Klorata acido

Klorata acido
Alternativa(j) nomo(j)
Hidrogena klorato
Kemia formulo	HClO3
PubChem-kodo	19654
ChemSpider kodo	18513
CAS-numero-kodo	7790-93-4
Fizikaj proprecoj
Aspekto	senkolora likvaĵo, ekzistanta nur en akva solvaĵo 40%
Molmaso	84.45914 g mol−1
Smiles	OCl(=O)=O
Denseco	1.28 g/cm3 (likva)
Fandopunkto	20 °C (253,15 K), solvaĵo 18%
Bolpunkto	40 °C (313,15), malkomponiĝas
Solvebleco	Akvo:>40 g/100 ml (20 °C)
Acideco (pKa)	-2,7
Ekflama temperaturo	Nebrulema, eksplodema substanco
Sekurecaj Indikoj
Risko	R8 R34
Sekureco	S17 S26 S36/37/39 S45
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero C Koroda O Oksidiga agento E Eksplodo- danĝera
GHS etikedigo de kemiaĵoj[1]
GHS Damaĝo-piktogramo
GHS Signalvorto	Damaĝo
GHS Deklaroj pri damaĝoj	H271, H314, H318
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj	P260, P264, P280, P301+330+331, P303+361+353, P305+351+338, P310, P363, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo (25 °C kaj 100 kPa)

Klorata acido aŭ HClO₃ estas klora oksoacido kaj formala antaŭanto de ĉiuj klorataj acidoj. Ĝi estas forta acido (Acideco (pKa)= -2,7) kaj forta oksidigagento. Ĝi estas senkolora likvaĵo, forte fumiganta en humida aero, kun blankigaj baktericidaj proprecoj. Ĝi estas produktata per reakcio de la sulfata acido kun "baria klorato".

Ĝi estas stabila en malvarma akvosolvaĵo ĝis kiam koncentriĝo atingas 30%, kaj solvaĵo 40% estas preparebla per zorga vaporigo sub malalta premo. Pli alta ol tiuj koncentriĝoj, kaj sub varmigo, solvaĵoj kun klorata acido malkomponiĝas por estigi variaĵon da produktoj, same kiel:

Rimarku ke la klorata acido misproporcias en "perklorata acido" en kiu la kloratomo havas oksidastaton +7 krom la 0 oksidastato de la klorgaso laŭ la redoksa reakcio. Tiamaniere ke, sub adekvataj kondiĉoj, ĝi same uzatas por estigi la perkloratan acidon.

Ĝi estis unue malkovrita de Claude Louis Berthollet (1748-1822) kiu tute ne konsciis pri ĝia naturo. Li reakciis klorgason tra solvaĵo de kalia karbonato. Li suspektis ke la substanco estigita estis malsama ol la tiam konata "oksomuriata acido". Pli malfrue, Richard Chenevix (1774-1830), konfirmis lian suspekton, kaj nomis ĝin "hiper-oksomuriata acido", iom antaŭ esti unuafoje izolita.

Tamen ni ŝuldas al Louis-Nicolas Vauquelin (1763-1829) kaj Gay-Lussac (1778-1850) kiuj unue produktis ĝin laŭ ties pura stato. Krom ili, Humphry Davy (1778-1829) studis ĝin kaj erare konkludis ke ĝi estis komponita de du partoj de hidrogeno, unu de kloro kaj ses de oksigeno^[2].

Portalo pri Kemio

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri Kemio kaj Kemiaĵo. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).