Magneta stelo

Magneta stelo (ankaŭ nomata magnetaro laŭ la modelo de pulsaro kaj kvazaro) estas neŭtrona stelo havanta fortegan magnetan kampon kiu elsendas energiegajn elektromagnetajn ondojn, kiel ikso-radiojn aŭ gama-radiadojn. Robert Duncan kaj Christopher Thompson hipotezis ties ekziston en 1992. En la sekvanta jardeko, tiaj objektoj estis rigardataj kiel klarigon de "molaj" gamo-radiaj ekbriloj kaj nenormalaj ikso-radiaj pulsaroj.

Robert Duncan kaj Christopher Thompson kalkulis, ke, kiam supernovao iĝas neŭtrona stelo, ĝia magneta kampo (kiu normale estas 10⁸ tesloj^[1] povas kreski ĝis 10¹¹ tesloj. Tia stelo estas tiam dirata magneta stelo.

Foje okazas rompoj (tiel nomataj steltremoj) en la ekstera krusto de la neŭtrona stelo, estiganta vibrojn je tre alta frekvenco, kiuj generas blovadojn da ikso- kaj gama-radiadoj.

• SGR 1806-20, je 500 000 lumjaroj de Tero en konstelacioSagitario.
• SGR 1900 +14 je 20 000 lumjaroj de Tero en konstelacio Aglo
• CXO J164710.2-455216 je 17 000 lumjaroj de Tero en la stelamaso de Westerlund 1, en konstelacio Altaro
• SGR 0501 4516 je 15 000 lumjaroj de Tero^[2]

• france La magnetaroj: nova raso de steloj Arkivigite je 2009-12-28 per la retarkivo Wayback Machine
• france Elektromagneta cunamo trafis la Sunsistemon (27-a de decembro 2004) Arkivigite je 2009-05-24 per la retarkivo Wayback Machine
• angle Listo de la konataj magnetaj steloj
• angle Magnetaro kaj gama-ekbriloj Arkivigite je 2007-06-11 per la retarkivo Wayback Machine
• germane Solvata mistero pri magneta stelo

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri Astronomio. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).