Edukira joan

Conchita Goyanes

Wikipedia, Entziklopedia askea
Conchita Goyanes
Bizitza
JaiotzaCoín, 1946
Herrialdea Espainia
HeriotzaMadril2016ko otsailaren 13a (69/70 urte)
Familia
AmaMimí Muñoz
Haurrideak
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakaktorea
IMDB: nm0333038 Edit the value on Wikidata

Concepcion «Conchita» Goyanes Muñoz (Coin, Malaga, 1946Madril, 2016ko otsailaren 13a) malagar aktorea izan zen.[1][2]

Aktore familia ezagun batean jaioa: amaren aldeko aitona Alfonso Muñoz, ama Mimí Muñoz eta ahizpak Vicky Lagos (Ismael Merloren alarguna), Mara Goyanes (Ramon Reparaz aktorearekin ezkondua) eta María José Goyanes, baita Pepe Goyanesen arreba ere. Pilar Muñoz izeba zuen.

1971n Juan Tébar gidoilariarekin ezkondu zen eta Pablo Tébar gidoilariaren eta Rebeca Tébar aktorearen gurasoak izan ziren. Conchita bigarren aldiz ezkondu zen Maximo Martin Ferrer aktorearekin, 2002an alargundu zelarik.

Aitaren aldetik, mediku familia betekoa da. Bere aitona Jose Goyanes Capdevila doktorea izan zen eta bere aita Jose Goyanes Echegoyen doktorea (1904-1991).

Aktore ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Berrogeita hamarreko eta hirurogeiko hamarkadetako Espainiako haur-aktoreetako bat izan zen, eta sei urte zituela egin zuen debuta Fuenteovejuna antzezlanean, Adolfo Marsillachen zuzendaritzapean.

Batez ere antzerkiko aktorea izan zen, eta zinemagintzan ez zen asko aritu. Oholtzaren gainean hainbat lanetan parte hartu zuen, besteak beste, El amante complaciente, El agujerito, Historias íntimas del Paraíso (1978), El sueño de una noche de verano (1980), Vamos a contar mentiras (1985), Las galas del difunto eta La enamorada del rey (1986), El lindo don Diego (1990), Lisístrata (1991), La bella Dorotea (1993) eta La visita que no tocó el timbre (1994).[3]

Pantaila handian, bederatzi urte zituela egin zuen debuta Manuel Torradoren Un fantasma llamado amor filmean (1957). Ondoren, Rocío Dúrcalekin batera, Luis Lucíaren Canción de juventud (1962) lehen filmean parte hartu zuen. Hurrengo urteetan, gehienez hamabost titulutan parte hartu zuen, eta Divinas palabras (1987) nabarmendu zen.

Telebistan egin zuen ibilbidea askoz emankorragoa izan zen. Televisión Española katea sortu zenetik egon zen, eta, Luis Varelarekin batera, edozein motatako titulu dramatikoetarako eta komediarako espazioetarako artista nerabe nagusia izan zen. Hirurogeita hamarreko hamarkadan, Las aventuras del Hada Rebeca haurrentzako telesaileko protagonista izan zen (1976), eta 1979an, Barrio Sésamo saioaren Espainiako lehen bertsioaren aktore taldean jardun zuen. Geroago Telecincoko Javier ya no vive solo (2002-2003) lanean parte hartu zuen.

2006an publiko egin zituen neskato zela filmazio taldeetan jasan zituen tratu txarrak eta sexu abusuak.[4]

2008an, Herederos telesailaren bigarren denboraldiko aktoreekin bat egin zuen, Carlota gaiztoaren papera eginez bigarren denboraldian, hirugarrenaren hasieran lagunduz bere pertsonaia hil arte. 2009 eta 2013 artean Canal Sur 1 Arrayán telesailaren banaketan parte hartu zuen.

2014an, Youtubeko HispanTV kateko Timados dokumentalean, El Corte Inglesek iruzur egin ziola azaldu zuen, eta, ondorioz, interpretazioaren mundutik erretiratzea erabaki zuen.[5]

Aintzatespenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Coin herrian, jaio zen herrian, bada bere izena duen kale bat.[6]

TBko ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • La que se avecina
    • Una pretty yonki, una salchicha a la americana y un salami acostado (2015ko apirilaren 27a)
  • Tiene arreglo (2014)
    • Invitada (2014ko urtarrilaren 14a)
  • Arrayán (2009-2013)
  • Escenas de matrimonio (2009)
  • Herederos (2008)
  • El Comisario
    • Última sesión (2004ko otsailaren 4a)
  • Javier ya no vive solo (2002-2003)
  • Academia de baile Gloria
    • Petición de mano (2001eko ekainaren 28a)
  • Compañeros
    • ¿Cuándo vas a dejar de meterte en mis cosas? (2001eko maiatzaren 8a)
  • Gatos en el tejado
    • Palos y astillas (1988ko urriaren 14a)
  • Tarde de teatro
    • Vamos a contar mentiras (1986ko azaroaren 9a)
  • Anillos de oro
    • Todo un caballero (1983ko urtarrilaren 1a)
  • Escrito en América
    • Cadáveres para la publicidad (1979ko irailaren 9a)
  • Barrio Sésamo (1979-1980)
  • El juglar y la reina
    • El enigma de don Carlos (1978ko azaroaren 14a)
  • Las aventuras del Hada Rebeca (1976)
  • Cuentos y leyendas
    • Ópera en Marineda (1975eko urtarrilaren 14a)
  • Primera hora
    • 22 de diciembre de 1974
  • Hora once
    • La historia de Sauce Pálido (1971ko uztailaren 17a)
    • Rebeca y el Capitán (2 de octubre de 1971)
    • Una historia de socios y de novias (1972ko apirilaren 1a)
  • Sospecha
    • Lunes, 11'45 (1970eko azaroaren 30a)
  • Teatro de siempre
    • La salvaje (1970eko urtarrilaren 5a)
    • El avaro (1970eko otsailaren 16a)
  • Y al final esperanza
    • El weekend de Andrómaca (1967ko otsailaren 18a)
  • Habitación 508
    • El reformatorio (1966ko abenduaren 20a)
  • Tengo un libro en las manos
    • El caballero de Gracia (1966ko abuztuaren 18a)
  • Estudio 1
    • 50 años de felicidad (1966ko urtarrilaren 11)
    • La dama del mar (1966ko azaroaren 9a)
    • La tercera palabra (1978ko urriaren 25a)
    • El Señor Badanas (1980ko martxoaren 2a)
  • Tú tranquilo
    • El solterón (1965eko ekainaren 5a)
  • Gran Teatro
    • Las brujas de Salem (1965eko urtarrilaren 31)
  • Novela
    • Jane Eyre (1965eko apirilaren 26a)
    • Las aventuras de Tom Sawyer (1965eko abenduaren 27a)
    • Orgullo y prejuicio (1966ko apirilaren 25a)
    • La feria de las vanidades (1973ko apirilaren 23a)
    • El billete de lotería (1974ko irailaren 9a)
  • Primera fila
    • Plaza de Oriente (1964ko azaroaren 18a)
    • Suspenso en amor (1965eko urtarrilaren 27a)
  • Estudio 3
    • El extraño caso del Sr. Kellerman (1964ko urtarrilaren 13a)


Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]