755
Guerra Peninsular
Revolución Liberal (24/08/1820)
Vilafrancada e Abrilada
Guerras liberais
Convención de Évora-Monte
Revolución de Setembro,
Revolta dos Marechais e Patulea
Rexeneración e Fontismo
O mapa cor-de-rosa e o ultimato británico
Revolución do 5 de outubro de 1910 e Proclamación da República
Goberno Provisorio
I República
Ditadura militar e o Estado Novo
Guerra de Ultramar
Revolución dos Caraveis
III República
Por tópico
Historia militar
Historia diplomática
Historia cultural
Categoría: Historia de Portugal

A Proclamación da I República Portuguesa foi o resultado da Revolución do 5 de outubro de 1910 que nesa data pon fin á monarquía en Portugal.[1]

O movemento revolucionario do 5 de outubro de 1910 deuse nunha secuencia natural de acción doutrinaria e política que, dende a creación do Partido Republicano, en 1876, viña sendo desenvolta. A propaganda republicana soubo sacar partido dalgúns feitos históricos de repercusión popular: as conmemoracións do centenario da morte de Camões, no ano 1890, e o Ultimato británico de 1890 foron aproveitados polos defensores das doutrinas republicanas que se identificaron cos sentimentos nacionais e aspiracións populares.

Elias Garcia, Manuel Arriaga, Magalhães Lima, así como o obreiro Agostinho da Silva, foron personaxes importantes das asembleas de propaganda republicana, en 1880.

O terceiro centenario da morte de Camões, foi conmemorado con actos significativos — como o cortexo cívico que percorreu as rúas de Lisboa, entre o grande entusiasmo popular e, tamén, o traslado dos restos mortais de Camões e Vasco da Gama para o Panteón Nacional. As luces e o aire de festa nacional que caracterizaran estas conmemoracións complementaron ese cadro de exaltación patriótica. A idea das conmemoracións camoneanas partira da Sociedade de Geografia de Lisboa, mais a execución correspondeu a unha comisión de representantes da Prensa de Lisboa, constituída polo Vizconde de Jorumenha, por Teófilo Braga, Ramalho Ortigão, Batalha Reis, Magalhães Lima e Pinheiro Chagas. O Partido Republicano, ó que pertencían as figuras máis representativas da Comisión Executiva das conmemoracións do tricentenario camoneano, gañou gran popularidade.

A revolta

[editar | editar a fonte]

Durante o breve reinado de Manuel II de Portugal — que ascendeu ó trono despois do atentado a Carlos I de Portugal, no que finou tamén o seu fillo herdeiro Luís Filipe, Duque de Bragança —, o movemento republicano acentuouse, chegando mesmo a ridiculizar á monarquía. A 3 de outubro de 1910 estourou a revolta republicana que xa se adiviñaba no contexto da inestabilidade política. Aínda que moitos envoltos rexeitaron participar — chegando mesmo a parecer que a revolta fracasara — a vitoria debeuse tamén grazas á incapacidade de resposta do Goberno en reunir tropas que dominasen ós preto de douscentos revolucionarios que resistían armas en man. Coa adhesión dalgúns navíos de guerra, o Goberno rendeuse, os republicanos proclamaban a República, e Manuel II de Portugal exiliouse.

  1. "Implantação da República, 5 de outubro de 1910". RTP Ensina (en portugués). Consultado o 2024-08-31. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre historia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.