Dragan Primorac
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
| Dragan Primorac | |
|---|---|
 | |
| Ministar nauke, obrazovanja i sporta Republike Hrvatske | |
| Vrijeme na dužnosti 23. decembra 2003 – 2. juli 2009. | |
| Prethodnik | Vladimir Strugar, ministar prosvjete i sporta Gvozden Flego, ministar nauke i tehnologije |
| Nasljednik | Radovan Fuchs |
| Lični podaci | |
| Rođenje | 7. juni 1965. Banja Luka |
| Politička stranka | Hrvatska demokratska zajednica |
Dragan Primorac (7. juni 1965) hrvatski je ljekar, genetičar i političar. Bivši je ministar nauke, obrazovanja i sporta Republike Hrvatske.
Školovanje i usavršavanje
[uredi | uredi izvor]Diplomirao na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Zagrebu, Studij u Splitu 1991. godine. Doktorsku disertaciju pod nazivom „Osteogenesis imperfecta kao posljedica pogreške u obradi glasničke RNA“ odbranio 1997. na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Zagrebu (rezultati doktorske dizertacije su izrađeni na University of Connecticut, Medical School). Specijalist je pedijatar i stalni sudski vještak. Kao „postdoctoral fellow“, a potom i kao „instructor“, radio više godina na University of Connecticut, Medical School, Farmington, SAD. Stru��no se usavršavao pri Connecticut State Police Forensic Science Laboratory, Meriden, SAD, Armed Forces Institute of Pathology (AFIP), Rockville, SAD, Analytical Genetic Testing Center, Denver, SAD, University hospital St. Christopher's, Allegheny University, Philadelphia, SAD i Roche Molecular Systems, Alameda, SAD.
Učestvovanje u radu društava, nagrade i priznanja
[uredi | uredi izvor]Član je Američke akademije za sudsku medicinu, Američkog društva za humanu genetiku, Hrvatskog društva za humanu genetiku i Hrvatskog udruženja Osteogenesis Imperfecta. Dobitnik je niza međunarodnih i domaćih priznanja, a među njima i Young Investigator Award (American Society for Bone and Mineral Research), Michael Geisman Fellowship Award (Osteogenesis Imperfecta Foundation), Nagrade grada Splita koju dijeli s prof.dr. Šimunom Anđelinovićem, Nagrade za životno djelo Instituta za forenzičke nauke, Univerziteta New Haven za doprinos razvoju forenzičkih nauka, Nagrada italijanske regije Veneto za posebna postignuća i promociju nauke u EU.
Naučni rad
[uredi | uredi izvor]Autor je više od stotinu naučnih radova i kongresnih priopćenja od kojih je 50-ak zastupljeno u CC-u i SCI-ju. Do sada je citiran oko 800 puta. Kao pozvani predavač učestvovao je na više od 30 naučnih i stručnih skupova. Autor je u više stručnih i nastavnih knjiga u RH, te u dvije knjige objavljene u SAD-u. Učestvovao je ili učestvuje u odiplomskoj nastavi na medicinskim fakultetima u Zagrebu i Splitu, te na naučnim i stručnim poslijediplomskim studijima medicinskih fakulteta u Zagrebu, Splitu, Osijeku i Veroni.
Jedan je od utemeljitelja analize DNK u sudskoj medicini u Republici Hrvatskoj. Suosnivač je Laboratorija za kliničku i sudsku genetiku KB Split, dugogodišnji član Vladinog ureda za poginule i nestale hrvatske branioce, a do početka mandata ministra bio je član Područnog tehnologijskog vijeća Ministarstva, nauke i tehnologije RH. Dvije godine je bio glavni koordinator međunarodnog projekta u koji je uključeno 6 evropskih država s ciljem primjene i analize novih DNA sistema u svrhu identifikacija. Osnivač je američko-evropskog kongresa iz kliničke i sudske genetike koji se održava svake 2 godine u Hrvatskoj, a zadnje je četiri godine u svojstvu suorganizatora u rad Kongresa uključena Mayo Clinic iz SAD-a. Od 2007. godine organizator Kongresa je ISABS (International Society for Applied Biological Sciences) čiji je suosnivač. Službeni časopis ISABS-a od 2007. godine je Croatian Medical Journal.
Autor je izvornih rezultata o genetičkom porijeklu Evropljana, a posebno je radio na genetičkom porijeklu Hrvata te naroda Bosne i Hercegovine. Autor je niza radova iz područja forenzičkih nauka, populacijske genetike, molekularne genetike skeletnih bolesti u djece itd. Radio je na Klinici za pedijatriju Kliničke bolnice Split te bio dugogodišnji voditelj laboratorija za kliničku i sudsku genetiku KB Split. Radio je i kao direktor Poliklinike „Sveti Duh II“, koja je u većinskom izraelskom vlasništvu. Mentor je pri izradi 5 doktorskih disertacija, 3 magistarska rada i 2 diplomska rada.
O rezultatima rada njegovog tima objavljeni su tekstovi u prestižnim naučnim časopisima poput JAMA, Science, Lancet i drugi te časopisima poput New York Times-a, USA Today, Chicago Tribune, Hartford Courant i dr.
Politička karijera
[uredi | uredi izvor]Od decembra 2003. godine do jula 2009. godine bio je član Vlade Republike Hrvatske i vršio dužnost ministra nauke, obrazovanja i sporta. Na parlamentarnim izborima 2007. godine bio je kandidat HDZ-a na listi za 11. izbornu jedinicu (lista za dijasporu), te je izborio zastupnički mandat s rezultatom od gotovo 82%. Mandat je stavio u mirovanje, a 12. januara 2008. ponovno je imenovan na dužnost ministra nauke, obrazovanja i sporta.
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- Slike: Dragan Primorac
- Tko je tko u hrvatskoj nauci Arhivirano 13. 5. 2008. na Wayback Machine.
- Hrvatska naučna bibliografija
