Trenje

Klasična mehanika
${\displaystyle {\textbf {F}}={\frac {d}{dt}}(m{\textbf {v}})}$ Drugi zakon kretanja
Historija Hronologija
Grane Primjenjena Nebeska Kontinuum Dinamika Kinematika Kinetika Statika Statistička
Fundamentalni koncepti Ubrzanje Ugaona količina kretanja Spreg sila D'Alembertov princip Energija kinetička potencijalna Sila Referentni okvir Inercijalni referentni okvir Impuls Inercija / Moment inercije Masa Mehanička snaga Mehanički rad Moment Količina kretanja Prostor Brzina Vrijeme Moment sile Stvarni rad
Formulacije padding-bottom:0.5em; Analitička mehanika Lagrangeova mehanika Hamiltonova mehanika
Glavne teme Prigušenje (koeficijent) Pomak Jednačine kretanja Eulerovi zakoni kretanja Inercijalna sila Trenje Harmonijski oscilator Inercijalni / Neinercijalni referentni okvir Mehanika kretanja planarne čestice Kretanje (linearno) Newtonov zakon gravitacije Newtonovi zakoni kretanja Relativna brzina Kruto tijelo dinamika Eulerove jednačine Jednostavno harmonijsko kretanje Vibracije
Rotacija Kružno kretanje Rotirajući referentni okvir Centripetalna sila Centrifugalna sila reaktivna rotirajući referentni okvir Coriolisova sila Klatno Tangencijalna brzina Brzina okretanja Ugaono ubrzanje / pomak / frekvencija / brzina
Naučnici Galileo Newton Kepler Horrocks Halley Euler d'Alembert Clairaut Lagrange Laplace Hamilton Poisson Daniel Bernoulli Johann Bernoulli Cauchy
p r u

Trenje je sila koja se suprostavlja relativnom kretanju, ili tendencija prema takvom kretanju, dviju površine koje se dodiruju. To nije fundamentalna sila, jer je čine elektromagnetne sile između atoma. Kada se površine, koje su u kontaktu, kreću relativno u suprotnim smjerovima, trenje između ta dva objekta pretvara kinetičku energiju u termalnu energiju, tj. u toplotu. Trenje između čvrstih tijela i fluida (gasovi ili tečnosti) se naziva otpor sredstva. Trenje u elektroničnim krugovima se zove električni otpor. Suprotno popularnom mišljenju, trenje klizanja nije uzrokovano grubošću površine, već hemijskim vezanjem između površina - prijanjanjem dvaju površina jedna o drugu.^[1]

Klasična aproksimacija sile trenja između dva čvrsta tijela je poznato kao Coulombovo trenje, koje je dobilo naziv po Charles-Augustin de Coulombu. Jednačina glasi:

${\displaystyle F_{f}\leq \mu N\,}$,

gdje je:

${\displaystyle \mu }$ koeficijent trenja, koje je empirijsko svojstvo materijala u kontaktu,

${\displaystyle N}$ normalna sila, koja je okomita na površina u kontaktu , te

${\displaystyle F_{f}}$ sila trenja, ili, u slučaju ravnoteže, maksimalna vrijednost sile trenja.

Za površine u relativnom kretanju, ${\displaystyle \mu }$ je koeficijent kinetičkog trenja (pogledajte ispod), Coulombovo trenje (čitaj: Kulonovo) jeste jednako ${\displaystyle F_{f}}$, a sila trenja je usmjerena suprotno od smijera kretanja jedne površine u odnosu na drugu (pri računanju trenja između dvije slobodne površine koje se kreću jedna preko druge, jedna od njih se uvijek izbacuje i zamjenjuje odgovarajućim reakcijama).

Za površine u mirovanju, ${\displaystyle \mu }$ je koeficijent statičkog trenja (koje je najčešće veće od kinetičkog), Coulombovo trenje može poprimiti bilo koju vrijednost od nule do ${\displaystyle F_{f}}$, a smijer sile trenja je suprotan od smijera kojim bi se tijelo kretalo, da nije u ravnoteži.

Koeficijent trenja je bezdimenzionalna skalarna vrijednost koja opisuje odnos sile trenja između dva tijela i sile koja ih spaja ili čuva spojene. Ovaj koeficijent zavisi od materijala od kojeg su predmeti napravljeni. Vrijednost koeficijenta trenja se kreće u rasponu od nule pa do jedan (0-1).

Sila trenja mirovanja (ili statičkog trenja) jednaka je po intenzitetu i pravcu, a suprotna po smijeru, ukupnoj spoljašnjoj sili koja djeluje na tijelo u pravcu paralelnom podlozi.

Fmax=M*N

M-koef. st. trenja N-normalna sila

Primjeri kinetičkog trenja:

• Trenje klizanja
• Trenje fluida
• Otpor

Ovaj odlomak potrebno je proširiti.

Ovaj odlomak potrebno je proširiti.

Ovaj odlomak potrebno je proširiti.

Po zakonu o očuvanju energije, energija se ne uništava pri trenju, iako ima gubitaka u sistemu trenja. Energija se transformiše iz drugih oblika u toplotu.

Kada se neki predmet gurne uz površinu, količina energije koja se pretvori u toplotu se dobija na slijedeći način:

${\displaystyle E=\mu _{k}\int N(x)dx\,}$

gdje je:

N normalna sila,

μ_k koeficijent kinetičkog trenja,

x koordinata duž koje se predmet kreće.

• Sudar
• Konus trenja
• Zakoni kretanja
• Trenje kotrljanja
• Tribologija
• Trakcija (inženjerstvo)

1. ^ Beatty, William J. "Recurring science misconceptions in K-6 textbooks". Retrieved 2007-06-08.

• Tipler, Paul (1998). Physics for Scientists and Engineers: Vol. 1 (4th ed. izd.). W. H. Freeman. ISBN 1-57259-492-6. |edition= sadrži dodatni tekst (pomoć)

• Coefficients of Friction - tabele sa koeficijentima
• Physclips: Mehanika sa animacijama i video klipovima

Nedovršeni članak Trenje koji govori o fizici treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.

Commons ima datoteke na temu: Trenje