Charles Rogier
Charles Latour Rogier (Saint-Quentin, 1800eko abuztuaren 17a - Saint-Josse-ten-Noode, 1885eko maiatzaren 27a) belgikar politikaria izan zen. Belgikako lehen ministroa izan zen 1847tik 1852ra eta 1857tik 1868ra.
Errusiako Kanpainan hildako ofizial frantses baten semea, orduan Liejara joan zen anaia bat bizi zen lekura, eta zuzenbidea ikasi eta abokatu lanetan hasi zen. Kazetaritzaren bidez, Herbehereetako Belgikaren gaineko nagusitasunari eraso zion, eta 1824an Mathieu Laensberg egunkari abertzalearen sortzaileetako bat izan zen.
1830eko Belgikako Iraultzaren buruzagietako bat izan zen, eta Liejako 300 herritarrez osatutako milizia baten buru zela, Brusela lapurretatik defendatu zuen.
Belgikako behin-behineko gobernuko kide izan zen, armistizio bat negoziatu zuen, Anberesko administrazioa berrantolatu zuen eta monarkia konstituzional baten alde bozkatu zuen.
1831n Anberesko gobernadore izendatu zuten eta 1832an Barne ministro kargua hartu zuen Albert Joseph Goblet d'Alviellaren gobernuan. 1840an Herri Lan eta Hezkuntza ministroa izan zen.
Oposizioan Alderdi Liberala zuzendu zuen eta 1847an lehen ministro bihurtu zen. Oposizioan Alderdi Liberala zuzendu zuen eta 1847an lehen ministro bihurtu zen. Lege baten bidez, estatuari eman zion bigarren hezkuntzaren kontrola. Alderdi Klerikalaren oposizioak eta Napoleon III.aren gobernuaren etsaitasunak dimisioa behartzea lortu zuten.
1857an boterera itzuli zen, liberalen garaipenaren ondoren. Anberes gotortu zuen frantsesen beldurrez, eta Herbehereekin adiskidetu zen. La Brabançonne Belgikako ereserki nazional berria onartu zen, Rogierren hitzekin.