O pianista

O pianista
Ficha técnica
Título orixinal	The Pianist
Director	Roman Polanski
Produtor	Roman Polanski Robert Benmussa Alain Sarde Gene Gutowski (Coprodutor)
Guión	Ronald Harwood
Intérpretes	Adrien Brody Thomas Kretschmann Maureen Lipman Ed Stoppard Emilia Fox Frank Finlay Julia Rayner Jessica Kate Meyer Maureen Lipman
Música	Wojciech Kilar Frederic Chopin
Fotografía	Paweł Edelman
Montaxe	Hervé de Luze
Distribuidora	Focus Features
Estrea	2002
Duración	150 minutos
Orixe	Francia Polonia Alemaña Reino Unido
Xénero	Histórica, drama
Orzamento	$35 000 000 (estimado)
Recadación	$120 072 577
Na rede
http://www.thepianistmovie.com/

O pianista (en inglés: The Pianist) é un filme do ano 2002 dirixido por Roman Polanski e protagonizado por Adrien Brody. O filme é unha adaptación das memorias do músico polaco de orixe xudía Władysław Szpilman. Recibiu en 2002 a Palma de Ouro no Festival Internacional de Cannes, e foi galardoada con tres Premios Óscar: mellor director, mellor actor protagonista e mellor guión adaptado.

Władysław Szpilman é un músico polaco de orixe xudía que traballa na radio de Varsovia e que ve como todo o seu mundo se derruba coa chegada da segunda guerra mundial e a invasión de Polonia en setembro de 1939. Despois de que a estación de radio onde estaba traballando sexa bombardeada, Szpilman chega á súa casa, onde se decata de que Gran Bretaña e Francia declararon a guerra a Alemaña. Crendo que a guerra remataría pronto, el e a súa familia alégranse pola noticia e celébrana cunha gran cea.

Dous anos despois, as condicións de vida para os xudeus en Polonia fóronse deteriorando rapidamente, quedando reducidos os seus dereitos: teñen limitada a cantidade de cartos por familia, han de levar brazaletes coa Estrela de David para ser identificados e, a finais de 1940, son obrigados a trasladarse ó Gueto de Varsovia. Aí enfróntanse á fame, ás persecucións e humillacións que os nazis levan a cabo, ademais do medo á morte e as torturas que sempre están presentes. Logo dun tempo, os xudeus son reunidos e deportados ó campo de concentración de Treblinka. No último minuto, Szpilman é salvado dese horrible destino por un policía do gueto xudeu, antigo amigo da familia. Separado dos seus familiares e seres queridos, Szpilman sobrevive, primeiro no gueto como escravo obreiro de unidades de reconstrución alemás e posteriormente agochado no exterior do gueto, confiando na axuda de amigos que non son xudeus e que aínda o recordaban.

Mentres se mantén escondido, presencia os moitos horrores cometidos polos nazis, como as malleiras, incendios e matanzas indiscriminadas. Así mesmo, presenza o levantamento dos xudeus do gueto en 1943. En pouco tempo os alemáns entran pola forza ó gueto e eliminan a case todos os rebeldes que quedaban.

Pasado un ano, a vida en Varsovia deteriorouse máis aínda. A resistencia polaca organiza outro levantamento contra a ocupación alemá, que novamente falla. Como consecuencia, Varsovia queda virtualmente deshabitada e, en máis dunha ocasión, Szpilman está ó bordo da morte debido ás enfermidades e a desnutrición.

Logo dunha frenética procura de algo que comer polas ruínas das casas bombardeadas, Szpilman atopa unha lata de pepinillos en conserva, pero nada con que poder abrila. Logo de continuar buscando, atopa algunhas ferramentas e intenta abrila, pero entón dáse conta de que un oficial alemán obsérvao, o Capitán Wilm Hosenfeld, que ó instante dáse conta de que Szpilman é xudeu. Ó decatarse que anteriormente era pianista, Hosenfeld lévalle ata un piano e pídelle que toque algo. Nese momento un decrépito Szpilman executa unha desesperada peza de Chopin ante un Hosenfeld que se compadece del, de maneira que non só non o delata senón que o esconde no ático do edificio, levándolle regularmente comida.

Semanas despois, os alemáns son forzados a retirarse de Varsovia debido ó avance das unidades rusas. Antes de abandonar a zona, Hosenfeld acode a despedirse de Szpilman e dálle o seu abrigo, prometendo que lle escoitará na radio polaca. O abrigo case resulta ser fatal para Szpilman cando aparecen as tropas soviéticas xa que lle confunden cun oficial alemán e disparan. Só consegue que deixen de disparar tras convencerlles de que é polaco e que só leva o abrigo porque ten frío.

Ó ser liberado un campo de concentración próximo, o capitán Hosenfeld e outros alemáns son capturados. Estando retido, Hosenfeld pide a un prisioneiro xudeu que pasaba por alí que contacte con Szpilman para liberarlle. Szpilman, que retomou a súa vida normal tocando na radio de Varsovia, chega ó lugar demasiado tarde xa que todos os prisioneiros foron recolocados en destinos descoñecidos.

Na escena final da película, Szpilman interpreta triunfalmente unha peza de Chopin fronte a unha grande audiencia en Varsovia. Antes dos créditos finais, revélase que Szpilman faleceu no ano 2000 e Hosenfeld en 1952 nun Campo de prisioneiros de guerra soviético.

A rodaxe do pianista empezou o 9 de febreiro de 2001, nos Estudos Babelsberg en Alemaña. A rodaxe da película requiriu a recreación do Gueto de Varsovia e a cidade circundante. Aínda que a guerra deixou a cidade en ruínas, a maior parte da mesma foi reconstruída co aspecto que se supón tivo durante a guerra. Vellos barracóns soviéticos foron usados para recrear a cidade en ruínas, pois ían ser destruídos igualmente

As primeiras escenas da película foron gravadas nos antigos barracóns, trasladándose o equipo de rodaxe posteriormente a unha casa en Potsdam, Alemaña que serviu como a casa onde Szpilman coñece a Hosenfeld. O 2 de marzo de 2001, a rodaxe trasladouse a un hospital abandonado do exército soviético en Belitz, Alemaña. Aquí rodáronse as escenas onde os alemáns destrúen o hospital con lanzachamas.

O 15 de marzo a rodaxe trasladar ós estudos Babelsberg. A primeira escena que se rodou no estudo foi aquela na que Szpilman é testemuña da resistencia dos xudeus do gueto, que é sufocada polos nazis. Esta foi unha escena tecnicamente complexa utilizando varios dobres e explosivos.

A rodaxe nos estudos acabou o 26 de marzo e moveuse a Varsovia o día 29. Foi elixido un barrio de Praga para a rodaxe pola súa abundancia de edificios orixinais da época. O departamento de arte construíu sobre estes edificios, recreando a Polonia da segunda guerra mundial con símbolos e carteis da época. Escenas adicionais rodáronse nos arredores de Varsovia. A escena da Umschlagplatz onde Szpilman, a súa familia e centos de xudeus esperan a ser levados ós campos de concentración foi filmada na Academia militar local.

A rodaxe principal acabou en xullo de 2001, e foi seguida de meses de post produción, que se realizou no lugar de residencia de Roman Polanski, en París (Francia).

A Galicitas posúe citas sobre:  O pianista

• O pianista na IMDb (en inglés).