اوماریگلیپتین
ظاهر
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای دیگر | MK-3102 |
روش مصرف دارو | Oral |
کد ATC |
|
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.207.924 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C۱۷H۲۰F۲N۴O۳S۱ |
جرم مولی | ۳۹۸٫۴۳ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
|
اوماریگلیپتین (انگلیسی: Omarigliptin) یک داروی ضد دیابت خوراکی قوی و طولانیاثر از کلاس بازدارندههای DPP-4 است که برای درمان یک بار در هفته دیابت نوع ۲ استفاده میشود. DPP-4 را برای افزایش سطح اینکرتین (GIP و GLP-1) مهار میکند. این دو ماده که آزادسازی گلوکاگون را مهار میکند، که به نوبه خود باعث افزایش ترشح انسولین، کاهش تخلیه معده و کاهش سطح گلوکز خون میشود.[۱][۲][۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ McIntosh CH, Demuth HU, Pospisilik JA, Pederson R (June 2005). "Dipeptidyl peptidase IV inhibitors: how do they work as new antidiabetic agents?". Regulatory Peptides. 128 (2): 159–65. doi:10.1016/j.regpep.2004.06.001. PMID 15780435. S2CID 9151210.
- ↑ Behme MT, Dupré J, McDonald TJ (April 2003). "Glucagon-like peptide 1 improved glycemic control in type 1 diabetes". BMC Endocrine Disorders. 3 (1): 3. doi:10.1186/1472-6823-3-3. PMC 154101. PMID 12697069.
- ↑ Dupre J, Behme MT, Hramiak IM, McFarlane P, Williamson MP, Zabel P, McDonald TJ (June 1995). "Glucagon-like peptide I reduces postprandial glycemic excursions in IDDM". Diabetes. 44 (6): 626–30. doi:10.2337/diabetes.44.6.626. PMID 7789625.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Omarigliptin». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳.