Ohotsko more
Ohotsko more je more koje je dio Tihog okeana.
Naziv
[uredi | uredi izvor]Na japanskom Ohotsko more se tradicionalno zove Hokai što znači sjeverno more. Međutim kako se taj izraz danas koristi za evropsko Sjeverno more, ime mu je promijenjeno u Ohotsuku-kai, što je prevod ruskog imena.
Geografija
[uredi | uredi izvor]Ohotsko more leži između poluostrva Kamchatka na istoku, Kurilskih ostrva na jugoistoku, ostrva Hokaido na jugu, ostrva Sahalin na zapadu i azijskog kontinenta na sjeveru i zapadu. Sa Japanskim morem je povezano preko Tatarskog i Laperuzovog moreuza. Pokriva površinu od oko 1.583.000 km2, sa prosječnom dubinom od 859 metara, dok je njegova najdublja tačka 3.372 metara.
Zimi plovidba po Ohotskom moru postaje teška, ili nemoguća, zbog stvaranja leda. Zbog velike količine slatke vode, koju u more donosi rijeka Amur, salinitet se smanjuje što povećava tačku leđenja mora (more se počinje lediti na "višim" temperaturama).
Historija
[uredi | uredi izvor]Ruski istraživači Ivan Moskvitin i Vassili Poyarkov su bili prva evropljani koji su posjetili Ohotsko more i Sahalinska ostrva 1640ih. Pošto je, osim Hokaida (koji je Japansko ostrvo), Ohotsko more okruženo sa svih strana ruskim teritorijama, smatra se da je pod ruskim suverenitetom. Tokom hladnog rata sovjetska pacifička flota ga je koristila za svoje podmornice sa balističkim projektilima; tu istu strategiju sada primjenjuje Rusija.
Rezerve ulja
[uredi | uredi izvor]Identifikovano je dvadeset devet mogućih nalazišta nafte i prirodnog gasa duž obale Ohotskog mora. Ukupne rezerve su procijenjene na 1,2 milijardu tona nafte i 1,5 milijardi kubnih metara gasa [1].
Note i reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Magadan Region Arhivirano 25. 10. 2007. na Wayback Machine from Kommersant, Russia's Daily Online. Retrieved 22 January 2007.
