Jump to content

Martinus Veltman

O Uicipeid
Martinus Veltman
Beatha
Ainm slàn Martinus Justinus Godefridus Veltman
Breith Waalwijk (en) Translate, 27 dhen Ògmhios 1931
Dùthaich  Rìoghachd nan Tìrean Ìsle
Ciad chànan Duitsis
Bàs Bilthoven (en) Translate, 4 dhen Fhaoilleach 2021
Teaghlach
Clann
Foghlam
Foghlam Oilthigh Utrecht
Stiùiriche an teusais Léon van Hove (en) Translate
Oileanaich dotaireachd Gerardus 't Hooft
Peter van Nieuwenhuizen (en) Translate
Bernard de Wit (en) Translate
Michel Eugène Lemoine (en) Translate
Christianus Marinus Emmanuel Otten (en) Translate
Johannes Reiff (en) Translate
Jochum Johan van der Bij (en) Translate
Cànain Duitsis
Dreuchd
Dreuchd fiosaigiche teòirigeach, ollamh, fiosaigiche agus neach-teagaisg oilthigh
Fastaichean Oilthigh Utrecht
Oilthigh Mhichigan
Oilthigh Leiden  (18 dhen Ghiblean 1989 -
Duaisean a fhuaras
Ballrachd Acadamh Nàiseanta nan Saidheans
Acadamh Rìoghail nan Tìrean Ìsle airson nan Ealan is Saidheansan
IMDb nm4225693

'S e eòlaiche-fiosaig às na Tìrean Ìsle a th' ann am Martinus Justinus Godefriedus Veltman (IPA: mɑrˈtinʏs jʏsˈtinʏs ɣoːdəˈfridʏs ˈvɛltmɑn, Waalwijk, 27 an t-Ògmhios 1931 - Bilthoven, 1 am Faoilleach 2021).[1]

B' e ceannard bhun-sgoil a bh' ann athair agus bha triùir bràthair-athar nan luchd-teagaisg cuideachd. Phòs e aig a bhean Annelke ann an 1960 agus tha nighean aca. Thoisich e fiosaig ionnsachadh aig Oilthigh Utrecht ann an 1948 agus an uair sin rinn e dotaireachd fo Léon Van Hove bho 1953 gu ruige 1956. Chaidh e gu CERN ann an Geneva ann an 1961 còmhla ri Van Hove, a bha os cionn a' phròiseact. bha e cuideachd ann an Stamford thall sna Stàitean cuideachd. Thill e dhan dùthaich aige ann an 1966 agus stiùir e Gerardus 't Hooft tron dotaireachd aige air teòiridhean Yang-Mills gu ruige 1971.[2] Chuir e seachad na bliadhnaichean bho 1981 gu ruige 1996 aig obair aig Oilthigh Mhichigan. Chaochail e ann an 2021.[3]

Bhuannaich e an Duais Nobel ann am Fiosaigs còmhla ri Gerardus 't Hooft fhèin ann an 1999 airson an cuid obrach air structar quantamach nan eadar-obraichean eileagtronaiceach lag.[4]

  • (1966): Divergence Conditions and Sum Rules. Physical Review Letters 17: 553-556 .
  • (1968): Perturbation Theory of Massive Yang–Mills Fields. Nucl. Phys. B 7: 637 . DOI: 10.1016/0550-3213(68)90197-1.
  • (1967): Some Comments on the Decays of eta (550). Physical Review 154 (5): 1469-1474 .
  • (1972): Regularization and renormalization of gauge fields. Nucl. Phys. B 44 (1972): 189-213 . DOI: 10.1016/0550-3213(72)90279-9. (còmhla ri 't Hooft)
  • (1972): Combinatorics of gauge fields. Nucl. Phys. B 50: 318-353 . DOI: 10.1016/S0550-3213(72)80021-X. (còmhla ri 't Hooft)

Iomraidhean

[deasaich | deasaich an tùs]
  1. NNDB
  2. 't Hooft, G. (1971). "Renormalization of massless Yang-Mills fields". Nuclear Physics B. 33: 173–177. Bibcode:1971NuPhB..33..173T. doi:10.1016/0550-3213(71)90395-6.
  3. Martinus J.G. Veltman - Facts”. Nobel Media AB. Air a thogail 23mh dhen Ghearran 2021.
  4. Duais Nobel