تپه
تپه یا تُنب یا پشته ارتفاعی نه بس بلند از زمین، تل، پشته، برآمدگی، توده، نجد، ربوه، گر و ماهور است.[۱][۲] در پارسی دری و در برخی گویشهای محلی به کار رفته است. از جمله گویش تنگستانی و لارستانی به ویژه در گویش کوخِردی و شهرستان بستک هرمزگان به کار می‌رود.
واژه تپه‌سار بیشتر برای اشاره به رشته تپه‌هایی با بلندای ۳۰۰ متر تا ۵۰۰–۶۰۰ متر،[۳] به کار می‌رود. همچنین برای واژهٔ Hillside، عنوان‌هایی مانند تپه‌کنار، کنار تپه، شیب تپه، دامنه تپه، سرازیری تپه، سینه‌کش یا دامنه به کار می‌رود.
واژه‌شناسی
[ویرایش]تپه واژه ترکیست که در ترکی باستان شکل قدیمی آن töpü بوده است.[۴]
نگارخانه
[ویرایش]
جستارهای وابسته
[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تپه موجود است.
فهرست منابع و مآخذ
[ویرایش]- محمدیان، کوخردی، محمد، “ «به یاد کوخرد» “، ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
- ↑ محمدیان، کوخردی، محمد، “ (به یاد کوخرد) “، ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
- ↑ الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
- ↑ دانشگاهِ موزهٔ دیرین‌شناسی کالیفرنیا (1995 and later), upland, UCMP Glossary
- ↑ https://www.etimolojiturkce.com/kelime/tepe
پانویس
[ویرایش]- الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
 | این یک مقالهٔ خرد کوه‌ها است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |